«Summertime sadness…», από τη Δέσποινα Καμπούρη
Είναι αυτή η θλίψη που σε πιάνει καθώς φεύγει το καλοκαίρι και μαζί του παίρνει την ανεμελιά, τις διακοπές, τη θάλασσα, το ουζάκι, το μαύρισμα και τα βρεγμένα μαλλιά που μυρίζουν αλάτι και ιώδιο.
Βρεγμένα μαλλιά που δε σε πειράζει να στεγνώσουν μόνα τους, χωρίς σεσουάρ μη τυχόν κι αρρωστήσεις.
Είναι που ανοίγεις το παράθυρο του αυτοκινήτου και σε χτυπάει ο αέρας μαζί με όλες τις καλοκαιρινές μυρωδιές του. Θερινός κινηματογράφος, κολύμπι, δροσερά κοκτέιλ κάτω από την ομπρέλα και ανάλαφρα φορεματάκια, φεύγουν για τα καλά από τη ζωή μας και σιγά σιγά έρχεται το φθινόπωρο. Ε όπως και να το κάνεις μία μικρή μελαγχολία σε πιάνει κι ας μη θες να το παραδεχτείς.
Διαβάστε περισσότερα στο queen.gr !
