Despoina’s little stories: «Μαμά δεν έχω πολλά παιχνίδια!»
Ε ναι λοιπόν! Το άκουσα και αυτό: «Μαμά δεν έχω πολλά παιχνίδια!», μου είπε η κόρη μου προφέροντας μία πρόταση γεμάτη αγνωμοσύνη που στο άκουσμά της κατάφερε να ανεβάσει το αίμα στο κεφάλι μου σε χρόνο dt!
Δε λέω ότι είμαι η ιδανική μαμά. Έχω κάνει άπειρα λάθη, άλλα σημαντικά και άλλα λιγότερο σημαντικά. Πάντως με σιγουριά μπορώ να πω ότι πάντοτε προσπαθούσα με τις λιγοστές μου γνώσεις (αλλά με πολύ δασκάλεμα και πολύ διάβασμα) να κάνω αυτό που έπρεπε για να γίνει η Έλενα ένα ισορροπημένο παιδί με αρχές και ήθος.
«Μα τι δεν έχω κάνει σωστά; Πώς είναι δυνατόν το δικό μου το παιδί (φράση κλισέ) να μιλάει με αυτόν τον τρόπο; Δεν έχει εκτιμήσει τίποτα απ' όσα έχουμε κάνει ο μπαμπάς της και εγώ για εκείνη;», μονολογούσα μετά τον τσακωμό μας.
Αποφάσισα να της μιλήσω όπως θα μιλούσα σε έναν ενήλικα με την πίστη ότι θα καταλάβει. «Πώς είναι δυνατόν να το λες εσύ αυτό; Θύμισέ μου πότε σου χαλάσαμε χατίρι ο μπαμπάς και εγώ; Αφού λοιπόν δεν εκτιμάς όλα όσα σου προσφέρουμε, σήμερα θα μαζέψω τα παιχνίδια σου και θα τα χαρίσω σε άλλα παιδάκια που δεν έχουν ούτε μία κούκλα για να παίξουν γιατί οι γονείς τους δεν έχουν χρήματα να τους πάρουν παιχνίδια. Ίσως έτσι καταλάβεις πόσο τυχερό παιδί είσαι. Ίσως έτσι εκτιμήσεις αυτά που έχεις...». Ήταν λίγα από αυτά που πίστευα ότι είναι σε θέση να αφομοιώσει στην ηλικία που βρίσκεται.
Στη σκέψη ότι έχω διαχειριστεί με τον πλέον λανθασμένο τρόπο την αγάπη και την αδυναμία που της έχω, τρελάθηκα... Να δημιουργήσω έναν άνθρωπο με σύνδρομο του ανικανοποίητου επειδή έπαιρνε πάντα απλόχερα ό,τι μου ζητούσε, είναι το τελευταίο που θα ήθελα να συμβεί στο παιδί μου. Και τότε σκέφτηκα ότι όλα θέλουν μέτρο. Μέτρο που μάλλον έχασα τους τελευταίους μήνες στην προσπάθειά μου να την επιβραβεύω κάθε φορά που επιδείκνυε μία καλή συμπεριφορά. Λάθος! Τραγικό λάθος! Η μητρική αγάπη και η σωστή συμπεριφορά του παιδιού δεν ισοδυναμεί με «δωράκια», ούτε εξαργυρώνεται στα Jumbo. Μεγάλη παγίδα αγαπημένες μου!
Και κάπως έτσι, έκανα για μία ακόμη φορά τον προσωπικό μου απολογισμό. «Καλή μαμά», δεν είναι αυτή που ξοδεύει αλόγιστα για το παιδί της για να... «μη του λείψει τίποτα!». «Καλή μαμά» είναι εκείνη που πασχίζει για να δημιουργήσει έναν άνθρωπο με αρετές και αξίες που ξεπερνούν τα υλικά...
Τι να πω... Να μας φωτίσει ο Θεός! Όλες μας! Δύσκολο το έργο μας!
Καλή σας ημέρα μανούλες!
Περιμένω τα μηνύματά σας εδώ!
