Despoina’s little stories: «Το δύσκολο πρωινό και οι τύψεις της μαμάς»

«Λενιώ! Σήκω μωρό μου! Θα χάσουμε το σχολικό!», της φώναξα αναστατωμένη μόλις είδα το ρολόι. Η απάντηση που έφτασε στ' αφτιά μου από το παιδικό δωμάτιο ήταν ένα μουγκρητό...

Δεν έχω χειρότερο από το να καθυστερούμε τα πρωινά και να περιμένουν τα άλλα παιδάκια και η δασκάλα να κατέβει η Έλενα για να πάνε στο σχολείο. Αυτός είναι ο λόγος που πάντα προσπαθώ να ετοιμάζω την Έλενα νωρίτερα και να κατεβαίνουμε στον δρόμο τουλάχιστον 5 λεπτά πριν φτάσει το κίτρινο λεωφορειάκι έξω από το σπίτι μας.

Σήμερα όμως ήταν μία περίεργη μέρα. Το βήμα μου ήταν αργό, τα πόδια μου πονούσαν, σχεδόν σέρνονταν στο πάτωμα. Η Έλενα εκμεταλλεύτηκε αυτή μου την αδυναμία καθυστερώντας και αργοπορώντας να ετοιμαστεί, αφού βρήκε την ευκαιρία για να παίξει, να χαζέψει και να δει τηλεόραση χωρίς να συμμορφώνεται στις επιταγές μου.

Δεν είχε πλύνει τα δόντια της, δεν καθόταν να την χτενίσω, δεν είχα προλάβει να αλλάξω το νερό στο παγουράκι της, ούτε να βάλω το γιαουρτάκι στην τσάντα της για το απογευματινό της. Ίσα που είχα προλάβει να της φορέσω ένα κολάν και ένα φανελάκι, και μόλις είχε ρουφήξει το γάλα της μονομιάς. Με το αντιψειρικό και τον ορό για τη βουλωμένη της μύτη στα χέρια την κυνηγούσα στο σπίτι για να ετοιμαστεί.

Οι αγκαλιές και τα χάδια με τον μπαμπά της επιβάρυναν ακόμη πιο πολύ την κατάσταση με αποτέλεσμα να γίνει το μεγάλο... μπαμ. Λες και δεν καταλάβαιναν ότι βιαζόμαστε... Μα μόνο εγώ είχα αγχωθεί για να είναι έτοιμη στην ώρα της η κόρη μας;

«Δε με σέβεται κανείς μέσα σε αυτό το σπίτι!», ούρλιαξα. «Ο καθένας κοιτάει τον εαυτό του κι ούτε νοιάζεστε, αν είμαι κουρασμένη, αν πονάω, αν μία μέρα δε θέλω να σηκωθώ από το κρεβάτι γιατί απλά έτσι ΓΟΥΣΤΑΡΩ!», συνέχισα να παραληρώ... «Από σήμερα ο μπαμπάς θα σε ετοιμάζει για το σχολείο! ΤΕΛΟΣ!», ήταν οι τελευταίες μου κουβέντες πριν ρίξω κάτι πρόχειρο πάνω μου για να την κατεβάσω στο σχολικό σούρνοντάς τη από το μπράτσο και χτυπώντας πίσω μου δυνατά την πόρτα.

Παράλληλα σκεφτόμουν ότι έπρεπε να μαγειρέψω για να φάμε το βράδυ, να πάω εγκαίρως στο ταχυδρομείο να πληρώσω κάτι λογαριασμούς πριν λήξουν, να μην αργήσω στη δουλειά, να στρώσω τα κρεβάτια, και να κάνω και μία γρήγορη στάση στο μαγαζί του μπαμπά μου για να του αφήσω το ξεχασμένο από χθες κινητό του μέσα στην τσάντα μου...

Η Έλενα φοβήθηκε πραγματικά. Δεν έχει συνηθίσει να με βλέπει σε αυτή την κατάσταση και κυρίως να με ακούει να μιλάω έτσι. Με κοίταζε σιωπηλή με δακρυσμένα μάτια χωρίς να μπορεί να αντιδράσει στις απότομες κινήσεις μου. «Προχώρα!», την έσπρωξα για να βγει από το ασανσέρ. Ήταν ολοφάνερο: Η κατάσταση είχε ξεφύγει.

Εκείνη μπήκε κλαμένη και σκυφτή στο σχολικό χωρίς να πει σε κανέναν καλημέρα και ο άντρας μου με περίμενε στο σπίτι για τον δεύτερο γύρο...

Αφού έφυγε κι εκείνος από το σπίτι για να πάει στη δουλειά του, συνειδητοποίησα την απαίσια συμπεριφορά μου και γέμισα τύψεις. Έκανα ήρεμα τις δουλειές μου χωρίς να νιώθω ότι κάποιος με κυνηγάει, έβγαλα το κοτόπουλο από την κατάψυξη για να ξεπαγώσει, καθάρισα πατάτες, μάζεψα το σπίτι, έβαλα ένα πλυντήριο, έπλυνα το πρόσωπό μου, ντύθηκα και ξεκίνησα κατευθείαν για το σχολείο της Έλενας. Οι δασκάλες ξαφνιάστηκαν που με είδαν τόσο νωρίς. Συνήθως παίρνω την Έλενα από τον παιδικό στις 17.00, αμέσως μετά το γραφείο, οπότε η σημερινή μου πρωινή παρουσία τις παραξένεψε.

«Ήρθα να της κάνω έκπληξη!», δικαιολογήθηκα. Η δασκάλα της μου είπε ότι η μικρή μαθήτρια δεν ήταν καλά εκείνο το πρωινό. Δεν είχε όρεξη για παιχνίδι, δε μιλούσε και δεν ήθελε να συμμετάσχει στις ομαδικές εργασίες. Εγώ ήξερα τον λόγο, εκείνη όχι.

Η Έλενα βγήκε από την τάξη της και φωτίστηκε το πρόσωπό της μόλις με είδε. Έτρεξε κοντά μου, με αγκάλιασε σφιχτά, με φίλησε και μου είπε ότι μ' αγαπάει. Λες και δεν είχε συμβεί τίποτα το πρωί. Λες και τα είχε ξεχάσει όλα. Της ζήτησα συγνώμη για τον τρόπο που της συμπεριφέρθηκα και της εξήγησα όπως με συμβούλεψαν οι δασκάλες της ότι σήμερα κατ' εξαίρεση θα την έπαιρνα νωρίτερα για να της κάνω έκπληξη, προκειμένου να περάσουμε όλη τη μέρα μαζί.

Τώρα σας στέλνουμε μαζί την καλημέρα μας από το γραφείο του Mothersblog.
Καλή σας ημέρα!
Περιμένω τα μηνύματά σας εδώ!