Despoina’s little stories: «Μαμά θέλω κι εγώ να τρέξω στον Μαραθώνιο μαζί σου!»
Το Σάββατο το βράδυ είχαμε... «δράματα» στο σπίτι. Καθώς ετοίμαζα τα πράγματά μου για τον πρωινό Μαραθώνιο της Κυριακής, η Έλενα με κοίταζε θλιμμένη.
«Τι συμβαίνει Έλενα;», τη ρώτησα. «Θέλω να έρθω κι εγώ μαζί σου αύριο στον Μαραθώνιο!», μου είπε όλο νεύρα. Της εξήγησα ότι δεν την είχα δηλώσει κι αφού δεν είχε νούμερο δε θα επιτρεπόταν να τρέξει μαζί μου. Δεν της αρκούσε αυτή η δικαιολογία. Μόνο όταν της υποσχέθηκα ότι θα την πάρω μαζί μου οπωσδήποτε την επόμενη φορά, ηρέμισε και πέσαμε για ύπνο μαζί.
Λίγο πριν αποκοιμηθεί μου θύμισε γλυκά την μικρή μας υπόσχεση...
Το ξυπνητήρι χτύπησε στην ώρα του: 05.30π.μ. Ντύθηκα, πλύθηκα, καρφίτσωσα το νούμερό μου στη λαχανί μπλούζα της ΟΠΑΠ με την οποία συμμετείχα και ξεκίνησα για το μετρό.
Έφτασα στο Σύνταγμα στην ώρα μου. Το σήμα της εκκίνησης δόθηκε και χιλιάδες κόσμος έτρεξε γεμάτος ενθουσιασμό. Συμμετείχα σε ένα πλήθος χαρούμενων ανθρώπων όλων των ηλικιών, όλων των κοινωνικών τάξεων μεταφέροντας ένα μήνυμα αισιοδοξίας και ελπίδας και προσφέροντας παράλληλα σε ανθρώπους που το έχουν ανάγκη. Δεν έτρεξα σε όλη τη διαδρομή. Σε κάποια σημεία περπάτησα κι έτσι είχα το χρόνο να τραβήξω κάποια βίντεο και κάποιες φωτογραφίες για να σας δείξω.
{youtube}HzGZUm-JkPU{/youtube}
Είδα μπαμπάδες να τρέχουν με καροτσάκια, είδα ανθρώπους με κινητικά προβλήματα να τρέχουν πάνω στα αμαξίδιά τους, είδα παιδιά κάθε ηλικίας, ηλικιωμένους...
Και η στιγμή του τερματισμού στο Καλλιμάρμαρο μαγική... Εκεί σκέφτεσαι αξίζει τον κόπο...
{youtube}WsvH44eZ_HM{/youtube}
Ήταν για μία ακόμη φορά μία απίστευτη εμπειρία...
Καλή σας ημέρα!
Περιμένω τα μηνύματά σας εδώ!
