Despoina’s little stories: «Μαμά όταν μεγαλώσω θα γίνω…»

Νόμιζα ότι είναι πολύ μικρή για να έχει κατασταλάξει σε κάτι που πραγματικά της αρέσει και που θα ήθελε να ακολουθήσει ως επάγγελμα. Άλλωστε οι πιθανότητες να επιμείνει στο συγκεκριμένο αντικείμενο είναι σίγουρα λίγες, αφού όλοι ξέρουμε ότι τα νήπια αλλάζουν γνώμη κάθε τρεις και λίγο. Επίσης σε κάποιες περιπτώσεις φαντάζονται επαγγέλματα που δύσκολα ως ενήλικες θα μπορούσαν να ακολουθήσουν. Αν ας πούμε συνέβαινε αυτό, οι Αστροναύτες θα ήταν άνεργοι λόγω της υπερπροσφοράς που θα υπήρχε. Παρόλα αυτά... μ’ αρέσει όταν έχουν μεγάλους στόχους. Keep thinking big!

Το κορίτσι μου απ’ την άλλη, σκέφτηκε κάτι πολύ ρεαλιστικό που συμπεριλαμβάνει την αγάπη της για τα ζώα. Η Έλενα είναι σε καλό δρόμο. Μάλλον κατάλαβε από νωρίς ότι είναι υπέροχη συγκυρία να εργάζεσαι κάνοντας αυτό που αγαπάς (πολύ ώριμο εκ μέρους της, χαχαχαχα).
Σίγουρα θα έπαιξε ρόλο και η μανία της με την «Μικρή γιατρό» που κάνει καλά τα παιχνίδια, όμως η Έλενα θέλει να γίνει κτηνίατρος. Συγκεκριμένα... «Γιατρός για τα σκυλάκια και τα ζωάκια».

Μάταιο κι αν προσπάθησα να της εξηγήσω ότι τα σκυλάκια που τόσο αγαπά συγκαταλέγονται στην κατηγορία ζώα κι ότι δεν είναι κάτι ξεχωριστό. Το μόνο που εισέπραξα ήταν γκρίνια! «όχι μαμά! Θα γιατρεύω τα σκυλάκια και τα ζωάκια!». «Δηλαδή ποια θα είναι τα ζωάκια μωρό μου;». «Όλα! Μέχρι και οι ακρίδες και τα τζιτζίκια που είναι έντομα!», το παιδί μου με αποστόμωσε. Σημαντική λεπτομέρεια: Ο παιδικός σταθμός κάνει υπέροχη δουλειά! Το επόμενο μάθημα πρέπει να είναι «Τα μαλάκια»! «Και αν αρρωστήσει ένας κροκόδειλος τι θα κάνεις;», η ύπουλη μάνα συνεχίζει το pressing. «Θα έχω βοηθό τον μπαμπά για τους κροκόδειλους!». «Και για τα λιοντάρια;», «Και γι’ αυτά μαμά! Τι θες τώρα;».

Ένα μικρό κουτάβι –αληθινό- έμελλε να είναι ο πρώτος ασθενής της Έλενας. Εκείνο αντιμετώπισε την εξέταση ως παιχνίδι. Η Έλενα ως ένα από τα πιο σημαντικά εγχειρήματα της νηπιακής ζωής της. Εγώ απλώς... έλιωσα!

Καλή σας ημέρα!

Περιμένω τα μηνύματά σας εδώ!