Despoina's little stories: «Οι καλές και οι κακές μαμάδες: Αυτή η μάστιγα»
Δεν είναι η πρώτη φορά που γράφω για μία ατελείωτη μικρότητα που καταλαμβάνει κάποιες "καλές μαμάδες" που νομίζουν ότι θα γίνουν ακόμα καλύτερες κατηγορώντας άλλες μαμάδες για το ένα ή το άλλο. Έχω καταλήξει να πιστεύω ότι αυτή η συμπεριφορά τις θρέφει με μια ψεύτικη ικανοποίηση ότι είναι οι καλύτερες και οι σπουδαιότερες όλων.
Γέννησες με φυσιολογικό τοκετό και θήλασες δύο χρόνια; Είσαι η καλύτερη μανούλα του κόσμου. Γέννησες με καισαρική και θήλασες δύο εβδομάδες; Ε τότε ντροπή σου! Τι σόι μάνα είσαι εσύ;
Υπάρχει το φαινόμενο της αλληλοφαγωμάρας και της δημόσιας κατακραυγής. Αυτός είναι και ο λόγος που αποφεύγω να μπαίνω σε δημόσιες μαμαδοσυζητήσεις και σε forum όπου κάποιες μαμάδες αντί να αλληλοστηρίζονται και να συμβουλεύουν η μία την άλλη, το μόνο που κάνουν είναι να προσβάλλουν κάποιες άλλες που δεν συμβαδίζουν με τις δικές τους παιδαγωγικές μεθόδους ή με τις δικές τους καθώς πρέπει γραμμές.
Πριν λίγες μέρες έκανα ένα ταξίδι στο εξωτερικό με τον άντρα μου. Το είχα απόλυτη ανάγκη. Ένιωθα εξαντλημένη και ψυχολογικά πιεσμένη οπότε μου δόθηκε η ευκαιρία να τον ακολουθήσω σε ένα επαγγελματικό του ταξίδι. Περάσαμε εκπληκτικά. Ξεκουράστηκα σωματικά και ψυχικά. Γύρισα στο σπίτι μου με γεμάτες μπαταρίες και όρεξη για δουλειά. Αυτές οι λίγες μέρες ήταν αρκετές για να μου λείψουν τα μωρά μου και να τις κρατήσω και πάλι σφιχτά στην αγκαλιά μου. Δεν ξέρω αν μπορείτε να το καταλάβετε αλλά ένιωσα ότι έγινα και καλύτερη μαμά.
Όπως κάνω σε κάθε μου ταξίδι, ανέβασα κάποιες φωτογραφίες από διάφορες στιγμές που πέρασα στην Αμερική γιατί ξέρω πως σε όλους αρέσει να ταξιδεύουν έστω και μέσα από φωτογραφίες σε μέρη που δεν έχουν πάει. Το ίδιο μου αρέσει να κάνω κι εγώ!
Όπως καταλαβαίνετε δεν έλειψαν σχόλια του τύπου "Μα καλά, πώς μπόρεσες να παρατήσεις τα παιδιά σου για να πας ταξίδι;", αλλά και κάποια πιο απλά και "εκλεπτυσμένα" του τύπου "Το μωρό σου πού το άφησες; Δε σου λείπει;".
Ασφαλώς και δεν απάντησα. Το θεωρώ πια πολύ μικροπρεπές να απαντώ σε τέτοιες κακοήθειες από κακόβουλους ανθρώπους που παίρνουν χαρά υποτιμώντας κάποιους άλλους. Δεν είναι φαινόμενα των καιρών. Είναι τρόπος σκέψης και συμπεριφοράς που καλλιεργείται από όταν είμαστε παιδιά και γιγαντώνεται καθώς ενηλικιωνόμαστε. Δε τις ενστερνίζομαι και δε θα μπω στα παπούτσια τους ποτέ.
Η μητρότητα είναι το σπουδαιότερο δώρο για κάθε γυναίκα. Θα έπρεπε να μας κάνει όλες καλύτερους ανθρώπους με συμπόνοια και αγάπη για τους γύρω μας. Μία γυναίκα που μεγαλώνει παιδιά (όποια και να είναι, ό,τι δουλειά κι αν κάνει) χρειάζεται τον σεβασμό όλων.
Καλή σας μέρα!
Περιμένω τα μηνύματά σας εδώ!
