Despoina’s little stories: «Μου έκλεψες τη μαμά μου!»

Ένα φυσιολογικό παιδάκι που μέχρι πριν ένα χρόνο δεν είχε αδέρφια και «απολάμβανε» την απόλυτη προσοχή όλων μας.

Μέσα σε ενάμιση χρόνο οι ισορροπίες στο σπίτι άλλαξαν. Η ίδια έδειχνε να εγκλιματίζεται και να προσαρμόζεται στη νέα κατάσταση μέχρι που χθες πάνω σε μια ένταση μεταξύ μας, με κοίταξε στα μάτια και μου είπε: «Ποτέ δε μου έχεις χαμογελάσει τόσο όμορφα και γλυκά όπως χαμογελάς στο μωρό!», έπειτα γύρισε στο μωρό, κοίταξε τη Χριστίνα μέσα στα μάτια και της είπε: «Εσύ μου έχεις κλέψει τη μαμά μου!».

Για λίγα δευτερόλεπτα επικράτησε μια παράξενη ησυχία. Η Έλενα έδειχνε να ντρέπεται γι’ αυτό που είπε, το μωρό κοιτούσε μία εμένα μία την αδερφή της και εγώ σκεφτόμουν σιωπηλά πόσο έχω στενοχωρήσει την Έλενα άθελά μου.

Αν είσαι μαμά δυο ή και παραπάνω παιδιών και έχεις ακούσει αυτή την ατάκα σίγουρα θα ξέρεις πώς ένιωσα. Αν δε σου έχει τύχει ακόμα, φρόντισε να προετοιμαστείς ψυχολογικά γιατί το πρώτο σοκ είναι μεγάλο.

Αποφάσισα να μην το σχολιάσω για να μη του δώσω μεγαλύτερες διαστάσεις απο αυτές που ήδη είχε πάρει. Ήθελα να το αφήσω να περάσει για να μη νιώσει χειρότερα η Έλενα. Θελω με τον δικό μου τροπο να της δείξω ότι δεν ισχύει αυτό. Ότι η αγάπη μας πολλαπλασιάστηκε στο σπίτι με τον ερχομό της Χριστινούλας. Δεν διαιρέθηκε.

Φροντίζω να δίνω στην Έλενα μια προτεραιότητα. Της λεω συνέχεια: «είσαι η πρώτη μου αγάπη, η μεγάλη!». Προσπαθώ με κάθε τρόπο να την ενθαρρύνω και να της δείχνω την αγάπη μου.

Πόσο δύσκολο πράγμα είναι να είσαι μαμά...

Καλή σας μέρα!

Περιμένω τα μηνύματά σας εδώ!

Μπορείτε να με βρείτε και στην άλλη μου αγάπη!

Διαβάστε επίσης:
Despoina's little stories: «Όταν το μωρό κλαίει για να μη φύγω από το σπίτι»
Despoina’s little stories: «Φτιάχνοντας αναμνήσεις με την Έλενα!»
Despoina’s little stories: «Συγνώμη Έλενα…»