Despoina’s little stories: «Άνοιξε αυτό το κουτί, παραμύθι ν’ ακουστεί... Το τέλος μιας εποχής»
Χθες το βράδυ βίωσα για δεύτερη φορά ένα βίαιο συναίσθημα...
Η πρώτη ήταν την περίοδο που εργαζόμουν στο κανάλι Alter παρουσιάζοντας την εκπομπή «Lifestyle». Μάλιστα, εκείνο το χρονικό διάστημα ήμουν έγκυος, αλλά είχα αποφασίσει ότι ήθελα να εργαστώ όλη την περίοδο της εγκυμοσύνης μου για ψυχολογικούς λόγους. Φυσικά και δεν πέρασε ποτέ από το μυαλό μου, ότι εκείνη την χρονιά, το κανάλι θα έπαυε ξαφνικά να εκπέμπει. Δε μιλάμε για μία στάση εργασίας ή μία απεργία. Μιλάμε για κανονικό κλείσιμο!
Δεν είχα ζήσει ποτέ πριν παρόμοια εμπειρία... Τα προηγούμενα χρόνια είχα την τύχη να εργαστώ σε υγιείς εταιρίες με αποτέλεσμα να «καλομάθω» σε στάνταρ μισθούς που μου παρείχαν ασφάλεια. Είναι πολύ σκληρό να φλερτάρεις με το ενδεχόμενο ότι ανά πάσα ώρα και στιγμή θα μείνεις άνεργος και φυσικά όχι από δική σου υπαιτιότητα. Επίσης άκομψο και άχαρο είναι να πασχίζεις να ενημερωθείς για το τι μέλλει γενέσθαι αφού κρίνεται το επαγγελματικό σου μέλλον και κανείς να μην μπορεί να σου δώσει μία επίσημη και σαφή απάντηση... Θυμάμαι τότε, επικρατούσε τόσο άγχος και τόση σύγχυση που σχεδόν όλοι οι εργαζόμενοι μαθαίναμε τις εξελίξεις του καναλιού από τις ειδήσεις και τα blogs. Κάθε μήνα ζούσαμε με την ελπίδα ότι θα γίνει ένα θαύμα... Πραγματικά δεν μπορούσα να πιστέψω ότι το κανάλι θα έκλεινε στ' αλήθεια!
Χθες το βράδυ, γύρισα τον χρόνο πίσω. Βίωσα για ακόμη μία φορά το «κλείσιμο», αυτή τη φορά όχι ως εργαζόμενη, αλλά ως άνθρωπος. Είδα με τα μάτια μου την εξ άνωθεν βιαιότητα με την οποία «σφραγίστηκε» η κρατική τηλεόραση μετά από τόσα χρόνια. Δεν ζω στον κόσμο μου, αλλά πραγματικά όλα τα σενάρια που είχα ακούσει για το κλείσιμο μου φαίνονταν τόσο μακρινά και τόσο υποθετικά... Θα μπορούσα πλέον να φανταστώ ότι ένα ιδιωτικό κανάλι θα έκλεινε λόγω οικονομικής κρίσης, αλλά δε θα πίστευα ποτέ ότι η ΕΡΤ θα έπαυε να υπάρχει μετά από τόσα χρόνια συνεχούς και αδιάλειπτης λειτουργίας.
Δεν είναι μόνο οι χιλιάδες άνεργοι που είχαν μαζευτεί στο Ραδιομέγαρο και πάλευαν να κρατήσουν την ΕΡΤ ζωντανή που έκαναν την καρδιά μου να χτυπάει αγχωτικά... Δεν ήταν μόνο τα βασανιστικά δευτερόλεπτα που περνούσαν μέχρι να πέσει μαύρο στην οθόνη... Είναι κι αυτά τα παιδικά χρόνια ρε γαμώτο που όσοι σήμερα είναι γύρω στα 30 και κάτι, τα έζησαν παρέα με την ΕΡΤ. Τι να πρωτοθυμηθώ; Το πρωί του Σαββάτου που ξύπναγα ανάμεσα στον παππού και τη γιαγιά και πριν καλά καλά πιω γάλα, το πρώτο μου μέλημα ήταν να ανοίξω την τηλεόραση για να δω τα αγαπημένα μου παιδικά... Κλείστε τα μάτια και προσπαθήστε να θυμηθείτε...
Το θαυμαστό ταξίδι του Νιλς ΧόλγκερσονΟ Νίλς ήταν ένα τεμπέλικο παιδί, που του άρεσε να βασανίζει τα ζώα και να ταλαιπωρεί τους ανθρώπους. Μια μέρα όμως το παράκανε παίζοντας ένα άσχημο παιχνίδι σε έναν νάνο. Αυτό για να τον τιμωρήσει τον μεταμορφώνει κι εκείνο σε νάνο κι ο Νιλς βρίσκεται να ταξιδεύει με ένα κοπάδι αγριόχηνες για το Βορρά.Άραγε θα ξαναγίνει άνθρωπος ή θα ακολουθήσει για πάντα το δρόμο της περιπλάνησης των πουλιών;
ΦρουτοπίαΗ Φρουτοπία είναι μια μακρινή χώρα που συνορεύει στα δυτικά με το Αβγατηγανιστάν, στα ανατολικά με το Πιπερού και στα βορειοδυτικά με τη Χώρα του Χασμουριτού. Τα παλιά τα χρόνια, τα φρούτα και τα λαχανικά της Φρουτοπίας ήταν υπόδουλα στους μανάβηδες. Όλα, όμως, άλλαξαν ριζικά, με την ξαφνική και ανεξήγητη εξαφάνιση του Μανόλη του μανάβη. Οι υπόλοιποι μανάβηδες φοβήθηκαν ότι τους περιμένει η ίδια τύχη και εγκατέλειψαν τη χώρα. Μέσα στον πανικό τους ακολούθησαν και όλοι οι υπόλοιποι. Τα φρούτα επωφελήθηκαν από την ευκαιρία, κήρυξαν την ανεξαρτησία τους, ψήφισαν τον Αιμίλιο το μήλο για αρχηγό τους, οργάνωσαν στρατό με επικεφαλής τον Φώντα το σκληρό καρύδι και ορκίστηκαν να μην αφήσουν ποτέ πια μανάβη να πατήσει στη Φρουτοπία.
Κάντυ ΚάντυΗ σειρά έχει ως κεντρική ηρωίδα της την Κάντυ Γουάιτ Άρντλεϋ ή χαϊδευτικά Κάντυ, μιά όμορφη ξανθιά κοπέλα με φακίδες στη μύτη, που μεγάλωσε σ'ένα ορφανοτροφείο, το σπίτι Πόνυ, κοντά στο Σικάγο των Η.Π.Α.Στα 12 της προσλαμβάνεται για να κάνει παρέα σε μια πλούσια κοπέλα την Ελίζα Ράγκαν η οποία με τη βοήθεια του αδελφού της Νηλ θα της κάνει τη ζωή κόλαση σκαρώνοντας παγίδες συνεχώς εις βάρος της Κάντυ.
Του κουτιού τα παραμύθιαΠρωταγωνίστρια ένα μικρό κορίτσι, η Παρασκευούλα, η οποία είχε κρυμμένο κάτω από το κρεβάτι της ένα μεγάλο κουτί. Μέσα σε αυτό το κουτί υπήρχε ένας ολόκληρος μαγικός κόσμος γεμάτος παραμύθια.Τέσσερις υπέροχες φιγούρες, φίλοι της Παρασκευούλας, ήταν οι μεγάλοι παραμυθάδες που έλεγαν ιστορίες από κάθε γωνιά της γης. Ο Ρούχλας, ο Φιόγκος, ο Σεβαστιανός και η Μελιά.
Ο γύρος του κόσμου σε 80 ημέρεςΣειρά κινουμένων σχεδίων, που εξιστορεί τις περιπέτειες του Φιλέα Φόγκ και της συντροφιάς του που προσπαθεί να κερδίσει το στοίχημα που έχει βάλει για να κάνει το γύρο του κόσμου σε 80 μέρες.
Τα ΣτρουμφάκιαΚάθε ιστορία τους αρχίζει κάπως έτσι: «Mια φορά ήταν ένα ξεχασμένο χωριουδάκι στο δάσος που ζούσαν εκεί κάτι μικροσκοπικά πλασματάκια που τα λέγανε Στρουμφ και ήταν γεμάτα καλοσύνη. Στο ίδιο δάσος ζούσε και ο Δρακουμέλ, ο ταλαντούχος μάγος -γεμάτος κακία- που έλεγε συνεχώς: Ω, πόσο σας μισώ απαίσια Στρουμφάκια. Κάποια μέρα θα πέσετε στα χέρια μου και τότε αλίμονό σας. Kι εσείς, αν είστε καλά παιδάκια, σίγουρα θα συναντήσετε κάποια μέρα τα Στρουμφάκια».
Μικρό μου ΠόνυΜια ομάδα από πανέμορφα, πολύχρωμα πόνυ κατοικούν σε μια μακρινή, ονειρική κοιλάδα. Εκεί ζουν ήρεμα & αρμονικά.Συχνά, τους επισκέπτεται η Μέγκαν που είναι μια δεκατριάχρονη κοπέλα. Η Μέγκαν παρέα με τα αδέρφια της αγαπούν τα πόνυ γιατί είναι γεμάτα από καλοσύνη, αγάπη & ευγένεια. Όλοι μαζί, θα ζήσουν περιπέτειες πέρα από κάθε φαντασία.
Πριν κλείσω το σημερινό μου post έχω την ανάγκη να εκφράσω την αλληλεγγύη και την συμπαράστασή μου στις οικογένειες των 2.656 οικογενειών που βρέθηκαν στο μάτι του κυκλώνα...
Σας στέλνω την αγάπη μου και περιμένω τα μηνύματά σας
Μπορείτε να μας κάνετε follow στο Twitter ή να κάνετε like στη σελίδα μας στο Facebook.
Να έχετε μία όμορφη μέρα!
