Η μοναδικότητα είναι ο στόχος - Κι αυτό δεν πρέπει να το ξεχνούν οι γονείς
Η «ασφάλεια» του να μοιάζεις με τους άλλους είναι μεγάλη παγίδα.
Υπάρχουν κάποια καλούπια που εμείς έχουμε θέσει ως πρότυπα, τα οποία περισσότερο καταπιέζουν παρά βοηθάνε στην εξέλιξή μας. Οτιδήποτε διαφορετικό ή ανατρεπτικό μας τρομάζει. Xρειάζεται όμως και η ανατροπή, που είναι συνώνυμο της εξέλιξης.
Ο κάθε άνθρωπος είναι ξεχωριστός και αυτό οφείλουμε να το σεβαστούμε. Έχουμε διαφορετικά ταλέντα, διαφορετικό τρόπο έκφρασης και διαφορετικές ιδέες. Αυτό είναι κάτι στο οποίο πρέπει να εστιάζουμε και όχι να προσπαθούμε να το αλλάξουμε και να το “στρογγυλέψουμε” για να φτάσει σε ένα σημείο που να θεωρείται “κοινά αποδεκτό”.
Από μικρή ηλικία πρέπει να εκθέτουμε το παιδί σε διαφορετικά ερεθίσματα και παραστάσεις για να ανοίξει τους ορίζοντές του και να βρει ή να ξεκλειδώσει αυτό που το εκφράζει. Το να ενισχύεις τον δημιουργικό εαυτό ενός παιδιού μπορεί να φέρει μόνο θετικά και θεαματικά αποτελέσματα.
Ακόμα και μέσα από τα ρούχα που αγαπάει, που επιλέγει το ίδιο να φορέσει, ενισχύει την αυτοπεποίθησή του. Το να συνδυάζει μόνο του χρώματα και σχέδια, κάνει την καθημερινότητα του πιο συναρπαστική και του δίνει χώρο να εξελίξει αυτό που είναι. Ακόμα και αν το αποτέλεσμα δεν είναι “ιδανικό” για τον γονιό, δεν έχει σημασία. Κανείς δεν θα κρίνει ένα παιδί που έχει φορέσει κάτι παράταιρα -και γενικότερα καλό θα ήταν κανείς να μην κρίνει κανέναν για τον τρόπο που επιλέγει να εκφραστεί.
Μέσα από το παιχνίδι, από τα θεατρικά έργα, από τη μουσική, από τα ταξίδια, από επισκέψεις σε μουσεία, από σπορ, από εικόνες γενικότερα, ξεδιπλώνουμε την ταυτότητα του παιδιού. Όσο περισσότερες προσλαμβάνουσες έχει τόσο πιο εύκολα θα βρει αυτό που αγαπάει και θα το κάνει ευτυχισμένο.
Αυτό που θα κάνει το ίδιο ευτυχισμένο δεν σημαίνει ότι θα έκανε και τον γονιό. Κάτι που δεν έχει καμία σημασία. Το παιδί είναι ένας αυτόνομος άνθρωπος που θα εκπληρώσει τα δικά του όνειρα, που μπορεί να μη μοιάζουν με κανενός άλλου και αυτό είναι που θα το κάνει μοναδικό.
Η μοναδικότητα όχι μόνο δεν είναι “ελάττωμα” αλλά είναι ο στόχος.