«Αίσωπος! Κάτι θέλει να μας πει». Οι πρωταγωνιστές της παράστασης μιλούν στο mothersblog

Ευκαιρία να ανακαλύψετε δύο ανθρώπους που υπηρετούν το παιδικό θέατρο πολλά χρόνια και από πολλά διαφορετικά πόστα, το αγαπούν με την καρδιά τους και είναι ταγμένοι σε αυτό.

Συνέτνευξη στη Φοίβη Λέκκα

Ας ξεκινήσουμε με την παράσταση σας. Ο Αίσωπος τι θέλει τελικά να μας πει;

A.K: Στον καθένα μας και κάτι ξεχωριστό! Μέσα από την παράσταση περνάνε πολλά μηνύματα, ο κάθε θεατής μικρός ή μεγάλος κρατάει αυτό που του είναι περισσότερο πολύτιμο.

X.K: Mε λίγα λόγια και συμπυκνωμένη δράση, ο Αίσωπος με τους μύθους του καταφέρνει να καυτηριάσει τα ανθρώπινα ελαττώματα αλλά και να αναδείξει τα προτερήματα μας. Παρακολουθώντας την παράσταση μας γελάς, κατανοείς ,συνειδητοποιείς πολλά για τον εαυτό σου και τους γύρω σου.

Τι πιστεύετε ότι έχετε κερδίσει από το ανέβασμα της παράστασης τόσο στο θέατρο Κιβωτός το χειμώνα όσο και από την περιοδεία σας όλο το καλοκαίρι; Ποιες είναι οι αντιδράσεις των παιδιών;

A.K: Κάθε φορά που κάνω θέατρο για παιδιά συναντιέμαι με το παιδί που κρύβω μέσα μου. Αυτό για μένα είναι πολύτιμο και λυτρωτικό. Η καθημερινή επαφή που έχουμε με τα παιδιά πραγματικά με ξεκουράζει και με γεμίζει χαρά. Οι αντιδράσεις των παιδιών είναι ποικίλες με κοινό παρονομαστή την αθωότητα. Αυτό εμένα με μαγεύει .

X.K: Ζήσαμε στιγμές απίστευτης επικοινωνίας τόσο το χειμώνα όσο και το καλοκαίρι. Ό,τι και να είχε συμβεί την προηγούμενη μέρα, η αίσθηση της ευθύνης ότι μεταφέρουμε ερεθίσματα μοναδικά στα ολάνοιχτα μάτια των παιδιών μας «έδινε φτερά στα πόδια». Κάθε μέρα ήταν μια γιορτή. Τα παιδιά αντιδρούν αληθινά και η ικανοποίηση είναι μεγάλη όταν νιώθεις ότι τα έχεις κερδίσει.

Υπηρετείτε και οι δύο το παιδικό θέατρο πολλά χρόνια. Ποια είναι η πιο έντονη στιγμή που έχετε ζήσει μέχρι τώρα; Υπάρχει κάτι που θα σας μείνει αξέχαστο;

A.Κ: Τα έκπληκτα μάτια των μικρών παιδιών όταν μας συναντάνε μετά την παράσταση. Φαντάζει ασύλληπτο γι'αυτά όλο αυτό που είδαν, που τους συνέβη. Δε μας μιλούν, μονάχα μας κοιτούν με τεράστια προσοχή και ορθάνοιχτα μάτια προσπαθώντας να ρουφήξουν την κάθε λεπτομέρεια, από το κοστούμι που φοράμε, το κάθε μας βλέμμα, την κάθε μας κίνηση, κουβέντα. Κάποια από αυτά μας αποχαιρετούν με μια τεράστια αγκαλιά, χωρίς να μας πουν τίποτα άλλο. Είναι αντιδράσεις που εμένα με συγκινούν πάντα και με ανταμείβουν όσο τίποτα άλλο.

Χ.Κ: Η γενναιοδωρία που έχουν τα παιδιά όταν έχουν μαγευτεί από την παράσταση είναι αυτό που τελικά μας αποζημιώνει, όση κούραση και να έχουμε. Αξέχαστη θα μου μείνει η στιγμή που -ως σκηνογράφος του «Χένσελ και Γκρέτελ» στο κατάμεστο Ηρώδειο με την Εθνική Λυρική Σκηνή- άκουσα να αντηχεί όλος ο ιερός χώρος από ένα μακρόσυρτο επιφώνημα που κατέληξε σε δυνατό χειροκρότημα, όταν εμφανίστηκε το «γλυκόσπιτο της μάγισσας»!

Ποια νομίζετε πως είναι τα συστατικά που πρέπει να έχει μια παράσταση για να κρατήσει αμείωτο το ενδιαφέρον των παιδιών;

Α.Κ: Αλήθεια, αλήθεια και αλήθεια.

X.K: Συμφωνώ απόλυτα Αλέξανδρε! Αλήθεια. Ή μάλλον...μια αληθινή μαγεία!

Θεωρείτε πως το θέατρο για παιδιά είναι πιο δύσκολο ή πιο εύκολο από το θέατρο για ενήλικες;

A.K: Τα μικρά παιδιά μπορεί να μην έχουν γνώσεις , όπως ένας μεγάλος, διαθέτουν όμως ισχυρό ένστικτο και αυτό δε μπορείς να το ξεγελάσεις με κανένα είδους τέχνασμα. Γι'αυτό και θεωρώ πως το θέατρο για παιδιά είναι μια πολύ δύσκολη υπόθεση με μεγάλη ευθύνη. Για να καταφέρεις να αγαπήσει κάτι ένα παιδί, πρέπει πρώτα να το έχεις λατρέψει ο ίδιος. Και αυτό δεν είναι πάντα εύκολη υπόθεση.

Χ.Κ: Ο Στανισλάφσκι είχε πει ότι ο ηθοποιός που παίζει σε θέατρο για παιδιά πρέπει να είναι το ίδιο καλός με τον ηθοποιό που παίζει σε θέατρο για μεγάλους. Απλώς πρέπει να παίζει λίγο καλύτερα...

Οι δυο σας είστε φίλοι πάρα πολλά χρόνια. Πόσο επηρεάζει η προσωπική σας σχέση και η οικειότητα μεταξύ σας τη συνύπαρξη σας πάνω στη σκηνή και με ποιο τρόπο;

A.K: Με τη Χριστίνα κλείνουμε σχεδόν τριάντα χρόνια φιλίας. Φέτος είναι η δεύτερη φορά που δουλεύουμε ως επαγγελματίες ηθοποιοί μαζί. Εγώ αισθάνομαι μεγάλη ασφάλεια όταν είμαι πάνω στη σκηνή με εκείνη, την παραδέχομαι και πάρα πολύ σαν ηθοποιό οπότε το να μοιράζομαι τη σκηνή μαζί της μου δίνει μεγάλη χαρά.

X.K: Τα αισθήματα είναι αμοιβαία. Το να νιώθεις ασφαλής πάνω στη σκηνή σε ελευθερώνει και σου αφήνει περιθώρια χαρούμενης δημιουργίας. Είναι σαν πινγκ-πονγκ, που θες να στείλεις τη μπάλα, αλλά είσαι και έτοιμος για τον αιφνιδιασμό! Κι η χαρά του «παιχνιδιού» είναι απερίγραπτη. Η εμπιστοσύνη που υπάρχει μεταξύ μας είναι γόνιμη.

Χριστίνα, πώς είναι να συνεργάζεται κάποιος με τη μητέρα του(σ.σ Κάρμεν Ρουγγέρη); Η τόσο στενή προσωπική σας σχέση, κάνει πιο εύκολη ή πιο δύσκολη την επαγγελματική σας συνύπαρξη;

X.K: Το να περιτριγυρίζεσαι στο χώρο της δουλειάς σου από ανθρώπους που αγαπάς και σ'αγαπάνε είναι ιδανικό. Εμπεριέχει καμιά φορά παγίδες, αλλά όταν έχουν τεθεί από κοινού όρια πετυχαίνει. Μπορούν να γίνουν θαύματα! Έχουμε κοινό κώδικα επικοινωνίας, είμαστε κι οι δύο ανήσυχα πνεύματα, δεν εφησυχάζουμε, οπότε δε σταματάμε να εκπλήσσουμε η μία την άλλη!

Αλέξανδρε, έχεις δηλώσει πως η γνωριμία σου με την Κάρμεν Ρουγγέρη ως παιδί υπήρξε καθοριστική για τη μετέπειτα πορεία σου στο θέατρο. Θεωρείς πως αν δεν την είχες γνωρίσει, θα είχες ακολουθήσει εντελώς άλλο δρόμο επαγγελματικά;

A.K: Δε μπορώ να απαντήσω με σιγουριά. Το σίγουρο είναι ότι η γνωριμία μου μαζί της υπήρξε καταλυτική. Τη γνώρισα όταν ήμουν περίπου 9 χρονών. Είχε έρθει στο δημοτικό να μας κάνει θέατρο. Μετά από λίγο καιρό ιδρύσαμε τη θεατρική ομάδα «Ρακοσυλλέκτες», παίζαμε κάθε καλοκαίρι στο φεστιβάλ του Δήμου Νέας Σμύρνης, μετά στο Εθνικό στην κεντρική σκηνή για τα παιδιά των εργαζομένων του Εθνικού θεάτρου, αργότερα σε φεστιβάλ άλλων δήμων, σε παιδικούς διαγωνισμούς θεάτρου, στην παιδική σκηνή του θεάτρου «Πανελλήνιο» στη Συγγρού και όλα αυτά σε πολύ μικρή ηλικία. Νομίζω πως και να ήθελα δε θα μπορούσα να ασχοληθώ με κάτι άλλο, ήταν πια πολύ αργά. Το μικρόβιο του θεάτρου, που λένε, μου είχε μπει για τα καλά.

Και οι δύο παράλληλα με την ηθοποιία ασχολείστε ενεργά τόσο με τη σκηνογραφία και την ενδυματολογία όσο και με την εικονογράφηση παιδικών βιβλίων. Μιλήστε μου λίγο γι'αυτό. Υπάρχει κάποια ιδιότητα σας που ξεχωρίζετε;

A.K: Αυτό είναι το αποτέλεσμα της πρώτης γνωριμίας μας με το θέατρο. Η Κάρμεν μας έφερε σε επαφή με κάθε τέχνη γύρω από το θέατρο. Φτιάχναμε για κάθε παράσταση που κάναμε με τους «Ρακοσυλλέκτες» μόνοι μας τα κοστούμια τα σκηνικά, τα φροντιστηριακά αντικείμενα, σχεδιάζαμε την αφίσα και πολλά άλλα. Μέσα από αυτό ανακάλυψα τη μαγεία του θεάτρου, κατάλαβα πως μια πετυχημένη παράσταση είναι αποτέλεσμα μιας καλής συνεργασίας πολλών ανθρώπων, καλών μαστόρων, ο καθένας στο είδος του. Κάπως έτσι ξεκίνησα να σχεδιάζω σκηνικά και κοστούμια για το θέατρο. Είναι κάτι που με γοητεύει εξίσου. Άλλωστε όλες αυτές οι ιδιότητες έχουν τον ίδιο στόχο, τη δημιουργία μιας παράστασης. Οπότε ουσιαστικά είναι σα να ασχολούμαι με το ίδιο πράγμα κάθε φορά και το μόνο που αλλάζει την οπτική σε αυτό είναι η ιδιότητα.

X.K: Το θέατρο είναι ένα και η δημιουργία είναι χωρίς σύνορα, αφύλαχτη. Μέσα από την επιλογή της μιας η της άλλης ιδιότητας πιστεύω ότι θα αδικούσα τον εαυτό μου. Αποφασίζω κάθε φορά από ποια μεριά θέλω να σταθώ για να κοιτάξω, και αναλόγως, προχωράω στο «ταξίδι».

H παράσταση σας σε ποιες ηλικίες απευθύνεται; Μπορούν να τη δουν και πολύ μικρά παιδιά;

A.K: Έχουν έρθει κατά καιρούς παιδιά μηνών στην αγκαλιά των γονιών τους, μέχρι άνθρωποι μεγαλύτερης ηλικίας συνοδεύοντας τα εγγόνια τους. Όλοι μας έχουν χαιρετήσει στο τέλος της παράστασης με τον ίδιο ενθουσιασμό και αθωότητα. Από εκεί λοιπόν καταλαβαίνω πως και αυτή, όπως και κάθε παράσταση της Κάρμεν, απευθύνεται σε όλες τις ηλικίες.

X.K: Η παράσταση μας απευθύνεται σε ανθρώπους όλων των ηλικιών, που είναι νεαροί στο πνεύμα και ανοιχτοί στο να μαγευτούν. Άλλωστε μικροί μεγάλοι, ένα μωράκι θρέφουμε μέσα μας!

Υπάρχουν σχέδια η παράσταση να συνεχιστεί και το χειμώνα; Ή έχετε κάτι άλλο στα σκαριά;

A.K: Η παράσταση παίχτηκε τον περασμένο χειμώνα στο Θέατρο Κιβωτός καθημερινές για σχολεία και Κυριακές για το κοινό. Το καλοκαίρι περιόδευσε σε περίπου 50 πόλεις στην περιφέρεια και όλα αυτά με πραγματικά μεγάλη επιτυχία. Το ταξίδι της θα ολοκληρωθεί στις 16 Σεπτεμβρίου που θα πάρουν σκυτάλη δύο καινούριες παραγωγές .Η μία θα είναι στο θέατρο Κιβωτός με την παράσταση «Το μαγικό κλειδί», ένα παραμύθι της Π. Δέλτα και η άλλη θα είναι στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης με μια μαγική ιστορία από τη Μυθολογία, το «Περσέας και Ανδρομέδα», πάντα με την υπογραφή της Κάρμεν Ρουγγέρη. Εγώ φέτος θα είμαι στο «Μαγικό κλειδί» και είμαι πραγματικά πολύ χαρούμενος και ανυπόμονος να ξεκινήσουμε πρόβες.

X.K: Κι εγώ φέτος θα είμαι στο «Περσέας και Ανδρομέδα», σε ένα υπέροχο θέατρο, σε μια παράσταση που υπόσχεται να μας ταξιδέψει.

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ:
Κείμενο - Σκηνοθεσία: Κάρμεν Ρουγγέρη
Σκηνικά - Κοστούμια: Χριστίνα Κουλουμπή
Μουσική: Στέφανος Βαρελάς / Στίχοι: Ανδρέας Κουλουμπής
Κίνηση - Χορογραφία: Πέτρος Γάλλιας
Μουσική διδασκαλία: Στέφανος Βαρελάς, Μυρτώ Χρυσανθοπούλου
Φωτισμοί: Χριστίνα Θανάσουλα
Βοηθοί σκηνοθέτη: Κοραλία Τσόγκα, Χριστίνα Κουλουμπή
Βοηθός ενδυματολόγου: Έρρικα Αλαμάνου

Παίζουν οι ηθοποιοί:
Χριστίνα Κουλουμπή, Αλέξανδρος Κομπόγιωργας, Θοδωρής Ευστρατιάδης, Γιώργος Γερωνυμάκης, Κοραλία Τσόγκα, Μαριαλένα Ροζάκη

Οι τελευταίοι σταθμοί της περιοδείας είναι:

13/09 Ελευσίνα, Παλαιό Ελαιουργείο - Παραλία Ελευσίνας
14/09 Πετρούπολη, Θέατρο Πέτρας
15/09 Πάτρα
16 /09 Χαϊδάρι