Τέσσερις βασικοί λόγοι που θα ήθελα να ήμουν η μικρή μου κόρη αυτή τη στιγμή
Σοφία: Ετών 4, Είναι αυτό που θες να είσαι τώρα
Δεν είναι ακόμα τα γενέθλιά της , βλέπεις δεν γιορτάζουμε ακόμα τους Τοξότες αλλά νιώθω έντονα την ανάγκη αυτή τη στιγμή να την αποθεώσω.
Αν με ρωτούσαν ποιος θα ήθελα να είμαι αυτή τη στιγμή, δεν θα το σκεφτόμουν ούτε θα ήθελα κάποια άλλη πλην της Σοφίας.
Είναι περίπου μεγάλο παιδί αλλά την ίδια στιγμή αξιολάτρευτη:
Η Σοφία δεν είναι πια μωρό, κι ας την φωνάζουμε οικογενειακώς μωράκι μας.
Είναι στη φάση εκείνη που μπορεί να κατακτήσει τον κόσμο, να ξεφύγει από κάθε ζαβολιά με το νάζι της και να κερδίσει τα βλέμματα όλων. Δεν είναι αρκετά μεγάλη για να την λες μεγάλη κοπέλα, ούτε μικρή για να θυμίζει μωρό, είναι στην στιγμή εκείνη, την πιο μαγική και αξιολάτρευτη, που θυμίζει λίγο μωρό και λίγο κοριτσάκι.
Δεν έχει ούτε διάβασμα, ούτε περιμένει κανείς κάτι περισσότερο από αυτό που είναι.
Η Νάγια πήγε στο Δημοτικό και ως Πρωτάκι ξεκίνησε να έχεις όλες αυτές τις υποχρεώσεις που από δω και μπρος δεν σταματούν. Διάβασμα, ασκήσεις, βιβλία, επανάληψη, είναι μαθήτρια πια. Η Σοφία είναι όμως στο προνήπιο! Δεν έχει στο μυαλό της ούτε διαβάσματα, ούτε επαγγελματικές υποχρεώσεις, ούτε άγχος για να τα προλάβει όλα. Την ίδια στιγμή, ακολουθεί ένα πρόγραμμα που θα την φέρει στο κρεβάτι της την στιγμή που πρέπει, όσο εμείς οι υπόλοιποι πέφτουμε στο κρεβάτι και σκεφτόμαστε λίστες και υποχρεώσεις.
Η Σοφία είναι Popular αλλά όχι σνομπ:
Πατάμε το πόδι μας στο προνήπιο και στο προαύλιο ζυγώνουν από απόσταση είκοσι παιδιά που φωνάζουν ρυθμικά το όνομά της. Αν γινόντουσαν εκλογές δεν θα ήταν πρόεδρος τάξης αλλά ολόκληρου του προνηπίου. Η Σοφία όμως ξέρει να τηρεί το μυστήριο ως γνήσια Τοξοτίνα, δεν θυμάται ποτέ όνομα συμμαθητή, λέει ξερές καλημέρες και δεν πλησιάζει τα παιδιά, γιατί είπαμε μαμά, υπάρχει κορονοϊός (όλο αυτό το λέει ψευδά και με τρόπο που με κάνει να σκάω στα γέλια).
Η Σοφία προσαρμόζεται πανεύκολα:
Όταν άκουσα για μάσκες στο προνήπιο, με κατέλαβε ο φόβος. Γίνεται ένα μωρό να φοράει μάσκα για οχτώ ώρες απόρησα; Εδώ δεν τα καταφέρνουμε εμείς. Κι όμως, στην ηλικία της, η Σοφία δεν καταλαβαίνει από αντίδραση και κούραση. Δέχτηκε τη μάσκα και την φοράει όπως ακριβώς πρέπει χωρίς γκρίνιες, σαν κάτι φυσικό και απλό.
Και πάνω από όλα, είναι πως η Σοφία που θα σβήσει σύντομα τέσσερα κεράκια στην τούρτα, δεν χρειάζεται πολλά για να είναι ευτυχισμένη: Την ροζ κουβέρτα (βαβά) με τα αστέρια, τον αντίχειρα στο στόμα και μια αγκαλιά. Και κάπου εκεί σκέφτομαι πόσο απλό πράγμα είναι η ευτυχία στα παιδιά.
Περιμένω τα σχόλια και τις παρατηρήσεις σου στο a.Patoulia@queen.dpg.gr και στο Instagram https://www.instagram.com/katiepatoulia/