Στους μπαμπάδες που νικάνε τις πιθανότητες καθημερινά, Χρόνια Πολλά

Κάνε μια βουτιά στο παρελθόν, θυμήσου τη μέρα που έμαθες κολύμπι, τη μέρα που έκανε ποδήλατο χωρίς βοηθητικές. Ποιος ήταν δίπλα; Πάμε στοίχημα πως όλα εκείνα που φάνταζαν αδύνατα τα κατάφερες με τον πατέρα σου στο πλάι σου.

Δεν είναι τυχαίο. Κάτι περίεργο συμβαίνει με τους μπαμπάδες και τις πιθανότητες. Καταφέρνουν να τις νικούν, κάνουν τα αδύνατα, δυνατά. Όχι ότι οι μαμάδες δεν θέλουμε, αλλά ο φόβος μας για τα παιδιά, νικάει την γενναιότητά μας.

Δεν είναι τυχαίο που αφήνεις μπαμπά να κρατήσει τα παιδιά του, κάνουν μαζί χίλιες σαχλαμάρες και ριψοκίνδυνα εγχειρήματα και δεν χτυπάει κανείς και παίρνεις εσύ τα παιδιά, τα προσέχεις, τους φοράς κράνος και επιγονατίδες, δεν μπορούν να κινηθούν καν και πέφτουν στο ίσωμα.

Και βλέπεις τους μπαμπάδες κι είναι κουλ, τους βλέπεις ατάραχους και στα ζόρια και σε όλα εκείνα που μοιάζουν βουνό. Να μην μιλήσω για άλλα παραδείγματα, να σου μιλήσω για το μπαμπά μου. Λατρεία για τη μαμά μου έτρεφα πάντα, αλλά τον μπαμπά ήθελα να πάρει τους βαθμούς από το σχολείο. Το γούρι μου, νικούσε την απαισιοδοξία μου και έπαιρνα άριστα παντού γιατί εκείνος έλεγε πάντα “θα σκίζεις”.

Κι αργότερα στις Πανελλήνιες θυμάμαι πάντα να λέει δεν υπάρχει πιθανότητα να μην τα καταφέρεις. Κι όταν τα κατάφερα και σκεφτόμουν τα έξοδα της φοιτητικής ζωής σε άλλη πόλη, εκεί κι αυτός να λέει δεν υπάρχει περίπτωση να μην τα βγάλουμε πέρα.

Κι ήρθαν τα πραγματικά ζόρια κι όταν αρρώστησα πολύ (θα ακολουθήσει άλλο επεισόδιο για το τι μπορεί να σου αφήσει το άγχος για τις Πανελλήνιες), κι η μαμά κι εγώ ζοριστήκαμε από τον φόβο και οι πιθανότητες δεν ήταν με το μέρος μου, ο μπαμπάς ήταν σίγουρος ξανά: Δεν υπάρχει πιθανότητα να μην γίνεις καλά. Και κέρδισα κι εκεί. Και κέρδισα κάθε μάχη, εύκολη και δύσκολη γιατί εκείνος μου έλεγε να νικήσω τις πιθανότητες.

Άτιμο πράγμα οι πιθανότητες. Αν τις σκεφτείς καλά καλά, νιώθεις πάντα λίγο χαμένη αλλά με τον μπαμπά στο πλάι, νιώθεις παντοδύναμη. Κι όταν ήρθε η ώρα να κερδίσει τις πιθανότητες τις δικές του, κι εγώ έβαλα κάτω το κεφάλι και δεν πίστεψα σε αυτόν, πάλι με αποστόμωσε. Και καταφέρνει κάθε μέρα να κερδίζει τις πιθανότητες και μακάρι μια μέρα να μάθω να βλέπω πέρα από τους αριθμούς και τις πιθανότητες όπως κι αυτός.

Nόμος: Όσες φορές εσύ θα αμφισβητήσεις τις δυνατότητές σου, άλλες τόσες ο πατέρας σου θα πιστέψει διπλά σε σένα.

Περιμένω τα σχόλια και τις παρατηρήσεις σου στο a.Patoulia@queen.dpg.gr και στο Instagram https://www.instagram.com/katiepatoulia/