Υπάρχουν αλήθεια κακές μέρες με τα παιδιά;
Κι αν υπάρχουν, πώς θα παλέψεις με τις μέρες αυτές;
Οι ζόρικες μέρες. Φυσικά και υπάρχουν:
Ήσουν προετοιμασμένη γι’ αυτές; Νομίζω θα είναι το κοινό μας μυστικό: Καθόλου.
Μέρες που δεν λένε να τελειώσουν. Βράδια που δεν έχεις όρεξη για ένα ακόμα παραμύθι, κουράγιο για μια ακόμα ιστορία, που βαραίνεις από τα ασταμάτητα «μαμά, μαμά».
Μέρες που ακολουθούν μετά από άγρυπνες νύχτες. Μέρες που δεν προλαβαίνεις να πιείς ούτε καφέ, μέρες που θηλάζεις ασταμάτητα και κρατάς τα μάτια σου με δυσκολία ανοιχτά.
Εικοσιτετράωρα που μοιάζουν να διαρκούν εβδομάδες ολόκληρες με κολικούς, με κλάματα, που δεν καταλαβαίνεις πως η μια μέρα διαδέχεται την επόμενη. Μέρες που χάνεις τις ώρες, που έρχεται Σαββατοκύριακο αλλά για σένα δεν έχει καμία απολύτως σημασία η πληροφορία αυτή.
Μέρες που ο πυρετός δεν λέει να πέσει, μέρες που μοιάζει κατόρθωμα να βάλεις ακόμα και θερμόμετρο στο παιδί. Ώρες που λαχταράς την ανέμελη εκδοχή του εαυτού σου που δεν ήταν φορτωμένη με το άγχος του δημιουργήματός σου. Βράδια που έλεγες πως είσαι κουρασμένη επειδή έμπλεξες στην κίνηση ή είχες λίγη δουλειά παραπάνω. Πόσο κουτή κι αθώα ήσουν που δεν ήξερες πως θα έρθει η ώρα που η καρδιά σου θα περπατά έξω από το σώμα σου και θα αγχώνεται κάθε δέκατο του δευτερολέπτου γι΄αυτό το μικρό πλάσμα.
Όλα κόντρα.
Μέρες που χάνεις την αισιοδοξία σου, που νιώθεις λες και ήρθε το τέλος του κόσμου επειδή το παιδί δεν έφαγε και δεν κοιμήθηκε. Που τα βάζεις με σένα που ήθελες τόσο αυτό που ζεις αλλά δεν μπορείς να το αντέξεις. Μέρες που θες ένα ρεπό από τον πιο σημαντικό σου ρόλο, αυτόν της μαμάς.
Ναι, υπάρχουν αυτές οι κακές μέρες. Οι δύσκολες.
Μέρες που όμως δεν θα κρατήσουν για πάντα. Μέρες που είναι τόσο κακές για να εκτιμάς τις καλές. Μέρες που όσο ζόρικες κι αν είναι δεν θα άλλαζες τίποτα, δεν θα μπορούσες να φανταστείς τη ζωή σου χωρίς τα παιδιά σου.
Κι αυτή η πρώτη σου νίκη.
Η δεύτερη είναι να εκτιμάς τις μέρες αυτές. Άλλωστε δεν μπορείς να τις ξορκίσεις διαφορετικά. Το κακό πρέπει να το αποδέχεσαι, να το αναγνωρίζεις και να μην το καμουφλάρεις. Μην του βάζεις φίλτρα.
Απλώς αποδέξου πως η σημερινή μέρα δεν σε βρήκε καλά και κοίτα κατάματα το μωρό σου. Και κάπου εκεί, που θα σκάσει το γέλιο του και θα σου δώσει 3 φιλιά σβουριχτά, θα έχεις κερδίσει τη μάχη.
Περιμένω τα σχόλια και τις παρατηρήσεις σου στο a.Patoulia@queen.dpg.gr και στο Instagram https://www.instagram.com/katiepatoulia/