Τι θα έλεγα σήμερα στον 20χρονο εαυτό μου…

Δεν έχω μεγαλύτερη αγωνία από το να σταματήσω να καταλαβαίνω τα παιδιά… Και η διαφορά της Εύας από την Έλενα, αυτά τα επτά χρόνια, μου δίνουν το δικαίωμα να εκπαιδεύομαι σε δυο διαφορετικές γενιές…

Κι αν με την Έλενα τα 13 χρόνια της, δεν… προκαλούν ακόμη μεγάλες διαφωνίες, με την Εύα των 20+ ετών πολλές φορές διαφωνούμε κι από που βγαίνει ο ήλιος… Διαφωνούμε τόσο και για τόσα που προσπάθησα να ταξιδέψω στο χρόνο… Και να σκεφτώ τι θα έλεγα σήμερα στον 20χρονο εαυτό μου…

Θα του έλεγα λοιπόν να είναι ελεύθερος. Σε όλα. Μα κυρίως στην σκέψη. Να μην φοβάται. Γιατί ο φόβος είναι ο χειρότερος εχθρός. Να αγαπάει τους ανθρώπους. Χωρίς αστερίσκους. Γιατί η αγάπη όταν μοιράζεται δεν λιγοστεύει. Πολλαπλασιάζεται. (Έλενα μην το διαβάσεις αυτό!): Να ερωτευτεί. Με όλη τη δύναμη της ψυχής του. Κι όταν τελειώσει ο έρωτας να μείνει η αγάπη. Και η ανάμνηση.

Να μην πληγώσει ποτέ και κανέναν συνειδητά. Γιατί δεν αντέχεται. Να μην το βάζει κάτω. Ποτέ.

Να κυνηγήσει με πάθος το όνειρο του. Γιατί το να κάνεις ένα όνειρο σου, έστω, πραγματικότητα είναι η μεγαλύτερη ευτυχία. Αρκεί φυσικά το δικό σου όνειρο να μην είναι εφιάλτης κάποιου άλλου.

Να καταλάβει πόσο μεγάλη αξία έχει το «εμείς». Εμείς οι δυο. Εμείς ως οικογένεια. Εμείς ως ομάδα. Εμείς γενικά.

Να μην δεχτεί από κανέναν και για κανέναν λόγο να του επιβάλλει τα δικά του θέλω. Ούτε από τους γονείς του.

Να μην τον τσαλακώσουν. Αλλά να τσαλακωθεί, αν κι όποτε γουστάρει μονάχος του.

Να προστατεύει τους αδύναμους αυτής της πλάσης. Τα παιδιά, τους ηλικιωμένους και τα ζώα. Με κάθε τίμημα.

Να κάνει ότι δεν ακούει ρητά όπως «η μάνα του φευγάτου δεν έκλαψε ποτέ» ή «όποιος ανακατεύεται με τα πίτουρα τον τρώνε οι κότες». Ο φόβος που λέγαμε…

Να μην πηγαίνει με τη μόδα. Όχι στο ντύσιμο. Γενικά.

Να έχεις υπομονή. Σχεδόν όση και η επιμονή σου. Θα σου χρειαστεί.

Να ακούς πολύ. Τα αυτιά, τα μυαλά, τα αλεξίπτωτα δουλεύουν μόνο ανοικτά.

Να μπαίνεις πάντα στη θέση του άλλου, πριν τον κρίνεις και τον κατακρίνεις.

Να αγαπάς τους φίλους σου. Γιατί τους φίλους τους διαλέγουμε γι’αυτό δεν τους παιδεύουμε, που λέει και η Χαρούλα.

Να σκέφτεσαι πάντα τη συνέπεια αυτού που κάνεις. Πριν το κάνεις.

Να συζητάς με σένα. Να επικοινωνείς με τον εαυτό σου. Να τα λέτε.

Ε… Και κάποιες φορές να προβάρεις την σκέψη του μπαμπά. Που ξέρεις; Ίσως να σου χρειαστεί. Αυτό το εγώ που λέγαμε, που μπαίνει κάτω από το εμείς…

Έχω να γράψω κι άλλα… Αλλά ένας 20χρονος δεν διαβάζει πια πολύ. Άρα… Άλλη φορά! Μπας και…

Νίκος Συρίγος

Διευθυντής του Onsports.gr / Ραδιοφωνικός παραγωγός στον ΜΟΥΣΙΚΟΣ 98,6

Περιμένω τις εντυπώσεις σου στον προσωπικό μου λογαριασμό στο Instagram.