Τι θυμάσαι από τον δεκάχρονο εαυτό σου;

Σε λίγες μέρες ανοίγουν τα σχολεία… Η Εύα είναι μεγάλη πια. Το αντιμετωπίζει ως ανάμνηση. Η Έλενα τα έχει βάψει μαύρα. Πρέπει να μπει πάλι σε αυτή τη ρουτίνα για 9 μήνες. Ζόρια. Προσπαθώ να της δώσω κουράγιο. Με όλα αυτά τα «μπαμπαδίστικα», τα κλασσικά, τα χιλιοειπωμένα. Δεν πιάνουν. Σκέφτομαι ότι με τον covid, τα τελευταία δυο χρόνια, τα παιδιά πήγαιναν σχολείο (όταν πήγαιναν) σαν… χειρουργοί. Απολυμασμένοι, αποστειρωμένοι, από… γενικώς. Και κυρίως κρατώντας αποστάσεις. Από όλους. Το μόνο θετικό σε αυτή την ιστορία. Η απόσταση από τα αγόρια! Πάμε όμως παρακάτω γιατί δεν είναι αυτό το θέμα…

Τέτοιες μέρες κάθε χρόνο εγώ ήμουν ψιλοχαρούμενος. Το γιατί δεν το ξέρω. Μάλλον λόγω… έρωτα. Βλέπεις μέχρι να μεγαλώσω αρκετά, τα κορίτσια που ερωτευόμουν τα συναντούσα μόνο στο σχολείο. Άρα η έναρξη της σχολικής χρονιάς ήταν ευκαιρία για… φλερτ! Αυτό δηλαδή που δεν ήθελα, δεν θέλω και δεν θα θέλω (ΠΟΤΕ) για τις κόρες μου. Τη μικρή δηλαδή γιατί η μεγάλη μ’ έχει… χιονίσει καιρό τώρα. Εδώ είναι τελικά η μεγάλη παγίδα για τους μπαμπάδες. Να ξεχάσουν πώς ήταν στα 10 τους… Στα 12 και στα 13. Γενικά να ξεχάσουν πώς ήταν παιδιά! Λάθος. Μέγιστο. Γιατί χάνοντας την επαφή με το παιδί μέσα σου, χάνεις την επαφή και με το παιδί σου. Παγιδεύεσαι, φυλακίζεσαι στον κόσμο των μεγάλων. Αυτόν που έχει δεύτερες σκέψεις, ιδιοτέλεια και διγλωσσία. Που ξεχνάει να είναι αθώος. Που σχεδόν κάθε ευχαρίστηση κρύβει και ενοχή. Πριν πεις λοιπόν «όχι» στο παιδί σου, είτε για να το προστατεύσεις, είτε από φόβο, είτε από… συνήθεια, σκέψου πώς ήσουν εσύ παιδί!

Σκέψου τον δεκάχρονο εαυτό σου. Σκέψου ότι ήθελες να βγεις, να παίξεις, να φλερτάρεις, να ευχαριστηθείς τη ζωή… Σκέψου πως ζούσες κάθε μέρα ξεχωριστά. Σκέψου πώς ήσουν ΠΑΙΔΙ. Και έτσι κρίνε την απόφαση σου! Ξέρω… Δεν είμαστε όλοι γεννημένοι για να γίνουμε ιδανικοί γονείς. Ήμασταν όμως όλοι κάποτε παιδιά. Άρα με λίγο κόπο μπορούμε να το θυμηθούμε. Για να μεγαλώσεις το παιδί σου καλύτερα αλλά και για να κάνεις τον κόσμο καλύτερο! Άσε το παιδί να παίξει, να γελάσει, να βγει, να χαρεί, να ερωτευτεί… (Όχι εσύ παιδί μου, Έλενα…)!

Νίκος Συρίγος

Περιμένω τις εντυπώσεις σου στον προσωπικό μου λογαριασμό στο Instagram.