Μπαμπάδες (χωρισμένοι), τα παιδιά ξέρουν…

Το έχουμε ξαναπεί. Χωρίζεις με την γυναίκα σου, όχι με τη μάνα του παιδιού ή των παιδιών σου. Ξεκάθαρα. Απόλυτα.

Τη γυναίκα σου, μπορεί να μην θες να την ξαναδείς ποτέ. Δεν είναι καλό, είναι όμως θεμιτό. Ή τουλάχιστον συμβαίνει. Τη μάνα των παιδιών σου, οφείλεις να την τιμάς πάντα. Με κάθε τρόπο και με κάθε κόστος. Οφείλεις να της δείχνεις σεβασμό. Ακόμη κι αν εκείνη ακολουθεί τον εντελώς διαφορετικό δρόμο. Ακόμη κι αν εκείνη έχει αποφασίσει να μην σε σεβαστεί ούτε ως άντρα, ούτε ως πατέρα.

Εσύ θα την σεβαστείς. Για τα παιδιά. Κι ίσως για τον ίδιο σου τον εαυτό. Γιατί στο τέλος της ημέρας το μαξιλάρι σου δεν θα σου πει κουβέντα… Άρα θα έχεις κάνει το καλό.

Κι άκου, μπαμπά χωρισμένε, πριν καν τελειώσει η μέρα, τα παιδιά να είσαι σίγουρος ότι ξέρουν.

Ξέρουν πολύ καλά ποιος είσαι, τι κάνεις και τι είσαι διατεθειμένος να κάνεις για αυτά!

Ξέρουν πόσο τα αγαπάς και αντιλαμβάνονται ακριβώς την κατάσταση. Κυρίως αντιλαμβάνονται πως όσα κάνεις, για όσα πασχίζεις, πηγαίνοντας κόντρα ακόμη και στον εαυτό σου, έχουν τεράστια αξία γιατί μετά τον χωρισμό, τίποτα δεν είναι δεδομένο.

Ούτε καν οι μέρες και οι ώρες που θα είσαι μαζί τους. Ούτε καν ο σεβασμός από τη γυναίκα που κάποτε ήταν γυναίκα σου… Ούτε καν ο σεβασμός απλά και μόνο στην έννοια «πατέρας».

Δεν είναι δα και λίγες οι ιστορίες που αποδεικνύουν του λόγου το αληθές. Και γίνονται διαρκώς ολοένα και περισσότερες. Ακόμη και με τη ανοχή του… Νόμου.

Αλλά η πατρότητα, είναι πάνω από Νόμους. Και έτσι πρέπει να μείνει. Πάση θυσία. Γι’αυτό ακόμη και τις φορές που αδικείσαι βάστα γερά…

Να θυμάσαι: Τα παιδιά ξέρουν. Κι αν δεν ξέρουν νιώθουν.

Κι είναι αρκετό.

Νίκος Συρίγος

Περιμένω τις εντυπώσεις σου στον προσωπικό μου λογαριασμό στο Instagram.