5 λάθη που έχω κάνει με την έφηβη κόρη μου

Το πέρασα με την Εύα, το περνάω με την Έλενα. Και είναι το ίδιο δύσκολο: Η κόρη στην εφηβεία. Γιατί, ειδικά στα κορίτσια, αυτά τα χρόνια είναι η αλλαγή της αλλαγής. Κάθε μέρα, κάθε ώρα. Να με συμπαθάτε οι αγορομπαμπάδες αλλά τα αγόρια ήμασταν, είμαστε και θα είμαστε μπουνταλάδες. Άρα και πιο εύκολα διαχειρίσιμοι. Τα κορίτσια πάλι, όχι. Κάνω λάθη; Φυσικά. Ποια είναι τα 5 πιο σημαντικά; Αυτά…

• 1. Ξεχνάω ότι είναι έφηβη

Ξεχνάω δηλαδή τις «απανωτές» εκρήξεις που συμβαίνουν στο μυαλό ενός εφήβου. Και την διάθεση για επανάσταση. Κάθε φορά που το κάνω, ερχόμαστε σε ρήξη. Κάθε φορά που το θυμάμαι ξεπερνάμε τις κρίσεις εύκολα. Μπαμπάδες (και μαμάδες) να θυμάστε τον καιρό που ήσασταν έφηβοι. Θα δικαιολογήσετε πολλά, αν όχι όλα.

• 2. Της μεταδίδω τον φόβο μου

Από την πρώτη στιγμή που η Έλενα (αλλά και η Εύα) αποφάσισαν να βγαίνουν με φίλους τους, όπου και αν πήγαιναν, για όση ώρα και με όποια παρέα, εγώ έβλεπα μόνο κίνδυνο. Τα σενάρια που έφτιαχνα και φτιάχνω στο κεφάλι μου είναι χειρότερα και από αυτά των χειρότερων θρίλερ. Η υπερβολή της υπερβολής. Αν δεν πεις εσύ «κάπου ώπα» στον εαυτό σου, θα στο πουν τα παιδιά. Και δεν θα σου αρέσει.

• 3. Τη βλέπω σαν μωρό

Ακόμη και αν την βλέπεις πάντα και για πάντα ως βρέφος, δεν πρέπει να της το δείχνεις. Ποτέ και πουθενά. Με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Είναι κορίτσι. Σχεδόν γυναίκα. Οπότε τα «κουπεπέ και τραλαλά» στις εκφράσεις σου δεν αντιμετωπίζονται πια ως χαριτωμένα αλλά ως χαζά. Για την ακρίβεια την… γκριντζάρω (καλά το είπα;). Μίλα της κανονικά, φέρσου της κανονικά.

• 4. Ξέχασα (για λίγο) ότι είμαι μπαμπάς κι έγινα φίλος

Το ακούω παντού και διαφωνώ με όσους το λένε: Θέλω να είμαι φίλος με τα παιδιά μου. Όχι. Να είσαι μπαμπάς. Με διακριτό ρόλο. Δεν είστε φίλοι για μιλήσετε για γκομενικά κλπ. Είναι η (έφηβη) κόρη σου και είσαι ο μπαμπάς της. Οπότε άστης χώρο και χρόνο να σου μιλήσει μέχρι εκεί που η ίδια θέλει. Ως κόρη στον μπαμπά. Όχι ως κολλητάρια. Δεν είναι δίκαιο να νομίζει κάτι τέτοιο και ούτε χρήσιμο. Το ίδιο και αν θες να μιλήσεις εσύ για τα δικά σου θέματα. Ιδίως εσύ…

• 5. Την σύγκρινα

Τα παιδιά δεν θέλουν συγκρίσεις. Θέλουν έμπνευση. Αν δεν μπορείς να τα εμπνεύσεις να προσπαθήσουν περισσότερο για να πετύχουν τον στόχο τους, μην τους βάλει σε σύγκριση με τον κολλητό τους, τον καλύτερο μαθητή ή εσένα. Τα… καταδικάζεις να αντιδράσουν και να χαθεί ο στόχος. Βρες τρόπο να την εμπνεύσεις. Αλλιώς μην πεις τίποτα και άστην να βρει την άκρη της.

Νίκος Συρίγος

Περιμένω τις εντυπώσεις σου στον προσωπικό μου λογαριασμό στο Instagram.