«Θρίλερ» στις Βρυξέλλες, «Δηλαδή μπαμπά εγώ δεν κάνει να το δω;»

Συμπαθάτε με. Για μένα οι εταίροι, έπαψαν να είναι εταίροι, όταν άρχισαν να μας αντιμετωπίζουν ως... εταίρες. Σταματώ εδώ για να μην γίνει ακατάλληλο το έργο. Ξαναπάμε: Γυρίζω σπίτι. Τα κορίτσια κάνουν χαρές. Μπορεί και να... κάνουν ότι κάνουν χαρές. Η Ειρήνη γιατί αντιλαμβάνεται τις εξελίξεις πλήρως. Η Εύα γιατί κάτι ψυλλιάζεται.

Η μικρή, η (τρελό) Έλενα γιατί δεν θέλω να παίξουμε Playstation και βάζω ειδήσεις. Μηδέν στα τρία. Με τα πολλά το δέχεται αρκεί να παίζουμε κάτι άλλο, όσο βλέπω την Τρέμη. Τις στιγμές της μεγάλης πυρκαγιάς βάζω πάντα Tρέμη. Για να ανεβαίνει η αδρεναλίνη. Μαζοχισμός. Βλέπουμε με την Έλενα μαζί το δελτίο. Ο ένας τίτλος διαδέχεται τον άλλον. Η Έλενα, όταν δεν κλέβει στο παιχνίδι, βλέπει τηλεόραση.
Διαβάζει "ΘΡΙΛΕΡ ΣΤΙΣ ΒΡΥΞΕΛΛΕΣ". Γυρίζει και μου λέει: «Θρίλερ; Δηλαδή μπαμπά, εγώ δεν κάνει να το δω;» Η Έλενα δεν φοβάται για το θρίλερ. Φοβάται μην της πω να πάει μέσα γιατί θέλω να δω εγώ το «θρίλερ».

Το μοναδικό μέλος της φαμίλιας που δεν είχε φοβηθεί από τις... εξελίξεις, είχε πια το δικό της φόβο. Δεν ξέρω τι θα γίνει. Ξέρω όμως ότι δεν θέλω να φοβάμαι. Θέλω να είμαι γενναίος. Και τα παιδιά μου. Δεν θα ξαναδώ ειδήσεις. Έλενα άνοιξε το Playstation... Εκεί δεν έχει θρίλερ. Παίζουμε;

Νίκος Συρίγος
Δημοσιογράφος-Διευθυντής Onsports.gr