Ο Αλή μπαμπάς και οι δύο κόρες: «Σε λίγο θα φιλάνε το… tablet για καληνύχτα!»

Από μικρός απεχθανόμουν δύο πράγματα. Τη μοναξιά και την ησυχία. Από τύχη ή λόγω... γονιδίων δεν μου έτυχε ποτέ να ζήσω μόνος. Για το ήσυχος ούτε κουβέντα... Στο πατρικό μου πάντα υπήρχε μουσαφίρης και πάντα η ωραία φασαρία των ζωντανών ανθρώπων. Το ίδιο προσπαθώ να κάνω κι από τη στιγμή που άνοιξα το δικό μου σπιτικό. Απλά τώρα, με όλα αυτά που συμβαίνουν, ο Έλληνας, ο συγγενής, ο φίλος, ο γνωστός δεν έχει πολλές φορές κουράγιο ούτε να μιλήσει. Ποσώ μάλλον δε να γελάσει... Να κάνει φασαρία!

Θυμάμαι, όταν ήμουν παιδί , να μπαίνεις σε μια ταβέρνα και να σε παίρνει ο... αχός του κόσμου που ήταν μέσα. Βαβούρα όχι αστεία. Αλλά ωραία βαβούρα. Της χαράς. Ο κόσμος μίλαγε, ειδικά ο μπαμπάς και η μαμά με τα παιδιά... Θυμάμαι για να περάσει η ώρα μετά το φαγητό να στήνουμε παιχνίδια με τα άλλα παιδιά της παρέας... Να ζωγραφίζουμε και μετά να σκίζουμε το νάιλον από το τραπεζομάντιλο. Να κάνουμε σκανταλιές. Παιδικές, ωραίες...

Τώρα τα παιδιά, βγαίνουν από το σπίτι και κάνουν ότι έκαναν στο σπίτι. Από την ώρα που θα βγουν από το σπίτι, θα μπουν στο αυτοκίνητο, θα βγουν από το αυτοκίνητο, θα μπουν στην ταβέρνα, θα ξαναμπούν στο αυτοκίνητο, θα ξαναβγούν από το αυτοκίνητο και θα μπουν πάλι στο σπίτι... Όλος τους ο κόσμος μια οθόνη. Του tablet. Κανείς δεν ρωτάει τι θα φάει αλλά αν έχει wifi... Κι όλα αυτά μετά χαράς από τους γονιούς που βρίσκουν την ησυχία τους αλλά χάνουν τα παιδιά τους.... Όχι άλλη ησυχία, όχι άλλη απομόνωση, όχι άλλη αποξένωση.

Τουλάχιστον όταν βγαίνετε, αφήστε τα tablet στο σπίτι... Μιλήστε στα παιδιά σας, κυνηγήστε τα, όταν τρέξουν... Παίξτε μαζί τους! Κι άμα λάχει σκίστε μαζί τους τα νάιλον από τα τραπεζομάντιλα... Το πιο ωραίο... παράνομο παιχνίδι της ταβέρνας! Και δεν θέλει wifi...

Νίκος Συρίγος
Δημοσιογράφος-Διευθυντής Onsports.gr