Ο Αλή μπαμπάς και οι δύο κόρες: Δεν μου φτάνει μια ζωή για να τις χορτάσω!

Κάθε φορά που τελειώνει το καλοκαίρι, άρα και ο ελεύθερος χρόνος με τα παιδιά, είναι η ώρα του απολογισμού. Και κάθε φορά καταλήγω στο ίδιο συμπέρασμα: Δεν μου φτάνει ο χρόνος.

Περνάει ο άτιμος σαν νερό. Κι εκεί που τις έχεις να μπουσουλάνε, κλείνεις τα μάτια κι όταν τα ανοίγεις ξανά, είναι κορίτσια, κοπέλες... Πώς μεγαλώνουν έτσι... Πόσο γρήγορα...

Θυμάμαι την Εύα, το πρώτο καλοκαίρι που περάσαμε μαζί, να πλατσουρίζει στην ακροθαλασσιά και να τρέχουμε πανικόβλητοι γύρω της. Τώρα, άντε να με φωνάξει για να της... απλώσω το λάδι του μαυρίσματος. Θυμάμαι και την Έλενα να μπαίνει δειλά-δειλά στη θάλασσα, κρατώντας με σφιχτά αγκαλιά... Τώρα, το πολύ-πολύ να με φωνάξει για να της φουσκώσω τα μπρατσάκια... Κι αυτό για λίγο ακόμη! Του χρόνου τέτοια εποχή θα τα έχει βγάλει κι αυτά, άρα... αχρείαστος ο μπαμπάς.

Θα μπορούσα να θυμηθώ κάθε στιγμή, κάθε λεπτό από την περιπέτεια που λέγεται «μπάνιο με τα παιδιά». Κι ας έχουν περάσει 13 χρόνια από την πρώτη... εξόρμηση ως «πάτερ φαμίλιας» στην παραλία. 14 η μία, έξι η άλλη... Κι εμένα μου φαίνονται σαν μια στιγμή. Και πολύ λέω. Τις καμαρώνεις που μεγαλώνουν αλλά σε πιάνει και πανικός. Για τον χρόνο που τρέχει, τρέχει, τρέχει...

Κερδίστε στιγμές με τα παιδιά σας. Κάθε μέρα. Κάθε ώρα. Κάθε λεπτό. Ειδικά όσο είναι μικρά και η σχέση σας πιο στενή. Μην χαραμίζετε ούτε δευτερόλεπτο ελεύθερου χρόνου πουθενά αλλού. Πολλές φορές, τώρα που πλησιάζω στα σαράντα, ανησυχώ ακόμη περισσότερο: Για το αν μου φτάνει μια ζωή για να τις χορτάσω...

Νίκος Συρίγος
Δημοσιογράφος-Διευθυντής onsports.gr