Η αφίσα της ψυχής τους…

Λένε πως τα δελφίνια αξιοποιούν σε μεγαλύτερο ποσοστό από τον άνθρωπο τον εγκέφαλο τους. Η αλήθεια είναι πως δεν χρειάζεται να είσαι τέρας εξυπνάδας για να έχεις αλληλεγγύη και αγάπη. Θα έγραφα «ανθρωπιά» αλλά θα αδικήσω τα δελφίνια. Κι αυτό το δελφίνι, στη φωτογραφία του (εκ των κορυφαίων φωτογράφων της εποχής μας) Γιάννη Μπεχράκη για το Reuters, σε ένα συννεφιασμένο πρωινό όπως το σημερινό ήταν αχτίδα φωτός. Ήταν ελπίδα, ότι σε αυτή την πλάση δεν νικάει πάντα το κακό. Μια ελπίδα που βγήκε από τη θάλασσα. Την ίδια θάλασσα που έχει καταπιεί τόσες και τόσες ψυχές. Ψυχές βασανισμένες, άνθρωποι κυνηγημένοι, παιδιά που πριν καταλάβουν τη ζωή γεύτηκαν τον θάνατο... Όσοι «τυχεροί» σώθηκαν από τα στοιχειά της φύσης, έπεσαν στα νύχια των ανθρώπων. Του «πολιτισμού».

Αυτών που κλείνουν από την πόρτα του σπιτιού τους, μέχρι τα σύνορα τους για να μην μπει μέσα το «κακό». Το άλλο, αυτό που έχει φωλιάσει στην ψυχή τους, δεν τους νοιάζει... Κόντρα σε όλους αυτούς τους πραγματικά κακούς αυτού του κόσμου στέκεται αυτό το δελφίνι. Μια ψυχή που θέλησε να βοηθήσει τις ψυχές πάνω στη βάρκα. Να τους δώσει θάρρος και κουράγιο για τα δύσκολα που πέρασαν και τα πιο δύσκολα που έρχονται. Να τους πείσει ότι πάνω σε αυτή τη γη δεν υπάρχει μόνο κακία...

Το αποφάσισα. Αυτή τη φωτογραφία, θα την κάνω αφίσα και θα την κρεμάσω κάπου να τη βλέπουν οι κόρες μου. Όχι ως μάθημα ζωής (ποιος είμαι εγώ για να τους δίνω μαθήματα;) αλλά ελπίζοντας πως θα γίνει η αφίσα της ψυχής τους... Αυτή που χάνουμε εμείς, οι μεγάλοι, κάθε μέρα όλο και περισσότερο...

Νίκος Συρίγος
Δημοσιογράφος-Διευθυντής onsports.gr