«Tα παιδιά τους, να γίνουν παιδιά μας!» γράφει ο Νίκος Συρίγος

Από τα ξημερώματα της Πέμπτης (11/2) η Ελλάδα έχασε τρεις αξιωματικούς και απέκτησε τρεις (ακόμη) ήρωες. Δυο μπαμπάδες κοιτάνε πια τα πιτσιρίκια τους από τον ουρανό... Από εκεί δηλαδή που έβγαζαν το ψωμί τους όλα αυτά τα χρόνια... Απλά τώρα δεν μπορούν να κατέβουν εδώ κάτω. Έπεσαν στο βωμό του καθήκοντος. Σε μια άσκηση, σε μια πρόβα-πολέμου, που μακάρι να μην γίνει ποτέ αλλά αν γίνει αυτά τα παλικάρια πρέπει να είναι απόλυτα έτοιμα.

Ο Κωνσταντίνος Πανανάς, ο συγκυβερνήτης του ελικοπτέρου που κατέπεσε στην Κίναρο, είχε ένα παιδάκι 4,5 ετών και περίμενε άλλο ένα, που πριν γεννηθεί έμεινε ορφανό. Ο ανθυπασπιστής Λευτέρης Ευαγγέλου, πριν φύγει από το σπίτι φίλησε τη γυναίκα και την οκτάχρονη κόρη του. Για τελευταία φορά... Το τρίτο παλικάρι, ο κυβερνήτης, Τάσος Τουλίτσης αφήνει πίσω του τη σύζυγο του... Κάθε φορά που ακούω πως ένα παιδί χάνει το μπαμπά του, μου γυρνάει το μυαλό. Λυγίζω.

Σκέφτομαι τις κόρες μου. Τι θα γινόταν αν; Ούτε να το σκεφτώ δεν μπορώ... Αυτό που δεν αντέχω ως σκέψη, για τα δυο αυτά παιδιά και για το πιτσιρίκι που θα έρθει σε λίγο στον κόσμο θα είναι πια πραγματικότητα. Η ζωή τους. Δεν ξέρω τι θα κάνει η Πολιτεία για αυτές τις φαμίλιες. Δεν περιμένω πολλά. Ξέρω όμως τι πρέπει να κάνουμε ΕΜΕΙΣ.

Να τα κάνουμε παιδιά μας. Να σταθούμε στο πλάι τους με κάθε τρόπο. Να τα αγκαλιάσουμε σαν να είναι δικά μας παιδιά. Και είναι. Οι πατεράδες τους χάθηκαν για να φυλάξουν την πατρίδα μας... Έκαναν το χρέος τους. Ας κάνουμε κι εμείς το δικό μας. Σαν κοινωνία, σαν άνθρωποι, σαν γονείς...

Νίκος Συρίγος
Δημοσιογράφος-Διευθυντής onsports.gr