«Η ευτυχία είναι αυτό…», γράφει ο Νίκος Συρίγος

Λένε ότι στο Ίντερνετ δεν πρέπει να γράφει λέξεις όπως «σήμερα, αύριο, χθες» για να μην μπερδεύεις τον αναγνώστη. Μα για στάσου ρε αδερφέ... Εγώ σήμερα το έζησα και για αυτό το «σήμερα» θέλω να γράψω. Που μπορεί να ήταν και χθες και μπορεί να είναι και αύριο... Που μπορεί να είναι και πάντα... Είναι αυτά τα μικρά πράγματα που ζεις κάθε μέρα. Αυτά τα μικρά αλλά τόσο μεγάλα, τόσο όμορφα, τόσο... ευτυχία. Και εξηγούμαι:

Το πρωί, πολύ πρωί, γύρω στις επτά και κάτι με ξύπνησε το «καρδερινοκάναρο» που λέγεται Έλενα. Αυτό το πιτσιρίκι που δεν σταματάει να μιλάει ούτε στον ύπνο της (αλήθεια!). Δεν άκουγα τι έλεγε αλλά αυτό το μισό μιλάω και μισό χαχανίζω, ήταν σαν μελωδία στα αυτιά μου. Το φιλί πριν φύγει με τη μαμά για το σχολείο ήταν η «βιταμίνη» μου για την υπόλοιπη μέρα... Σηκώνομαι από το κρεβάτι. Ανοίγω τη μπαλκονόπορτα. Ο ήλιος μπουκάρει μέσα στο δωμάτιο σε βαθμό... τύφλωσης. Βλέπω την Ειρήνη με την πεθερά να κάνουν κάτι (όπως πάντα) στον κήπο... «Καλημέρα....» -«Καλημέρα γιέ μου... Όλα καλά;» - Σούπερ...

Η πεθερά, όταν δεν μου τα χώνει, είναι απόλαυση... Ειρήνη: Σου έχω ανάψει θερμοσίφωνο... Η Ειρήνη ξέρει ότι μια λιγότερη δουλειά για μένα, το πρωί είναι σαν να μου βγάζει από τους ώμους έναν τόνο! Η Τσόκο έρχεται για χάδια... Βάζω καφέ... Πίνω την πρώτη γουλιά. Βγαίνω στον κήπο. Τον έχουν κάνει κούκλα... Ο ήλιος στα μούτρα μου. Αυτός ο ήλιος... Ελλάδα. Κι ας τον πληρώνουμε χρυσάφι. Τηλέφωνο. Η Εύα έχει τελειώσει τις εξετάσεις στα αγγλικά και παίρνει για... έγκριση. Στο τηλέφωνο της μαμάς, που το σήκωσε όμως ο μπαμπάς: «Έλα μπαμπά, η μαμά είναι εκεί;» - Εδώ είναι αλλά άλλαξαν τα κόζια... Εγώ αποφασίζω! -«Καλά εντάξει... Μην στο χαλάσω... Μπαμπά να πάμε με τα κορίτσια για καφέ;». –Πόσες θα είστε μαζί; «Πολλές... Καλά, θα πάμε!» - Δεν είπα ναι ακόμη... «Είπες και δεν το κατάλαβες! Φιλιά!».

Μπαίνω για μπάνιο. Με όλο αυτό, το απλό, το καθημερινό, έχει φτιάξει η διάθεση μου. Όχι... Δεν θα κάνω ντους στα μουγκά. Βάζω μουσική στο κινητό. Αντώνη... «Όλα περνούν, όλα καινούργια θα’ρθούν...». Τι λέει πάλι ο άνθρωπος... Συνεχίζω με μουσική μέχρι να φύγω... Φιλί στην Ειρήνη και γεια σας! Μπαίνω στο αμάξι... Κι εκεί Ρέμος. Μην χαλάσει το γλυκό... Στο δρόμο συναντώ την Εύα με τις... πολλές! Και πολλές και τρελές! Παίρνω φιλάκια από όλες... Η χαρά του μπαμπά!

{youtube}QjVYMSZMjfE{/youtube}

Τις χαιρετάω και συνεχίζω... Πώς το λέει ο καλλιτέχνης: «Η ευτυχία είναι αυτό που περιμένουμε να’ρθει...». Σιγά μεγάλε μην το περιμένω... Η ευτυχία είναι αυτό... Όλο αυτό παραπάνω! Το καθημερινό... Η οικογένεια... Η μέρα που ξεκινάει... Κάθε μέρα που ξεκινάει... Πως το λένε τα πιτσιρίκια; ΥΟLO... Ε ναι βρε... ΥΟLO!!!

Νίκος Συρίγος - Διευθυντής Onsports.gr