«Η Στέλλα, η μάνα, η ηρωίδα, η γενναία!», γράφει ο Νίκος Συρίγος
Ο Νίκος Συρίγος γράφει για τη ζωή που γράφει πάντα τα πιο ακραία σενάρια.
Είναι φορές που νιώθω να λυγίζω. Να μην με κρατάνε τα πόδια μου. Έχω ακόμη αυτή την πολυτέλεια. Ή νομίζω ότι την έχω. Γιατί οι μάχες που δίνω είναι μικρής σημασίας. Δεν είναι ζωής ή θανάτου. Οπότε το να πέσω στα πατώματα όταν η Εύα ανεβάσει πυρετό ή η Έλενα συναχωθεί το πολύ-πολύ να μου «στοιχίσει» σε... γκρίνια από την Ειρήνη: «Έλεος βρε άνθρωπε... Ίωση είναι θα περάσει! ΕΛΕΟΣ!» μου τα χώνει...
Η Στέλλα πάλι δεν έχει πια αυτή την δυνατότητα. Δεν της επιτρέπεται να λυγίσει. Γιατί η μάχη που δίνει στο πλευρό του μεγάλου της γιου είναι αυτό ακριβώς που λέμε ζωής ή θανάτου. Κι είναι τόσο σκληρή, μερικές φορές, αυτή η ρημάδα η ζωή που γράφει τα πιο ακραία σενάρια... Και κάνει τις μανάδες ηρωίδες. Παναγίες της διπλανής πόρτας.
Ο Γιάννης είναι σήμερα 12 χρονών. Στα 8 του διαγνώστηκε με λευχαιμία... Πριν καλά-καλά καταλάβει ότι υπάρχει έπρεπε να πολεμήσει. Και πολέμησε. Πολεμάει ακόμη... Βλέπετε, μάλλον δεν χόρτασε το ξύλο που έφαγε από τον Γιαννιό η λευχαιμία στον πρώτο γύρο και θέλει και δεύτερο... Τριάμισι χρόνια μετά τις πρώτες... μπουνιές, ο εχθρός ξανασηκώθηκε από το ρινγκ.
Δεν έβαλε μυαλό. Και ξανακλείστηκε με τον Γιάννη στο «Μητέρα» για τον δεύτερο γύρο. Το κακό, το χειρότερο για τη λευχαιμία είναι πως ο Γιάννης δεν ανεβαίνει μόνος του στο ρίνγκ. Έχει πίσω του, δίπλα του, κοντά του ΠΑΝΤΑ τη μαμά του. Τη Στέλλα. Τη γυναίκα που τον περασμένο Αύγουστο γεννούσε στον τρίτο όροφο τον Αναστάση, την ώρα που δυο ορόφους πιο πάνω ο άλλος της γιος έκανε χημειοθεραπεία...
Η Στέλλα πέτυχε το ακατόρθωτο. Έγινε, που λέμε, δυο κομμάτια. Πριν προλάβει να πάρει στην αγκαλιά της το μωρό, ανέβηκε πάνω στο άλλο της παιδί... Με τέτοια μάνα πώς να μην κερδίσει τη μάχη ο Γιάννης; Πώς να μην ρίξει μια μπουνιά στη λευχαιμία που θα τη βγάλει νοκ άουτ; Πώς να μην αποδειχτεί κι αυτός νικητής όπως η μάνα του; Πλάκα κάνουμε τώρα; Στέλλα, πώς το λένε να δεις οι πιτσιρικάδες; Δεν υπάρχεις! Μα έλα όμως που εσύ υπάρχεις... Κι είσαι παράδειγμα για όλους μας! Είσαι αυτό που δεν είμαι εγώ... Γενναία! Κι ας μην έχεις να αντιμετωπίσεις απλά ένα συνάχι αλλά το θεριό... Μπράβο σου κορίτσι μου! Γιάννη άντε βρε, ρίξε τη μπουνιά να τελειώνουμε!
Νίκος Συρίγος- Διευθ. Onsports.gr
