«O "κολλητός" μου ο Γιώργος!», γράφει ο Νίκος Συρίγος
Θα ήθελα πολύ να έχω (κι) έναν γιο. Το ομολογώ. Για να κάνουμε μαζί όλα αυτά που δεν μπορώ να κάνω με τα κορίτσια. Να παίζουμε μπάλα, να βλέπουμε μπάλα, να τα κάνουμε όλα... μπάλα γενικώς. Αυτός είναι και ο μόνος λόγος που ζηλεύω τους αγορομπαμπάδες.
Γιατί ζουν ξανά μέσα από τους γιους τους τη δική τους παιδικότητα. Ξαναπαίζουν με τα παιχνίδια που είχαν μικροί, άσε που βρίσκουν αφορμή για να αγοράζουν τα πιο εξελιγμένα. Ξέρεις τι είναι να παίρνεις το PS1,2,3,4,5,6,7 «για τον μικρό το κάνω βρε παιδί μου!»; Αμ τα παιχνίδια... Γιατί κι εγώ πήρα πριν από χρόνια μια παιχνιδοκονσόλα αλλά σε χρόνο dt τη γέμισα με το “Dance with me” και το «Barbie»... Άτιμη κενωνία που άλλους τους κατεβάζεις και άλλους τους ανεβάζεις... Δράμα! Και να το πάρω δηλαδή το ποδοσφαιράκι τι να το κάνω; Να παίζω μοναχός μου; Άλλο κακό να μην σε βρει...
Αμ το άλλο... Πας στο παιχνιδάδικο και σε πιάνει η καρδιά σου. Και να τα αυτοκινητάκια και να τα φορτηγάκια και να τα εργαλεία του μάστορα! Κι ας μην ξέρω να αλλάξω ούτε λάμπα! Σε παιχνίδι όμως τα θες! Δεν τα θες; Τα θεεεες!
Αποφάσισα. Θα τα παίρνω και θα τα δίνω στον Γιώργο. Τον κολλητό μου! Τον γιο του φίλου μου, του Μάκη.... Ναι, ναι και της Λένας... Τον γιο που θα ήθελα να έχω... Αυτόν που πριν καν πάει στο νηπιαγωγείο, του έχουμε μάθει με τον πατέρα του, όλα τα συνθήματα και όλα τα μπινελίκια... Που δεν χρειάζεται να τον φωνάξεις με μαλαγανιές για να έρθει αλλά αρκεί ένα «έλα εδώ ρε αληταρά!». Που το «αληταράς» είναι τίτλος τιμής, γιατί το παιδί είναι αλάνι! Όπως πρέπει να είναι ένας γιος, ο γιος! Που όταν πάμε βόλτα παίρνουμε πάντα μια μπάλα μαζί... Που μιλάμε (από τώρα) για γκόμενες! Που του μαθαίνουμε να είναι σοβαρός όταν πρέπει αλλά και αστείος, στο όριο του γελοίου, χωρίς να μασήσει! Που βλέπεις μαζί του στο youtube όχι τα «Ζουζούνια» αλλά το γκολ του Μέσι... Και μετά το πανηγυρίζεις κιόλας! Για να μάθει πως είναι ο σωστός πανηγυρισμός! Που ξέρει πως κάνει η γκαζιά στη μηχανή του πατέρα του... Που έχει πλάκα... Γιατί, όπως και να το κάνουμε, η ζωή για τους άντρες από 0 έως 99 ετών έτσι πρέπει να είναι... Να έχει πλάκα!
Μην μας μαλώνετε κυρίες μου, που μένουμε πάντα παιδιά... Που πάντα, κάπου μέσα μας, υπάρχει ένας μικρός Γιώργος... Αφήνουμε σε εσάς τα σοβαρά! Ούτως ή άλλως εσείς αποφασίζετε για όλα... Ή μήπως όχι;
Νίκος Συρίγος
Διευθ. Onsports.gr
