«Η Εύα έγινε 16… Για τους άλλους, ετών. Για μένα… μηνών!», γράφει ο Νίκος Συρίγος
Ο χρόνος είναι αλήτης. Και περίεργος. Παρότι μετριέται, δεν κυλάει πάντα με την ίδια ταχύτητα. Υπάρχουν δευτερόλεπτα που δεν περνούν με τίποτα και χρόνια ολόκληρα που κυλούν σαν το νερό.
Η ζωή μου με την Εύα ήταν πάντα... γρήγορη. Όλα έγιναν και γίνονται σε χρόνο dt. Ή τουλάχιστον έτσι μου φαίνεται. Πριν λίγες μέρες η Εύα έγινε 16. Για τους άλλους ετών. Για μένα μηνών.
Τόσο ήταν, όταν την πήρα στα χέρια μου. Κι εκεί (μάλλον) σταμάτησε ο χρόνος για μένα. Και στα 6 και στα 16 και στα 96, για μένα, ήταν, είναι και θα παραμείνει 16 μηνών... Όσα κεριά κι αν μπουν στην τούρτα, η Εύα (και η Έλενα) θα είναι πάντα για μένα μωρά. Κι επειδή τα γενέθλια των κοριτσιών γιορτάζονται στο σπίτι μας περίπου ως τριήμερο φεστιβάλ, το βράδυ του Σαββάτου που βγήκε με τις φίλες της, την έβλεπα ντυμένη, στολισμένη κι έλεγα «δεν μπορεί να μεγάλωσε τόσο»... Αλλά μεγάλωσε.
Στα γύρω-γύρω.
Στην καρδιά της και στη δική μου, στο βλέμμα της αλλά και στο βλέμμα μου, θα υπάρχει πάντα το «Νούκι» που με... βάφτισε την πρώτη μέρα που με είδε, το «Νούκι, έκανα...» που ακουγόταν από την τουαλέτα (ναι, ναι καλά καταλάβατε!) και φυσικά όλη αυτή η ζωή που κυλάει μεταξύ μας περίπου 14 και κάτι χρόνια. Μια ζωή που δεν υπήρχε τίποτα δεδομένο. Μια σχέση «πατέρα» και κόρης, που πέταξε πολύ γρήγορα τα εισαγωγικά στα σκουπίδια... Μια σχέση που όσο περνάει ο καιρός, συνειδητοποιώ ότι είναι το μεγαλύτερο δώρο που πήρα στη ζωή μου. Κι ας έπρεπε μέσα σε βράδυ να γίνω μπαμπάς... Να μάθω να ζω για κάποιον άλλον πέρα από τον εαυτό μου. Κι όχι μόνο να ζω αλλά να τον φροντίζω κιόλας!
14,5 χρόνια προσέχω πια κάποια-ες σαν την κόρη του ματιού μου. Ή απλά σαν κόρη... Γιατί-να με συμπαθάτε οι αγοροπατέρες- οι κόρες είναι άλλη φάση. Είναι έρωτας! Μην λέμε τα ίδια... Όχι! Να τα λέμε! Οι κόρες είναι ΕΡΩΤΑΣ!
Υγ. Το mothersblog.gr άλλαξε... Έγινε πιο όμορφο! Το καμαρώνω... Δέσποινα, σ’ευχαριστώ που με έβαλες στην παρέα σου! Από καρδιάς...
Νίκος Συρίγος
Διευθ. Οnsports.gr
