Οι ενοχές πονάνε περισσότερο από την τενοντίτιδα

Κι όσο θυμάμαι τον εαυτό μου, ήμουν με μια μπάλα στο χέρι ή στο πόδι. Πάντα και παντού. Δεν ξέρω πόσο καλό μου έχει κάνει όλος αυτός ο… αθλητισμός γενικά. Τα πόδια μου πάντως έχουν εντελώς άλλη άποψη.

Βλέπεις, με χειρουργημένο ήδη το ένα γόνατο και χρόνια τενοντίτιδα στους αστραγάλους, δεν τη λες και ευεργετική την επίδραση της μπάλας τουλάχιστον από τα γόνατα και κάτω. Κι επειδή με την τεντοντίτιδα δεν κλείνεις ραντεβού, εμφανίζεται εκείνη όποτε θέλει (και δυστυχώς συχνά-πυκνά) την Δευτέρα το πρωί, ενώ στο σπίτι ετοιμαζόμασταν για την παρέλαση της Έλενας (ελέω 25ης Μαρτίου) ο μπαμπάς… κλάταρε. Κι όταν κλατάρει λόγω τενοντίτιδας, δεν υπάρχει κάτι που να είναι συζητήσιμο. Μόνο αν άλλαζε… πόδι. Εν προκειμένω το αριστερό. Ή αν αποφάσιζε να πάει στην παρέλαση με «κουτσό».

Κάπως έτσι ξεκίνησε το δράμα. Πρώτα της Έλενας, που δεν ήθελε καν να κάνει παρέλαση, χωρίς τον μπαμπά και εν συνεχεία του μπαμπά που έπρεπε πρώτα να πείσει την Έλενα να κάνει παρέλαση και μετά να… χωνέψει ότι εκείνος δεν θα ήταν εκεί. Στο πρώτο τα κατάφερα επικαλούμενος τους… ήρωες του Γένους, την πατρίδα, τη σημαία, τα άλλα παιδιά, τη μαμά, την αδελφή, τον παππού που θα ήταν εκεί στην άκρη του δρόμου. Στο δεύτερο σκέλος, κλάφτα Χαράλαμπε. Ή καλύτερα κλάφτα Νικόλα…

Μόλις έκλεισε η πόρτα και έφυγαν οι γυναίκες από το σπίτι, οι ενοχές και οι τύψεις που δεν θα ήμουν εκεί, με πονούσαν περισσότερο και από την τενοντίτιδα. Τόσο που έδεσα αυτοσχέδια μόνος μου τον αστράγαλο και προσπάθησα να σηκωθώ από το κρεβάτι για να πάω. Δεν έφτασα ούτε μέχρι το WC… Μάταια τα σχέδια και οι ηρωισμοί. Βλέπεις, η τενοντίτιδα (ή… τεντονίτιδα όπως το λέει η θεία Ζενούλα από τη Σύρο) δεν αστειεύεται, δεν παίζει. Κι όπως έχει νιώσει την… αύρα της έστω και μια φορά καταλαβαίνει τι εννοώ. Με μια διαφορά. Η τενοντίτιδα κάποια στιγμή φεύγει (μέχρι να ξανάρθει). Οι τύψεις και οι ενοχές όμως θα μείνουν εκεί. Εις τον αιώνα των αιώνων. Για την παρέλαση της Έλενας που δεν ήμουν εκεί. Για τις στιγμές που έχασα. Κι ας έχει, δόξα σοι ο Θεός, ακόμη πολλές παρελάσεις να κάνει… Αυτή όμως της 25ης Μαρτίου του 2019, την έχασα. Όπως χάνουν παρελάσεις, γιορτές, εκδηλώσεις, οι μπαμπάδες που δεν μπορούν να είναι «εδώ». Που ταξιδεύουν. Που δουλεύουν… Που τώρα κατάλαβα καλά πως νιώθουν. Καλύτερα τενοντίτιδα. Κι ας πονάει.

Νίκος Συρίγος
Διευθυντής του Onsports.gr / Ραδιοφωνικός παραγωγός στον ΜΟΥΣΙΚΟΣ 98,6