«Μαμά τι σχήμα έχουν τα σύννεφα;»

Κι εκεί με πιάνει τρόμος... δεν είχα ποτέ παρατηρήσει τα σχήματα που παίρνουν τα σύννεφα, όμως αμέσως θυμήθηκα το παιχνίδι που παίζαμε μικρές με την μαμά μου. Πήρα λοιπόν το παιδί από χέρι, αφήσαμε το φαγητό στη μέση και περπατήσαμε στο πάρκο, πλάι στο σπίτι. Ξαπλώσαμε στο γρασίδι και τότε είδαμε χιλιάδες σχέδια σύννεφων να σχηματίζονται στον καταγάλανο ουρανό. Άλλοτε παρατηρούσαμε έναν δράκο, άλλοτε ένα αγγελάκι, άλλοτε πάλι πολλά συννεφάκια μαζί που σχημάτιζαν ένα ολόκληρο τρένο. Το παιχνίδι μαζί της «μάντεψε το σχήμα» ήταν απολαυστικό και παράλληλα εκπαιδευτικό. Χρησιμοποιούσε με μανία τις γνώσεις της, τη σκέψη της, τη φαντασία της, τα σχέδια που έχει μάθει για να καταφέρει να πετύχει το σωστό σχέδιο! Από τότε μέχρι και σήμερα, όπου κι αν είμαστε παρατηρούμε τον ουρανό και το παιχνίδι μαζί της γίνεται τέλειο. Μέσα από αυτό έμαθε πως ο αέρας είναι αυτός που δημιουργεί όλα αυτά τα φανταστικά και αέρινα παιχνιδάκια ενώ άρχισε να αναρωτιέται από μόνη της για τα καιρικά φαινόμενα!