Τι θέλω πραγματικά να μάθουν τα παιδιά μου στο σχολείο φέτος

Μετράω μια εβδομάδα μετά τον Αγιασμό. Στην Καρδίτσα η πρώτη μου ξαδέρφη εκπαιδευτικός με τρία παιδιά δεν έχει κάνει Αγιασμό, δεν έχει κάνει story στο Insta με το δημοφιλές back to school κι όμως στο τηλέφωνο την ακούω αισιόδοξη παρά την καταστροφή στην περιοχή. Και σκέφτομαι πως αν εκείνη ως εκπαιδευτικός, που τα σχολεία στην περιοχή της έγιναν τόπος φιλοξενίας όσων έχασαν τις περιουσίες τους από το πέρασμα του Daniel, είναι τόσο αισιόδοξη, έχουμε ελπίδα για τους εκπαιδευτικούς της χώρας αυτής.

Είχα σκοπό να γκρινιάξω.

Θα σου έκανα και throwback στο 2021 που μπαίναμε στα σχολεία με μάσκες. Θα σου έκανα και γκρίνια για τα τάπερ και για το ολοήμερο με τα κενά των εκπαιδευτικών αλλά η ζωή είναι περίεργη και στο σχολείο μας φέτος ξεκίνησε το ολοήμερο χωρίς κενά από την πρώτη μέρα.

Έχουμε και νέα δασκάλα για την πρωτότοκη και με κέρδισε από το καλημέρα- she had me from hello που λένε και οι Mom influencers του εξωτερικού, είπε τη φράση ποίημα και γιορτή 28ης Οκτωβρίου από την πρώτη μέρα και κάπως μέσα δάκρυσα γιατί ζητάμε τα αυτονόητα δύο χρόνια τώρα (θυμήσου εδώ)(θυμήσου κι εδώ).

Mε έπιασε και ένας ενθουσιασμός για τον Βενιαμίν που είχε τέτοια ανυπομονησία να επιστρέψει στο σχολείο γιατί της αρέσει λέει να διαβάζει και είπα μέσα μου, να που μου μοιάζει το παιδί. Μετά πέταξε μια ρήμα του Madclip και λέω τσάμπα χάρηκες.

Να μην στα πολυλογώ, νιώθω κάπως τυχερή τη φετινή σχολική χρονιά. Είναι το σχολείο μας ανοιχτό, έχουμε καλές δασκάλες - so far, so good- ορεξάτες, θα κολλήσεις στα σχολικά γεύματα που δεν τα βλέπω να τα ζητάμε στο σχολείο μας αλλά δεν πειράζει, κάποιοι φέτος δεν έχουν καν σχολεία αλλά πλημμυρισμένα κτήρια που κάποτε ήταν σχολεία.

Άλλαξα που λες στρατηγική και στην γκρίνια. Λέω να μάθουν φέτος τα παιδιά στο σχολείο άλλα πράγματα. Να μάθουν και προπαίδεια αλλά να μάθουν και πώς θα μοιραστούν το φαγητό τους στο ολοήμερο όταν κάποια μαμά θα ξεχάσει να βάλει τάπερ στο δικό της παιδί.

Να μάθουν κλάσματα αλλά να μάθουν και πώς θα λύνουν τις διαφωνίες με αγάπη.

Να μάθουν μελέτη περιβάλλοντος αλλά να την κάνουν και πράξη την αγάπη για το περιβάλλον με 5 εκδρομές παραπάνω στα κοντινά μας δάση- όσα απέμειναν δηλαδή.

Να μάθουν πως οι γιορτές στο σχολείο και τα ποιήματα και τα τραγούδια δεν είναι αγγαρεία, είναι η ευκαιρία να τιμούμε το παρελθόν και όσους πολέμησαν για το δικό μας το παρόν.

Να μάθουν να φτιάχνουν τη σχολική τους τσάντα και να μην ξεχάσουν βιβλία, κασετίνα και μολύβια αλλά πιο πολύ να μάθουν να φτιάχνουν τις παρέες τουςμε τρόπο που να ξεπερνάνε και καυγάδες και διαφωνίες.

Να μάθουν Αγγλικά και Εικαστικά αλλά να μάθουν και σχοινάκι και κουτσό και μήλα.

Να μάθουν πως είναι σημαντικό να είσαι καλός μαθητής αλλά πιο σημαντικό είναι να είσαι καλός άνθρωπος, καλός φίλος και καλός ακροατής.

Να μάθουν και Γεωγραφία αλλά κυρίως να μάθουν να μπαίνουν στη θέση του άλλου.

Και θέλω να μάθω κι εγώ. Πώς θα γίνω καλύτερη στο να διαβάζουμε μαζί χωρίς να ανεβάζω πίεση 25, χωρίς να χρειάζομαι μελετητήρια και ιδιαίτερα, να τα βγάζω πέρα με κάτι γονείς που ούτε καλημέρα δεν θα τους έλεγα αν δεν πήγαιναν τα παιδιά μας στο ίδιο σχολείο. Να μάθω να μην χάνω την ψυχραιμία μου ακούγοντας ατόφιες βλακείες έξω από το προαύλιο του σχολείου από γονείς που ζουν στον κόσμο του Γκούφι- του απλού- όχι του Σούπερ.

Να μάθω πως τα παιδιά μου δεν είναι εγώ, δεν θα αντιδράσουν όπως εγώ στις απογοητεύσεις, στις ανάποδες, στην κούραση, στα πάντα.

Να μάθω πως το να γίνεις καλή μαμά δεν διδάσκεται σε κανένα σχολείο αλλά στην πράξη, όσα σεμινάρια καλού γονέα και να κάνεις και πώς τα λάθη στη διαδικασία αυτή είναι μέσα στο πρόγραμμα.

Καλή μας σχολική χρονιά! Πάω για ταπεράκια!

Περιμένω τα σχόλια και τις παρατηρήσεις σου στο a.Patoulia@queen.dpg.gr και στο Instagram https://www.instagram.com/katiepatoulia/

Δείτε όλο το αφιέρωμα για τη νέα σχολική χρονιά ΕΔΩ