Να μαζευτούμε εμείς που δεν μας έλειψαν οι μαμα-ομάδες στο Viber να πούμε τον πόνο μας
Δύο εβδομάδες πριν το πρώτο κουδούνι των σχολείων φώτισε με το χαρακτηριστικό μοβ εικονίδιο η οθόνη του κινητού. Και δεν είναι τα ταπεράκια για το ολοήμερο που θα με πειράξουν αλλά αυτά τα ντριν ντριν από ομάδες μαμάδων, κάπως μου έκατσαν βαριά.
Καλοκαίρι, ήλιος, ξεγνοιασιά, διακοπές, διαρκή reels να σου υπενθυμίζουν ότι έχεις μόνο 18 καλοκαίρια με τα βλαστάρια σου και ταυτόχρονα εκείνη τη στιγμή τα βλαστάρια σου να σε κάνουν να απορείς για το αν αυτό που ζεις λέγεται «διακοπές». Επανέρχομαι! Καλοκαίρι, χωρίς τάπερ, χωρίς διάβασμα για την επόμενη ημέρα, χωρίς απογευματινές δραστηριότητες, ξένες γλώσσες και κυρίως χωρίς κουβέντες στα ομαδικά τσατ των γλυκών μαμάδων στο Viber.
Διεθνής Ημέρα Εκπαίδευσης και το σύνθημα είναι ένα: Δασκάλα έπρεπε να γίνω!
Κι έφτασε η 26η Αυγούστου να μου υπενθυμίσει πως πιο πολύ από όλα σιχαίνομαι αυτά τα chats. Μια γιορτή ήταν η αφορμή για το πρώτο μήνυμα σε μαμαδοτσατ της σεζόν και ήταν αρκετό να μου θυμίσει πως σε λίγο θα χτυπάει ασταμάτητα το ντριν ντριν από δέκα διαφορετικές ομάδες που αφορούν σοβαρές και μη υποθέσεις στις τάξεις των δύο μου παιδιών.
Μην με παρεξηγείς. Καταλαβαίνω απόλυτα τη χρησιμότητα των ομάδων αυτών και πιστεύω 100% πως πρέπει να είσαι μέλος τους, σ’ αρέσει δεν σ’ αρέσει. Αλλά οι στιγμές εκείνες που κάποιος γονιός είναι σε εντελώς διαφορετικό μήκος κύματος, κάπου χαλαρώνει και λέει «ας πω μια καλημέρα στην ομάδα με ένα τεράστιο emoji», εκείνες τις στιγμές θέλω να κάνω block, delete και διαγραφή της εφαρμογής.
Και είναι η ομάδα του ενός τμήματος, του άλλου, του στίβου, των Αγγλικών και εννοείται οι ομάδες διάτωντες αστέρες με ομαδικές προσκλήσεις σε παιδικά πάρτι που φέτος επέστρεψαν πιο δυνατές από ποτέ στην ημερήσια διάταξη μιας και τα μεγάλα παιδιά έφτασαν τα 10 κεράκια στην τούρτα και κάποιος άγραφος νόμος λέει πως αν δεν κάνεις πάρτι στο παιδί στα δέκατα γενέθλια έρχεται ο Μπαμπούλας στον ύπνο του.
Να μην στα πολυλογώ, να μαζευτούμε εμείς που δεν μπορούμε να αντέξουμε μια ακόμα σεζόν την βλακεία στα chats να κλάψουμε την μοίρα μας.
Να ευχηθούμε φέτος
Να ευχηθούμε φέτος, η μαμά της Μαιρούλας να μην χρειαστεί να κάνει ομαδική βιντεοκλήση στην ομάδα - από τη ζωή βγαλμένο - για να της πει κάποιος τα μαθήματα του παιδιού για την επόμενη ημέρα. Και δεν θα είχα κανένα πρόβλημα με τη μαμά της Μαιρούλας, αν η ίδια μαμά αντιδρούσε και σε άλλα καυτά θέματα όπως το κλείσιμο του ολοήμερου, κάποιος τραυματισμός παιδιού, το bullying.
Να ευχηθούμε φέτος, στις ομαδικές προσκλήσεις για παιδικά πάρτι, να μην μας τσουβαλιάσουν στην ίδια ομάδα με άτομα που δεν ανταλλάσσαμε ούτε καλημέρα και δεν θα μοιραζόμασταν ούτε ματιά.
Να ευχηθούμε φέτος, από τα group chats να λείψουν τα αχρείαστα καλημέρα και καληνύχτα, τα «χρόνια πολλά», τα «καλές γιορτές» και τα «καληνότσες» και να μιλήσουμε μόνο για δανειστικές βιβλιοθήκες και σχολικές γιορτές.
Τι θέλω πραγματικά να μάθουν τα παιδιά μου στο σχολείο φέτος
Να ευχηθούμε φέτος να μην τσακωθούμε για το αν θα πάρουμε στικάκι ή cd από τη σχολική γιορτή και να μην χρειαστεί να έρθει ούτε ένα πρωί η φράση «καλημέρα, η δασκάλα μόλις με ενημέρωσε πως θα λείψει σήμερα».
Να ευχηθούμε να μην χρειαστεί να κάνεις πάλι τον Κώστα Πρέκα στον Επαναστάτη Ποπολάρο όταν η μαμά του Γιαννάκη, από τη μια θα σε ενημερώνει για τα μπαζάρ που πραγματοποιεί και από την άλλη- όταν της κάνεις ερωτήσεις για κρίσιμα θέματα του σχολείου, σου απαντάει πως αυτή δεν ξέρει από αυτά και είναι στο group αυτό μόνο η μαμά του Γιαννάκη.
Να ευχηθούμε στις ομάδες αυτές να καμαρώνουμε για το πόσο αγαπημένα μεγαλώνουν τα παιδιά μας στην ίδια τάξη τόσα χρόνια τώρα και να μην αγχωνόμαστε μήπως θα κλείσουν πάλι τα σχολεία από πανδημίες πιθήκων.
Να ευχηθούμε «καλή σχολική χρονιά» και στο Viber και να είναι πράγματι μια τέτοια! Ας πιάσουν οι ευχές.
Περιμένω τα σχόλια και τις παρατηρήσεις σου στο a.Patoulia@queen.dpg.gr και στο Instagram https://www.instagram.com/katiepatoulia/
