«Όσες ακούω που θέλουν καισαρική από μόνες τους, τις προτρέπω να αλλάξουν γνώμη»
Ήμουν από τις γυναίκες που δεν μπορούν τον πόνο. Το πρώτο μου παιδί όμως το γέννησα φυσιολογικά και μπορώ να ομολογήσω ότι δεν υπάρχει πιο γλυκός πόνος από αυτούς του τοκετού.
Στο δεύτερό μου γιο, επειδή ο γιατρός έκρινε κάποιες αρρυθμίες με έβαλε άμεσα στο χειρουργείο για καισαρική για να μου βγάλει τον κούκλο μου. Φυσικά δεν κατάλαβα τίποτα τότε όμως από όταν ξύπνησα και για δύο μήνες, ακόμη ένιωθα τρομερούς και έντονους πόνους. Ειδικά στην αρχή υπέφερα τρομερά τόσο που ούτε το παιδί δεν ήθελα να το κρατήσω για να το θηλάσω.
Είχα ακούσει πολλές που ήθελα να πάνε να γεννήσουν με ραντεβού, με καισαρική κι απορούσα πώς το κάνουν αυτό. Τώρα όσες ακούω που θέλουν καισαρική από μόνες τους, τις προτρέπω να αλλάξουν γνώμη και να πονέσουν 5 ώρες στη φυσιολογική γέννα παρά 2 μήνες (τουλάχιστον).
ΥΓ. Αν κι έχουν περάσει 5 χρόνια, ακόμη νιώθω σουβλιές και φαγούρα έντονη, κατά μήκος της τομής κι από ότι μου είπαν κι άλλες μαμάδες αυτό θα συνεχιστεί για χρόνια.
