«Είμαι μαμά....και νομίζω πως ανακάλυψα όλα τα συναισθήματα μέσα σε ένα ονειρικό σκηνικό!»
Μόλις πρωτοαντικρίσεις το αγγελούδι που κουβαλούσες στην κοιλίτσα σου τόσους μήνες, λες «Τώρα είναι η πιο ευτυχισμένη στιγμή της ζωής μου!» Σίγουρα είναι...
Είναι η στιγμή που σε σημαδεύει για πάντα! Αυτή είναι η πρώτη πιο ευτυχισμένη μέρα στη ζωή μιας μητέρας... Απλά η πρώτη... Η ευτυχία που νιώθεις κάθε μέρα που βλέπεις αυτό το πλασματάκι να μεγαλώνει και να μεγαλώνει... Αναρωτιέσαι «Ως που θα φτάσει; Πόση χαρά και ευτυχία αντέχει ο άνθρωπος;» Νομίζω πως δεν έχει μέτρο, δεν έχει τέλος...
Κάθε μέρα που περνάει, ξεπερνάει την προηγούμενη σε ευτυχία και χαρά. Κάθε μέρα το μικρούλι σου κατακτά μια καινούργια ικανότητα, κάνει κάτι καινούργιο που σε ξαφνιάζει, σε κάνει υπερήφανη γα τις δυνατότητές του. Κάθε μέρα που είναι γερό, γεμίζεις αισιοδοξία και ευλογείς το Θεό που σου έδωσε αυτή την τύχη να είσαι μητέρα...
Το μωρό, πάλι, είναι απίστευτο με πόσο απλά πράγματα είναι ευτυχισμένο: μια αγκαλιά, ένα χάδι και αμέσως αναγνωρίζει ότι κάποιος που το αγαπάει είναι κοντά και ηρεμεί... Τόσο απλά... Δεν χρειάζεται να έχεις «οδηγίες χρήσης«, απλά το κοιτάς και το καταλαβαίνεις. Αφήνεις το ένστικτό σου να σε οδηγήσει... Δεν είναι περίπλοκο, τα μωράκια χρειάζονται φαγητό, καθαριότητα και τη μαμά τους κοντά για να ηρεμούν, άλλωστε αυτήν ξέρουν μόνο, από την κοιλίτσα που τα είχε μέσα τόσο καιρό.
Η ασφάλεια που είχαν διατηρείται μόνο με τη συχνή επαφή της μαζί τους... Περνάει ο καιρός γρήγορα, δεν το φανταζόμουν πόσο γρήγορα περνάει και δεν πιστεύεις τι πρόοδο κάνει ένα τόσο δα πλασματάκι, ειδικά όταν αρχίζει να σε αναγνωρίζει...
Σε όλο το δωμάτιο έχει άτομα, τη μαμά την κοιτάμε και την ακολουθούμε με το βλέμμα! Άσε πια τα χαμόγελα... Όσο ποιητικά και να θες να το περιγράψεις, δεν μπορεί να φτάσει αυτό που νιώθεις... Μια λάμψη σε κατακλύζει μόλις σου χαμογελά, νομίζεις πως είσαι ένας μικρός θεός, τόση δύναμη σου δίνει.
Νομίζω πως κάλυψα όλα τα συναισθήματα, τα θετικά, μέσα σε ένα ονειρικό σκηνικό. Δεν είναι πάντα έτσι, υπάρχουν φοβίες και άγχη σε κάθε νέα μαμά. Σίγουρα πανικοβάλλεσαι σε κάθε γκρίνια και κάθε κλάμα... Το ένστικτο, μην ξεχνάμε τη βασικότερη ικανότητα μιας μητέρας! Ότι και να ακούμε, όποιες παλιές αντιλήψεις και αν προσπαθούμε να καταπολεμήσουμε, η λύση είναι μία: ακούμε το ένστικτό μας, εμείς ξέρουμε το μωρό μας καλύτερα απ' όλους!
Και μην ξεχνάτε μια πιο μοντέρνα ιδέα: Τα παιδιά δεν παθαίνουν τίποτα από την πολλή αγάπη, «κακομάθετέ» τα λοιπόν από την αγάπη, τα χάδια και την αγκαλιά! Όταν νιώσουν σιγουριά, θα ανοίξουν τα φτερά τους να πετάξουν!
