«Είδα το φως να με τυφλώνει, τους είπα ότι νυστάζω και έφυγα. Με επανέφεραν με απινιδωτή!»
Είμαι μια μαμά 3 παιδιών 2 αγοριών και ενός κοριτσιού. Αγορομάνα μα αποφασίσαμε να κάνουμε άλλο ένα για να καταφέρουμε το κοριτσάκι.
Πραγματικά έμεινα έγκυος και περίμενα το κοριτσάκι μας. Όλα κυλούσαν σχεδόν καλά και όταν έφτασα 3 μηνών άρχισαν όλα. Θυμάμαι καλοκαίρι γυρίζοντας από παραλία που είχα πάει τα παιδιά, ξαπλώνοντας στο καναπέ άρχισε η αιμορραγία. Το αίμα έτρεχε ποτάμι.
Πήγα αμέσως στο νοσοκομείο, σχεδόν ολική αποκόλληση είπαν οι γιατροί και έτσι έμεινα ακίνητη στο κρεβάτι όλους τους υπόλοιπους μήνες. Κόντευε ο καιρός να γεννήσω και εγώ το διαισθανόμουν ότι θα πεθάνω. Ήρθε η μέρα λοιπόν και χαιρέτησα τους πάντες, έγραψα ένα γράμμα στα παιδιά μου και έφυγα για το νοσοκομείο.
Την ώρα του χειρουργείου, έπαθα αιμορραγικό σοκ και σύμπτυξη οργάνων. Είδα το φως να με τυφλώνει, τους είπα ότι νυστάζω και έφυγα. Με επανέφεραν με απινιδωτή! Άνοιξα τα μάτια μου και η πρώτη εικόνα που είδα μπροστά μου σαν όραμα ήταν η οικογένεια μου.
Σε ευχαριστώ Θεέ μου, έχω δρόμο μπροστά μου και θέλω να μεγαλώσω τα παιδιά μου!
