«Θα μπορούσα να σας πω πολλές ιστορίες για εμένα, αλλά προτιμώ να σας πω για τη κόρη μου...»
Δεν μπορώ να πω ότι έχω κανένα παράπονο. Η ζωή μου έχει τα πάνω της και τα κάτω της. Έχω μια υπέροχη οικογένεια που με αγαπάει και με στηρίζει σε όλες μου τις αποφάσεις.
Θα μπορούσα να σας πω πολλές ιστορίες για μένα αλλά θα προτιμούσα να σας πω για την κόρη μου. Δυστυχώς για κείνη έχασε το πρώτο της μωρό την 8η εβδομάδα. Το πρόβλημα ήταν όμως ότι εκείνη το έμαθε την 14η εβδομάδα όταν πήγε για να κάνει τον πρώτο της υπέρηχο.
Βλέπετε κάποιες φορές όταν είσαι μικρή και άπειρη δεν γνωρίζεις κάποια πράγματα. Ετσι και εκείνη πίστεψε τον γιατρό της ότι όλα ήταν καλά και ότι δεν χρειαζόταν να πάει νωρίτερα να το κοιτάξει. Το χειρότερο από όλα ήταν ότι πήγε μόνη της χωρίς κανέναν δίπλα της εκείνη την ώρα. Ποτέ πραγματικά δεν μου είπε ούτε σε μένα αλλά και ούτε και σε κανέναν άλλον τι ακριβώς είχε συμβεί.
Το έμαθα πολύ αργότερα από τον άντρα της γιατί εκείνη δεν σήκωνε ούτε καν το τηλέφωνο. Για έναν ολόκληρο μήνα δεν έβγαινε από το σπίτι αλλά δεν μιλούσε και σε κανέναν. Η αλήθεια ήταν ότι ήξερα ακριβώς πως ένιωθε. Βλέπεται το ίδιο ακριβώς είχα πάθει και εγώ όταν ήμουν έτοιμη να γεννήσω το δεύτερο παιδί μου. Εγώ το έχασα την 16η εβδομάδα και δυστυχώς πάλι χάρη στην ανευθυνότητα κάποιου "γιατρού".
Δεν ξέρω άν ήταν τυχαίο αλλά η κόρη μου είναι το παιδί που έκανα αμέσως μετά την αποβολή. Όπως λοιπόν καταλαβαίνεται ήταν σαν να έζησα ξανά την ίδια ιστορία. Ευτυχώς για κείνη όπως και για μένα έκανε ένα υπέροχο κοριτσάκι που της μοιάζει και το λατρεύει όσο τίποτα άλλο στην ζωή της. Τελικά κάποιες φορές κάθε εμπόδιο είναι για καλό. Εγώ έχω αυτήν και εκείνη την μικρή της πριγκήπισσα.
