«Τότε ήσουν το μωράκι μου και τώρα είσαι ολόκληρο ανθρωπάκι»
Πώς να περιγράψει κανείς τη σχέση μιας μαμάς με την κόρη της; Αυτό το ιδιαίτερο και μοναδικό δέσιμο που ξεκινά προτού καν γεννηθεί;
Δύσκολο πολύ... Πολλές οι λέξεις και τα συναισθήματα που με κατακλύζουν που δεν ξέρω από που να αρχίσω...Για αυτό κι εγώ αποφάσισα να σας μιλήσω μέσω κάποιων λέξεων από το αγαπημένο μας παραμύθι, θέλω να το μοιραστώ μαζί σας γιατί με συγκίνησε πολύ και πιστεύω ότι μαζί μου θα συγκινηθούν πολλές άλλες μανούλες!
"Μια μέρα μέτρησα τα δαχτυλάκια σου και τα φίλησα ένα - ένα. Μια μέρα που χιόνιζε, σε σήκωσα ψηλά και ήσουν η πιο όμορφη νιφάδα. Μια μέρα διασχίσαμε το δρόμο και μου κράταγες το χέρι σφιχτά. Τότε ήσουν το μωράκι μου και τώρα είσαι ολόκληρο ανθρωπάκι. Καμιά φορά όταν κοιμάσαι σε βλέπω που ονειρεύεσαι και τότε ονειρεύομαι κι εγώ μαζί σου... Ότι θα'ρθει μια μέρα που θα βουτήξεις στα κρυστάλλινα νερά. Ότι μια μέρα θα περπατήσεις βαθιά στο δάσος. Ότι μια μέρα τα μάτια σου θα πλημμυρίσουν από τόση χαρά που θα αστράφτουν. Ότι μια μέρα θα'χεις τρέξει τόσο γρήγορα και τόσο μακριά, που θα νοιώσεις το στήθος σου να καίγεται. Ότι μια μέρα θα σε σηκώσει η κούνια τόσο ψηλά, ψηλότερα απ'ότι είχες ποτέ τολμήσει. Μια μέρα θα στεναχωρηθείς τόσο πολύ που θα κουλουριαστείς από τον πόνο. Μια μέρα θα χαρίσεις στον άνεμο ένα τραγούδι και ο άνεμος θα το πάει πέρα μακριά.
Μια μέρα θα σταθώ στην εξώπορτα και θα σε δω να φεύγεις και να με χαιρετάς από μακριά. Μια μέρα θα αντικρίσεις το σπίτι μας και θα αναρωτηθείς πώς κάτι τόσο σπουδαίο μοιάζει τόσο μικρό. Μια μέρα θα νοιώσεις ένα βάρος στη δυνατή σου πλάτη. Μια μέρα θα σε δω να βουρτσίζεις τα μαλλιά της κορούλας σου. Μια μέρα, μετά από πολλά χρόνια και τα δικά σου μαλλιά θα λαμπυρίζουν ολόλευκα στον ήλιο. Και όταν έρθει αυτή η μέρα, αγάπη μου, θα με θυμηθείς....."
