Father’s Mayday: «Τα μπρατσάκια σου και σ’ άλλη παραλία!»

Το τερπνόν μετά του ωφελίμου λέει και τσουπ, βρεθήκαμε στη Νάξο για να βγάλουμε τις τελευταίες ραδιοφωνικές εκπομπές της χρονιάς μαζί με την εγκυμονούσα σύζυγο και την Αρυάνα σε κατάσταση προσαρμογής σε καινούριο περιβάλλον...

Γκρίνια, κάποιες στομαχικές διαταραχές παράσημο από τη γαστρεντερίτιδα που έχει χτυπήσει το νησί, ζέστη... δε θέλει και πολύ να καταλήξεις να κάνεις το σταυρό σου που η μικρή κοιμήθηκε για μια ώρα και καταφέραμε να χαλαρώσουμε. Ω Αγία που προστατεύεις τις νταντάδες... Στείλε μου μια πλιζ..

Τίποτα δεν έμοιαζε να είναι ικανό να καλμάρει τα νεύρα της μικρής μέχρι που τη δεύτερη μέρα έφτασε στο νησί η αρχισυντάκτρια της εκπομπής με το σύζυγο και τον 4χρονο γιο της. Κακά τα ψέματα! Ο μικρός το 'χε... Πράσινα μάτια, ξανθό μαλλί, μακριές βλεφαρίδες... Δεν ήθελε και πολύ να πέσει θύμα της γοητείας του. Να δεις που κάποια μέρα θα παίξει στις Βάκχες με βρακάκι μινέρβα κι αυτός...

Ό,τι δεν καταφέρναμε μαμά, μπαμπάς και θάλασσα, το κατάφερε ο μικρός Νικόλας με ένα κουβαδάκι και δυο μπρατσάκια. Δεν μπορώ να πω... Άσκησε επιρροή πάνω της. Της έμαθε να λέει διάφορες λέξεις κι εκείνη τον ακολουθούσε σε κάθε του βήμα. Μεγάλη υπόθεση η συναναστροφή με πιτσιρίκια. Αποκτήσαμε και πάλι την ηρεμία μας και η ανάγκη για νταντά πέρασε σε δεύτερη μοίρα.

Κάπως έτσι πείστηκα παρά την επερχόμενη γέννα, να γράψουμε με την πρώτη ευκαιρία τη μικρή σε παιδικό σταθμό.Μπορεί να δίνουμε τα πρώτα βασικά εφόδια στη μικρή για να σταθεί στα πόδια της, όμως νομίζω ότι τελικά η συναναστροφή της με συνομήλικα παιδάκια θα την κάνει να ανοίξει τα φτερά της και να γίνει "ον κοινωνικό".

Η αλήθεια είναι ότι όταν έφυγε η Αρυάνα και γύρισε στην Αθήνα με τη μητέρα της, ψαλίδισα τα φτερά του πιτσιρικά χωρίς έλεος... Έτσι όπως κάθε πατέρας έχει χρέος να κάνει. Όλα κι όλα! Είπαμε! Δε θα αντικαταστήσουμε την ανάγκη για νταντά με ανάγκη για δικό μου ψυχολόγο... Είναι νωρίς ακόμα!

Περιμένω τα μηνύματά σας εδώ!