Despoina’s little stories: «Το Δεσποινοχριστινάκι μου!»
Και να που το μωρό μας πήρε επίσημα το ονοματάκι του!
Ποιος να φανταζόταν πριν 5 χρόνια περίπου που βαφτίσαμε την Έλενα στις 20 Μαΐου ότι φέτος θα βαφτίζαμε την αδερφή της ακριβώς την ίδια ημερομηνία!
Τελείως συμπτωματικά, η Χριστινούλα μας βαφτίστηκε την ίδια μέρα με τη μεγάλη της αδερφή αλλά αυτή τη φορά στην Τήνο και όχι στην Αττική. Κι αυτό γιατί πριν ακόμα γεννηθεί είχα αποφασίσει να την τάξω στην Παναγία λόγω κάποιων μικρών επιπλοκών που είχα στη δεύτερη εγκυμοσύνη μου. Αυτός είναι και ο λόγος που της δώσαμε δύο ονόματα: Δέσποινα – Χριστίνα. Κι όπως φαίνεται θα γιορτάζουμε μαζί με την μικρή μου τον Δεκαπενταύγουστο!
Με ελάχιστους συγγενείς και φίλους ταξιδέψαμε στην Τήνο για να πραγματοποιήσουμε το μυστήριο. Συνδυάσαμε τη βάπτιση με ένα όμορφο διήμερο εκτός πόλης και κάπως έτσι ξεφύγαμε –έστω και για λίγο- από τη ρουτίνα της καθημερινότητας. Έμοιαζε με μία μικρή διήμερη εκδρομή μόνο με αυτούς που αγαπάμε και μας αγαπούν πραγματικά. Αν δεν έχετε βαφτίσει ακόμα το μωράκι σας, σας προτείνω ανεπιφύλακτα την «κλειστή βάπτιση». Μη ξεχνάτε ότι δεν είναι γάμος, ούτε χρειάζεται να «βγάλετε» τις υποχρεώσεις σας σε μία τόσο σημαντική μέρα για το μωρό σας, εκτός κι αν σας αρέσουν τα μεγάλα γλέντια, που κι αυτό θεμιτό είναι. Ο καθένας πάντα μπορεί να κάνει αυτό που του αρέσει. Εγώ πάντως που έχω κάνει και τα δύο, κατέληξα στο ότι τη δεύτερη φορά το ευχαριστήθηκα πολύ περισσότερο αφού δεν ένιωσα την υποχρέωση να μιλώ με πολύ κόσμο ή να αγχώνομαι για το αν θα περάσουν όλοι καλά. Ήμασταν λίγοι και καλοί!
Παρά το γεγονός ότι πίστευα πως η μικρούλα θα πλαντάξει στο κλάμα τη στιγμή της κολυμπήθρας, εκείνη μας εξέπληξε όλους! Δεν έκλαψε ούτε για μία στιγμή. Ήταν απολύτως ήρεμη αφού όπου κι αν γύριζε το βλέμμα της έβλεπε μόνο οικείες φυσιογνωμίες, αλλά σημαντικό ρόλο έπαιξε και ο παπάς, ο οποίος ήταν πολύ γλυκός και τρυφερός με την μικρή καθ’ όλη τη διάρκεια του μυστηρίου. Η Δεσποινοχριστινούλα μας άρχισε να πλατσουρίζει μέσα στην κολυμπήθρα κάνοντας μας όλους να γελάσουμε μέσα στο εκκλησάκι της Παναγιάς.
Ήταν όλα απλά και όμορφα, από τα υπέροχα μαρτυρικά που μας έφτιαξε η Σοφία Δριστέλα, τις πολύ όμορφες μπομπονιέρες για τους ενήλικες και τις personalized μπομπονιέρες για κάθε παιδάκι δια χειρός Αντωνίας Αρμένη, μέχρι τα βαπτιστικά του μωρού από τη Stova Bambini!
Μετά το μυστήριο πήγαμε όλοι μαζί στα Υστέρνια, και στον Πύργο τα πιο αγαπημένα μου χωριά στην Τήνο. Εκεί ξαναγίναμε παιδιά... Βγάλαμε πολλές φωτογραφίες, φάγαμε, ήπιαμε, παίξαμε μπουγέλο! Είναι τόσο ωραίο να νιώθεις ότι οι φίλοι σου χαίρονται με τη χαρά σου.
Να είσαι πάντα ευτυχισμένη κι ευλογημένη κορίτσι μου! Σ’ αγαπάμε!
Καλή σας μέρα!
Περιμένω τα μηνύματά σας εδώ!
Μπορείτε να με βρείτε και στην άλλη μου αγάπη!