«Despoina’s little stories: Τα τακούνια της μαμάς!»
Γεια σας φίλες μου!
Σήμερα το πρωί με περίμενε μία έκπληξη στο σπίτι. Η Ελενα είχε σηκωθεί από νωρίς, αλλά καθώς εγώ έφτιαχνα το γάλα της στην κουζίνα, υπήρχε μία ασυνήθιστη ησυχία στο δωμάτιο... Τώρα πια γνωρίζω καλά ότι αυτό δεν είναι καλό σημάδι... Συνήθως όταν τα παιδιά είναι τόσο ήσυχα, κάτι περίεργο «μαγειρεύουν»!
Ετρεξα χωρίς δεύτερη σκέψη στο δωμάτιο. Ποιος ξέρει τι μου σκάρωνε πάλι η μικρή μου κατεργάρα! Μήπως είχε πάρει το κραγιόν μου από το νεσεσέρ; Δε θα άντεχα να δω πάλι τα κατάλευκα σεντόνια.... σε ροζ αποχρώσεις... Μήπως έβγαλε τα καπάκια από τις κολόνιες μου και ψεκάζει το δωμάτιο για μία... πιο ευχάριστη ατμόσφαιρα με μυρωδιές βανίλιας; Μήπως πάλι άδειασε από την μπιζουτιέρα μου όλα τα βραχιόλια και το παίζει «τσιγγάνα τουρκογύφτισσα»;
Πλησιάζω αθόρυβα, στις μύτες των ποδιών μου. Τελειώνει ο διάδρομος και κρύβομαι πίσω από τον τοίχο... Η μικρή έχει ανοίξει όλα τα κουτιά με τις γόβες, τις πλατφόρμες και κάθε λογής ψηλοτάκουνα! Δε θα φανταζόμουν ότι το μικροσκοπικό μυαλουδάκι της είχε καταγράψει την διαδικασία αποθήκευσης των παπουτσιών μου στη ντουλάπα. Συμβουλή για μαμάδες που έχουν κοριτσάκια: Αν μπορείτε να τακτοποιήσετε τα παπούτσια σας και δη τα ψηλοτάκουνα χωρίς την παρουσία των κοριτσιών σας... προτιμήστε το!
Δεν ήξερα πώς να αντιδράσω! Να την μαλώσω που μετέτρεψε το δωμάτιο σε κατάστημα υποδημάτων ή να καμαρώσω το κοριτσάκι μου που αναπτύσσει το γυναικείο ένστικτο και την εξερευνητική της δεινότητα;Η απάντηση ήρθε αυτόματα στο μυαλό μου: «Άστη απλώς να παίξει. Κι εσύ τα ίδια δεν έκανες στην ηλικία της;». Η αλήθεια είναι ότι εγώ ξεκίνησα να φοράω τα τακούνια της μαμάς μου σε μεγαλύτερη ηλικία. Μάλιστα, επειδή είχα μεγαλύτερο πόδι από το δικό της, κάποια από τα τακούνια της «ξεχειλώνανε» και μόνο έτσι ανακάλυπτε η καλή μου μανούλα ότι τρύπωνα στην ντουλάπα της κι έκανα catwalk τις ώρες που έλειπε. Από την άλλη η Ελενα δεν είναι καλά καλά δύο ετών... Μα πότε πρόλαβε να νιώσει κορίτσι το μωρό μου; Και καλά η γυναικεία της πλευρά! Αν χτυπήσει; Είναι και ψηλά τα άτιμα! Αν πέσει από κει πάνω; Αν γυρίσει τον αστράγαλό της; Και η καημενούλα η γειτόνισσά μας τι φταίει να ακούει τα μπάπα μπούπα από το άτσαλο περπάτημα της μικρής πέρα δώθε μέσα στο σαλόνι; Πολλοί προβληματισμοί, λίγος χρόνος και ένα μικρό κοριτσάκι που απλώς ακολουθεί το ένστικτό του.
«Παίξε μωρό μου, αλλά μετά πάμε να βάλουμε τα πεδιλάκια μας γιατί η μανούλα δουλεύει και πρέπει να πάμε γρήγορα στη γιαγιάκα...»!
Να έχετε μία όμορφη μέρα κορίτσια μου!
Σας στέλνω την αγάπη μου και περιμένω τα μηνύματά σας εδώ! Μπορείτε να μας κάνετε follow στο Twitter (@mothersbloggr) ή να κάνετε like στη σελίδα μας στο Facebook (Mothersblog.gr).