Τροφοβλαστική νόσος κύησης: Τι είναι και ποια τα συμπτώματα

Στο πρώιμο στάδιο της εγκυμοσύνης, δημιουργείται στη μήτρα ένα σύνολο κυττάρων. Το σύνολο αυτό στην ομαλή εξέλιξη της κύησης πολλαπλασιάζεται και σταδιακά δημιουργείται το έμβρυο. Τα κύτταρα έξω από τη μήτρα αποτελούν τον τροφοβλαστικό ιστό και είναι αυτά που δημιουργούν τον πλακούντα, το όργανο που μεταφέρει οξυγόνο και θρεπτικά συστατικά στο μωρό.

Τι είναι η τροφοβλαστική νόσος;

Η τροφοβλαστική νόσος είναι ένα σύνολο παθήσεων που αφορούν στην ανώμαλη ανάπτυξη και συμπεριφορά του πλακούντα. Είναι πιο συνήθης τις πρώτες εβδομάδες της εγκυμοσύνης, αν και γενικά είναι μία σπάνια επιπλοκή που εμφανίζεται 1 σε κάθε 2.000 κυήσεις.

Το πιο γνωστό είδος τροφοβλαστικής νόσους κύησης είναι η μύλη κύηση, γνωστή και ως υδατιδώδης κύηση η οποία συμβαίνει όταν δεν υπάρχει ισορροπία στον αριθμό των χρωμοσωμάτων που προέρχονται από τον κάθε γονέα.

Τι προκαλεί την τροφοβλαστική νόσο κύησης;

Κανονικά, όταν το ωάριο γονιμοποιείται από το σπερματοζωάριο, το κάθε ένα δίνει συγκεκριμένα χρωμοσώματα για τη δημιουργία του νέου κυττάρου. Στις περισσότερες περιπτώσεις τροφοβλαστικής νόσου, η διαδικασία αυτή δεν γίνεται σωστά. Αν και η αιτιολογία αυτών των παθήσεων δεν είναι γνωστή, πιθανολογείται ότι συνδέεται με ορισμένους προδιαθεσικούς παράγοντες όπως είναι η ηλικία και το ιατρικό ιστορικό. Πιο συγκεκριμένο, η τροφοβλαστική νόσος κύησης είναι πιο πιθανό να εμφανιστεί σε γυναίκες κάτω των 20 και άνω των 40 και σε γυναίκες που έχουν παλίνδρομη κύηση ή πολυτοκία.

Συμπτώματα τροφοβλαστικής νόσου

Τα πιο κοινά συμπτώματα τροφοβλαστικής νόσου είναι:

• Η υψηλή αρτηριακή πίεση μαζί με πονοκεφάλους και πρήξιμο στα χέρια και τα πόδια (προεκλαμψία)
• Πόνος και πίεση στην πυελική περιοχή
• Κούραση, ζαλάδα και κολπική αιμορραγία
• Εμετός και στομαχόπονος
• Γρήγορος καρδιακός παλμός
• Απώλεια βάρους

Αντιμετώπιση

Το πώς αντιμετωπίζεται η τροφοβλαστική νόσος εξαρτάται από το είδος και τη σοβαρότητα της κατάστασης. Ο πιο συνηθισμένος τρόπος αντιμετώπισης είναι η διαστολή και η απόξεση: ο γιατρός απομακρύνει κάθε μη φυσιολογικό ιστό από τη μήτρα.

Στις περισσότερες περιπτώσεις συνισταται η καθυστέρηση νέας σύλληψης για τουλάχιστον έναν χρόνο.

^{Με πληροφορίες από webmd.com}