Τα «παγωμένα» έμβρυά μου δεν είναι παιδιά

Όταν βρισκόμουν στη δίνη της υπογονιμότητας , το τελευταίο πράγμα που σκεφτόμουν ως πραγματική πιθανότητα ήταν να έχω υπολείμματα κυτταροπλάσματος. Υπάρχουν έγγραφα που έπρεπε να υπογράψω που με ενημέρωναν για το ενδεχόμενο, αλλά δεν φαινόταν ότι θα συνέβαινε στην πραγματικότητα.

Μέχρι τη στιγμή που ο σύζυγός μου και εγώ αποφασίσαμε να ακολουθήσουμε την εξωσωματική γονιμοποίηση , ενώ είχαμε περάσει δυόμισι χρόνια ενεργών προσπαθειών χωρίς την παραμικρή ένδειξη εγκυμοσύνης. Δεν πίστευα ότι θα μείνω έγκυος και η σκέψη ότι έχω πάρα πολλά έμβρυα ήταν τόσο παράλογη, που ήταν για γέλια και για κλάματα.

Όταν πέτυχε η πρώτη προσπάθεια με 12 πιθανά έμβρυα, ένα από όλα γονιμοποιήθηκαν και οδήγησαν σε ένα όμορφο αγοράκι. Παρόλα αυτά, σκεφτόμουν ότι κάποια μέρα ίσως χρειαστεί να αντιμετωπίσουμε το θέμα των κυτταρικών θραυσμάτων.

Στη συνέχεια, ένα-ένα, τα έμβρυα που είχαμε χάθηκαν (από τη διαδικασία απόψυξης, από αποτυχημένη μεταφορά, σε πρόωρη αποβολή) και επιστρέψαμε στο πρώτο στάδιο.

Στην δεύτερη προσπάθεια θέλαμε να «πάρουμε» όσο το δυνατόν περισσότερα ωάρια, επειδή είχαμε δει από πρώτο χέρι ότι πολλές φορές ένα έμβρυο δεν ισοδυναμεί με ένα μωρό.

Από τα προηγούμενα 12 έμβρυά μας, είχαμε μόνο ένα ζωντανό τοκετό και ξέραμε ότι θέλαμε τουλάχιστον άλλα δύο παιδιά, επομένως όσο μεγαλύτερος ήταν ο αριθμός των εμβρύων, τόσο περισσότερες πιθανότητες είχαμε να αποκτήσουμε την οικογένεια που επιθυμούσαμε απεγνωσμένα.

Συγκλονιστήκαμε όταν περισσότερα από 30 στα 40 γονιμοποιήθηκαν, με αποτέλεσμα να γίνουν έμβρυα. Τρία από αυτά τα οδήγησαν σε επιτυχημένες εγκυμοσύνες και γέννες, ένα χάθηκε σε αποβολή, τρία χάθηκαν σε αποτυχημένες εμβρυομεταφορές και περισσότερα από δώδεκα χάθηκαν επειδή σταμάτησαν να αναπτύσσονται ή δεν ήταν αρκετά καλής ποιότητας για να «παγώσουν».

Δεν είμαι καν σίγουροη πόσα έμβρυα έχουν απομείνει, αλλά ξέρω ότι έχουμε κάποια, παγωμένα κάπου στο Μίσιγκαν ως βλαστοκύστες. Το καθένα αποτελείται από 70 έως 100 κύτταρα .

Νιώθω παράλυτη όταν σκέφτομαι τα αχρησιμοποίητα έμβρυά μας και τι πρέπει να κάνουμε με αυτά. Έχουμε τελικά τρεις επιλογές (εκτός αν αυτή η επιλογή μας αφαιρεθεί από την κυβέρνηση):

1. Συναίνεση στην απόψυξή τους

2. Να τα δωρίσουν για ιατρική έρευνα ή

3. Να τα δωρίσουν σε άλλο ζευγάρι

Ούτε ο σύζυγός μου ούτε εγώ είμαστε ακόμα σίγουροι για το εάν πρέπει να τα δωρίσουμε για έρευνες ή σε ένα άλλο ζευγάρι.

Καθώς μεγάλωσα ως Καθολική, με δίδαξαν ότι η ζωή ξεκινά από τη σύλληψη, αλλά αυτή η θεωρία δύσκολα επιβεβαιώνεται καθώς 12 έμβρυα από την πρώτη μας κρυοσυντήρηση, μόνο ένα είχε ως αποτέλεσμα υγιή και επιτυχημένη κύηση.

Έπρεπε, λοιπόν, να θρηνήσω την απώλεια κάθε εμβρύου με τον ίδιο τρόπο που θρηνώ τον γλυκό μου Ριντ, που πέθανε όταν ήταν ενός μηνός; Αν και θεωρούσα κάθε χαμένο έμβρυο ως απώλεια, η απώλεια δεν ήταν η ίδια σε κάθε περίπτωση.

Τα έμβρυα που δεν έφτασαν στη βλαστοκύστη ήταν απώλεια, αλλά όχι τόσο μεγάλη όσο τα έμβρυα που τέθηκαν σε εμβρυομεταφορά και δεν οδήγησαν σε εγκυμοσύνη.

Τα «μεταφερθέντα» έμβρυα που δεν εμφυτεύτηκαν στη μήτρα μου ήταν απώλεια, αλλά όχι τόσο μεγάλη όσο το έμβρυο που απέβαλα στις πέντε εβδομάδες της κύησης.

Η αποβολή στις πέντε εβδομάδες ήταν μια απώλεια, αλλά όχι τόσο μεγάλη όσο το έμβρυο που απέβαλα στις οκτώ εβδομάδες.

Η αποβολή στις οκτώ εβδομάδες ήταν μια απώλεια, αλλά για μένα, δεν ήταν καν συγκρίσιμη με τον θάνατο του Ριντ, ο οποίος ζούσε και ανέπνεε έξω από τη μήτρα μου, που κοιμόταν στο στήθος μου, που με κοίταζε με τα μεγάλα σκούρα μάτια του και είδε στην ψυχή μου.

Δεν ξέρω πότε ο σύζυγός μου και εγώ αν θα είμαστε έτοιμοι να πάρουμε μια απόφαση για τα κατεψυγμένα ωάριά μας , αλλά είναι μια βαθιά προσωπική απόφαση που θα πρέπει να μπορούμε να λάβουμε χωρίς την παρέμβαση καμίας κυβέρνησης και χωρίς φόβο για νομικές επιπτώσεις.

Αμφιβάλλω αν οι δικαστές του Ανωτάτου Δικαστηρίου της Αλαμπάμα αντιληφθούν ότι τα περισσότερα έμβρυα που δημιουργούνται, τόσο φυσικά όσο και μέσω εξωσωματικής γονιμοποίησης , δεν θα εξελιχθούν ποτέ σε παιδιά. Αμφιβάλλω ότι έχουν θρηνήσει ποτέ και για την απώλεια ενός εμβρύου και για την απώλεια ενός παιδιού. Αμφιβάλλω αν αντιλαμβάνονται τι αφορά όντως στην ιερότητα της ζωής.

Όπως ένας σπόρος μήλου έχει την ευκαιρία να γίνει δέντρο, δεν σημαίνει ότι δέντρο. Ένα έμβρυο έχει πιθανότητες να γίνει παιδί, αλλά δεν είναι ακόμη παιδί.

^{Πηγή: mother.ly}