Ισαβέλλα Δάρα: «Με τον Κωνσταντίνο επιδιώξαμε την εγκυμοσύνη…δεν μας ήρθε τυχαία.»

Από τον Γιάννη Βίτσα

-Όταν έμαθα ότι ήμουν έγκυος...

«Χάρηκα πολύ. Ένιωσα μοναδικά συναισθήματα. Δεν πίστευα ότι μου συμβαίνει. Είναι λίγο εξωπραγματικό, όταν δεν έχεις ξαναμείνει έγκυος. Με τον Κωνσταντίνο (σ.σ. Θεοφίλου) επιδιώξαμε την εγκυμοσύνη. Θέλαμε πολύ να κάνουμε ένα παιδί. Δε μας ήρθε τυχαία...Ήταν ένα από τα μεγάλα όνειρά μου το να γίνω μητέρα...»

-Όταν το είπα στον Κωνσταντίνο αντέδρασε...

«Ήμασταν μαζί. Χάρηκε πολύ γιατί το θέλαμε και οι δύο. Έκανα το τεστ...και του το ανακοίνωσα.»

-Οι μήνες της εγκυμοσύνης ήταν γεμάτοι...

«Αναμονή...»

-Η πρώτη φορά που κράτησα τον Αχιλλέα αγκαλιά όταν γέννησα...

«Όταν έχεις μόλις γεννήσει αισθάνεσαι ταλαιπωρία, ειδικά όταν δεν συμβαίνει φυσιολογικά ο τοκετός. Στην ουσία η πρώτη φορά που μπόρεσα να μείνω με το μωρό και να το συνειδητοποιήσω ήταν στο δωμάτιο αφού είχα ξεκουραστεί. Δε μπορούσα να το πιστέψω. Το θεωρούσα ... θαύμα. Είναι το θαύμα της ζωής! Βλέπεις ένα αγγελούδι και νιώθεις μόνο αγάπη όταν το κοιτάς. Είναι ότι πιο όμορφο έχω ζήσει...»

-Σας έλειπε η μητέρα σας ;

«Είχα τον μπαμπά μου... Μου λείπει πάντα η μαμά μου... Όταν χάνεις έναν άνθρωπο σκέπτεσαι πώς θα ήταν αν ζούσε και βίωνες μαζί του κάποια σημαντικά γεγονότα της ζωής σου. Σίγουρα τα πράγματα θα ήταν διαφορετικά. Αλλά η ζωή μας τα έφερε έτσι. Παρόλο που ήμουν σχετικά μικρή -μόλις είκοσι δύο ετών όταν έχασα τη μητέρα μου και στην ουσία τέσσερα χρόνια μετά γέννησα- μιλάγαμε πολύ και τα είχαμε συζητήσει όλα - ακόμα και το θέμα της γέννας! Την είχα στο μυαλό μου. Ήταν σα να είναι δίπλα μου. Ένιωθα πολύ δυνατή και σίγουρη με όλα όσα μου είχε μεταφέρει.»

-Όταν με φώναξε μαμά ένιωσα...

«Πρώτα ψέλλισε τη λέξη «Μπαμπά» γιατί όλα τα παιδιά είναι πιο εύκολο να προφέρουν το ...μπ. Δεν το λένε συνειδητά...Προσπαθούν να μιλήσουν. Για να πω την αλήθεια δε θυμάμαι την πρώτη φορά που με είπε μαμά γιατί συγκινούμαι καθημερινά με τα.. κατορθώματά του!»

- Η πιο όμορφη αλλά και η πιο δύσκολη στιγμή που βίωσα με τον Αχιλλέα...

«Κάθε μέρα μαζί του είναι όμορφη. ...Οι πιο δύσκολες στιγμές ήταν όταν αρρώσταινε και είχε υψηλό πυρετό.. Παρόλο που ήξερα ότι θα γίνει καλά, περνούσα έντονη αγωνία...»

- Περάσατε επιλόχεια κατάθλιψη μετά την γέννα;

«Όχι δεν πέρασα. Δεν το βίωσα- γιατί ήταν μεγάλη χαρά για μένα το ότι έγινα μάνα. Πέρασα όμως με τα ξενύχτια τόσο σωματική όσο και ψυχολογική κούραση.»

-Η σχέση με τον άνδρα μου άλλαξε...

«Ναι γιατί με τον ερχομό ενός μωρού αλλάζει ο καθένας προσωπικά.. Όταν αλλάζεις ο ίδιος δεν αλλάζουν τα πάντα; Έρχεται ένας νέος άνθρωπος που δίνεσαι ολοκληρωτικά.»

-Πώς είναι ο Κωνσταντίνος σαν πατέρας;

«Έχει λατρεία στον Αχιλλέα.»

-Η ζωή μου με το παιδί μου είναι...

«Τα πάντα.. Δε μπορώ να φανταστώ τη ζωή μου χωρίς το παιδί!»

-Το παιδί μου, μου έμαθε...

«Χίλια πράγματα ακόμα και για την ίδια την ύπαρξη. Βιώνεις έναν άνθρωπο από την στιγμή που γίνεται η σύλληψη. Καταλαβαίνεις πολλά για την εξέλιξη μας.»

-Τα επόμενα σχέδια μου είναι...

«Δεν κάνω σχέδια. Ότι μου φέρει η ζωή. Να είμαστε καλά, να μπορούμε να ευχαριστιόμαστε τις μικρές στιγμές με τους δικούς μας ανθρώπους και να έχουμε αγάπη στη ζωή μας. Δεν ζητώ τίποτα άλλο.»