Μαρία Γεωργιάδου: «Πέρασα πολύ δύσκολα ψυχολογικά στην εγκυμοσύνη μου. Έμεινα καθηλωμένη στο κρεβάτι για να μη χάσω το παιδί!»

Από τον Γιάννη Βίτσα

-Όταν έμαθα ότι ήμουν έγκυος...

«Ήταν κάτι που το ήθελα και το περίμενα. Επειδή την στιγμή που θα συμβεί κάτι τέτοιο δεν τη γνωρίζεις όταν πήρα τα αποτελέσματα του τεστ χάρηκα πάρα πολύ. Το αποζητούσα. Είχα φτάσει σε ένα σημείο που ήθελα πραγματικά να κάνω ένα παιδί.»

-Όταν το είπα στον Στράτο (σ.σ. Τζώρτζογλου) αντέδρασε...

«Νομίζω ότι είναι συναισθήματα αρκετά ακραία. Χάρηκε υπερβολικά. Είναι αυτή η χαρά που συνδυάζεται με ένα σάστισμα... Είναι παραπάνω από το « Χαίρομαι γιατί μου πάει καλά μία παράσταση και είμαι καλός στο ρόλο». Είναι κάτι που δεν το συνειδητοποιείς ακριβώς και τα συναισθήματα είναι ανάμεικτά και μεγαλύτερα από το οτιδήποτε άλλο.»

-Οι μήνες της εγκυμοσύνης...

«Δεν ήταν εύκολοι γιατί είχα απειλούμενη εγκυμοσύνη. Έπρεπε να είμαι πολύ προσεχτική. Είχα την αγωνία για το τι θα συμβεί. Όλα όμως πήγαν καλά και μπορώ να πω ότι διαγράφτηκε όλη αυτή η δυσάρεστη περίοδος μόλις γέννησα το παιδί.»

- Φοβηθήκατε στην διάρκεια της εγκυμοσύνης για τη ζωή του παιδιού;

«Ναι κυρίως όταν συνέβη η αποκόλληση του εμβρύου από τη μήτρα...»

-Περάσατε δύσκολα ψυχολογικά;

«Ναι πέρασα πολύ δύσκολα ψυχολογικά, γιατί είναι πολύ περίεργο το να θέλεις να χαρείς πάρα πολύ για κάτι που συμβαίνει και από την άλλη να υπάρχει η ανασφάλεια ότι δεν μπορεί να προχωρήσει όπως θέλεις.»

-Η πρώτη φορά που κράτησα τον Αλκιβιάδη αγκαλιά...

«Είναι ένα μοναδικό συναίσθημα. Δε μπορώ να το περιγράψω. Ήταν όταν τον γέννησα. Τον έφεραν στο στήθος μου και τον είδα. Νομίζω έβαλα τα κλάματα. Ήταν κάτι μοναδικό.»

-Η περίοδος του θηλασμού ήταν...

«Με τη δουλειά ήταν δύσκολο να διευθετήσω τις ώρες. Το έκανα με ιδιαίτερο μέλημα γιατί ήξερα πόσο καλό κάνει. Διήρκησε ένα τρίμηνο γιατί δεν είχα περισσότερο γάλα.»

-Όταν με φώναξε μαμά ένιωσα...

«Κάθε στιγμή ζούσα συνεχώς καινούργια πράγματα. Η πρώτη φορά που θα μπουσουλήσει, που θα περπατήσει, που θα συλλαβίσει κάτι. Όλα ήταν ιδιαίτερα και μοναδικά. Χαιρόμουν με ένα ξεχωριστό τρόπο αλλά και τα αισθανόμουν σαν ευλογία.»

- Η πιο όμορφη αλλά και η πιο δύσκολη στιγμή που βίωσα με τον Αλκιβιάδη...

«Δε μπορώ να θυμηθώ πιο δύσκολη στιγμή από την περίοδο της εγκυμοσύνης. Είχα ανασφάλεια, αγωνία και έμεινα καθηλωμένη όλους τους μήνες στο κρεβάτι. Ήταν κάτι που δεν το είχα συνηθίσει στη ζωή μου. Το έκανα όμως. Ήθελα να βοηθήσω τα πράγματα να πάνε όσο καλύτερα γίνεται. Πιο όμορφη και χαρούμενη στιγμή δε μπορώ να ξεχωρίσω! Ήταν πολλές, διαφορετικές και όλες ήταν σε ένα βαθμό το ίδιο σημαντικές με ξεχωριστή βέβαια την στιγμή της γνωριμίας μας, την στιγμή που ήρθε στον κόσμο.»

- Περάσατε επιλόχεια κατάθλιψη μετά την γέννα;

«Όχι δεν πέρασα. Ο λόγος πρέπει να είναι μάλλον ότι εργάστηκα σχεδόν αμέσως και κατά κάποιο τρόπο δεν ξέρω αν ήταν το ότι δεν είχα περιθώριο γιατί το μυαλό μου ήταν απασχολημένο συνεχώς με το παιδί, το θηλασμό, τη δουλειά. Πάντως δεν ένιωσα κάτι τέτοιο. Εκείνο τον καιρό έγραφα. Μετά από είκοσι περίπου ημέρες ξεκίνησα γυρίσματα. Είτε δεν είχα περιθώριο να το νιώσω, είτε επειδή το μυαλό μου ήταν απασχολημένο δεν πήγε σε τέτοια μονοπάτια. Δεν άφησα περιθώριο για κάτι τέτοιο.»

-Με το Στράτο Τζώρτζογλου χωρίσατε έπειτα από λίγα χρόνια... Επηρέασε ο χωρισμός σας το παιδί;

«Κοίταξε να δεις νιώθω ότι τουλάχιστον εγώ από μεριάς μου προσπάθησα όσο γίνεται περισσότερο να γίνουν τα πράγματα ήπια, όμορφα και απλά ξέροντας ότι υπήρχε ένα παιδί. Τώρα επειδή ένας χωρισμός ούτως ή άλλως είναι κάτι το επώδυνο και όχι ευχάριστο πιστεύω ότι σίγουρα όλοι μας επηρεαζόμαστε και κάπως αρνητικά απ' αυτό. Αλλά προσπαθήσαμε να γίνει με ένα τρόπο που να έχει λιγότερες αρνητικές επιπτώσεις στο παιδί.»

-Που σημαίνει ότι ο Αλκιβιάδης δεν επηρεάστηκε από το διαζύγιο μας;

«Άλλαξε ένα πλαίσιο. Δεν άλλαξε όμως η ουσία. Η ουσία είναι ότι οι γονείς αγαπούν αυτό το παιδί. Οι σχέσεις, ο τρόπος ζωής μας άλλαξε φυσικά. Από εκεί και πέρα όμως αυτό δεν πέρασε στο παιδί με έναν άσχημο τρόπο... Η αγάπη υπάρχει και θα υπάρχει εννοείται και από τους δυο μας.»

-Η ζωή μου με τον Αλκιβιάδη είναι...

«Όμορφη.»

-Τι σας έμαθε;

«Μου έμαθε να βάζω σωστές προτεραιότητες, να χαίρομαι πιο πολύ τα πράγματα που κάνω, να μην αγχώνομαι υπερβολικά, να μην με πιάνει ένα είδος τελειομανίας εκνευρισμού, και κυρίως να έχω ισορροπία. Με το παιδί είχα πια την ανάγκη να οδηγηθώ σε τέτοια μονοπάτια προκειμένου να γίνω και μια σωστή μητέρα. Θεωρώ ότι είναι πολύ σημαντικό να έχει κατακτήσει κάποιος από μόνος του κάποια πράγματα για τον εαυτό του ώστε να μπορέσει να γίνει σωστός γονιός. Δεν ξέρω πόσο είναι εφικτό ένας άνθρωπος που δεν οδηγείται σε σωστά μονοπάτια να μπορέσει να διαπαιδαγωγήσει ένα παιδί. Οπότε έκανα δουλειά με τον εαυτό μου που ίσως να μην την είχα κάνει αν δεν είχα τον Αλκιβιάδη.»

-Τα επόμενα σχέδια μου είναι...

«Το χειμώνα θα παρουσιάσουμε τους «Χονδρούς άνδρες με φούστες» στο θέατρο του Καστανιώτη που είναι στην Θεμιστοκλέους 104. Συνεχίζω τα «Κλεμμένα όνειρα» όπου ήδη έχουμε γράψει με την υπόλοιπη ομάδα αρκετά επεισόδια της επόμενης σεζόν ενώ διασκευάζω ήδη το «Βαλς με δώδεκα Θεούς» της Λένας Μαντά για την Κυπριακή τηλεόραση.»