Τοκοφοβία: Πώς μπορεί να την αντιμετωπίσει η γυναίκα;

Διακρίνεται σε πρωτοπαθή τοκοφοβία (primary tokophoby), η οποία ορίζεται ως φόβος θανάτου στον τοκετό και μπορεί να οδηγήσει σε αποφυγή της γέννας ή της εγκυμοσύνης, και σε δευτεροπαθή (secondary tokophoby) , ως αποτέλεσμα προηγούμενης τραυματικής εμπειρίας, ανεπαρκούς ιατρικής φροντίδας, άλυτων προσωπικών συγκρούσεων ή ύπαρξης κάποιας ψυχικής διαταραχής όπως η επιλόχειος κατάθλιψη.

Οι γυναίκες με τοκοφοβία συνήθως ζητούν από τον γιατρό τους να γεννήσουν με καισαρική, για να αποφύγουν τις οδύνες του φυσιολογικού τοκετού.Διάφορες διεθνείς έρευνες έχουν ασχοληθεί με το ιδιαίτερο αυτό είδος φοβίας. Χαρακτηρίζεται ως ένα αρκετά συχνό πρόβλημα το οποίο συχνά έχει σημαντική επίδραση στην ποιότητα ζωής της γυναίκας.

Ολες οι γυναίκες δεν αντιμετωπίζουν τα ίδια προβλήματα καθώς άλλες είναι περισσότερο ευάλωτες και άλλες όχι. Στο υποσυνείδητο των γυναικών αυτών ο τοκετός έχει καταγραφεί ως εξαιρετικά επικίνδυνη για την επιβίωση εμπειρία, ενώ το παράδοξο είναι πως κάποιες φορές συνυπάρχει μεγάλη επιθυμία για εγκυμοσύνη!

Πώς μπορεί να ξεπεραστεί

Η υποστήριξη από το οικογενειακό της περιβάλλον σε συνδυασμό με την παροχή της κατάλληλης και έγκυρης πληροφόρησης από την πλευρά του γυναικολόγου της για την διαδικασία του τοκετού μπορούν να βοηθήσουν την έγκυο γυναίκα. Προτείνεται επίσης η επίσκεψη της εγκύου στο μαιευτήριο και πιο συγκεκριμένα στον χώρο της αιθούσης τοκετών και στο τμήμα των λεχωϊδων. Η επίσκεψη αυτή καλό είναι να γίνεται με την συνοδεία της μαίας που υλοποιεί το πρόγραμμα του ανώδυνου τοκετού.

Σε περιπτώσεις όπου η φοβία είναι έντονη και επιμένει ή απειλεί την υγεία της, τότε η ψυχοθεραπευτική υποστήριξη κρίνεται απαραίτητη, ώστε να κατορθώσει να ολοκληρώσει με επιτυχία την εγκυμοσύνη και την διαδικασία του τοκετού.

Από την άλλη δεν είναι λίγες οι φορές που η γυναίκα προβαίνει σε καισαρική τομή χωρίς οι ίδιος ο γιατρός να έχει αντιληφθεί την φοβία που κρύβεται πίσω από αυτή την επιλογή. Τότε μπορεί ο φόβος να μειώνεται ωστόσο το πραγματικό πρόβλημα παραμένει χωρίς να έχει επιλυθεί και να έχει λάβει την απαραίτητη φροντίδα.