ΕΓΚΥΜΟΣΥΝΗ

Μουσικοθεραπεία κατά τη διάρκεια της κύησης

Η Μουσικοθεραπεία είναι ένα σχετικά νέο πεδίο που οργανώθηκε στη δεκαετία του 1950 στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής.

Mothersblog Team

27 Απριλίου 2018

Μουσικοθεραπεία κατά τη διάρκεια της κύησης

Ανήκει στις επιστήμες συμπεριφοράς και επομένως βασίζεται σε μια επιστημονική προσέγγιση. Πρωταρχικός στόχος της είναι να βοηθήσει τους ασθενείς να χρησιμοποιήσουν τις εκφραστικές εμπειρίες της μουσικής για να βελτιώσουν ή να ενισχύσουν το επίπεδο σωματικής, ψυχολογικής και κοινωνικό-συναισθηματικής λειτουργίας τους.

Τις περισσότερες φορές, ένας μουσικοθεραπευτής λειτουργεί μέσα σε μια διεπιστημονική ομάδα. Ελπίζουμε ότι αυτό θα πραγματοποιηθεί και στο σενάριο του μέλλοντος, ώστε ο μουσικοθεραπευτής να αλληλεπιδρά άμεσα με τον μαιευτήρα, τη νοσοκόμα,ντη μαία, τον νεογνότοπο και τον αναισθησιολόγο. Επί του παρόντος, υπάρχουν μερικές περιπτώσεις όπου ένας μουσικοθεραπευτής συνεργάζεται με έναν μαιευτήρα. Η μουσικοθεραπεία αρχίζει έτσι να εμφανίζεται ως μια άλλη πειθαρχία που προσφέρει βοήθεια σε έγκυες γυναίκες. Σε γενικές γραμμές, διαπιστώσαμε ότι η θεραπεία μουσικοθεραπείας κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης οδηγεί τους μελλοντικούς γονείς και κυρίως τις μητέρες να συνδεθούν και να δεσμευτούν με τα μωρά τους με διαφορετικό τρόπο.

Αυτός ο δεσμός είναι συνειδητός και ενισχυμένος χρησιμοποιώντας τη δράση της μουσικής που ασχολείται με θεραπευτικές δραστηριότητες μέσα σε ένα πλαίσιο ομάδας. Αυτό το είδος θεραπείας βελτιώνει την ποιότητα της εγκυμοσύνης, της εργασίας και της γέννησης επειδή μειώνει το επίπεδο άγχους της μητέρας καθώς και το νεογνικό στρες. Εξαλείφει επίσης τον πόνο κατά τις συστολές και τη γέννηση. Από θεραπευτική άποψη, η μελλοντική μητέρα εμπλέκεται πολύ περισσότερο στις τρεις θεμελιώδεις περιοχές της εγκυμοσύνης της: φυσικές, ψυχολογικές και συναισθηματικές καταστάσεις.

Το μωρό θα τραβήξει τις μελωδίες που θα θυμούνται στη μήτρα, και αυτές θα τονώσουν τον νευρικό του άξονα. Η μουσική θα ενισχύσει επίσης την ενεργό κίνηση των άκρων της βελτιώνοντας έτσι την πρόσληψη οξυγόνου μέσω μιας γενικής αύξησης της ανταλλαγής υγρών. Αυτές οι κινήσεις παράγουν επίσης μια χαλαρή κατάσταση στη μελλοντική μητέρα, η οποία επιτρέπει περαιτέρω σύνδεση με τις σωματικές αισθήσεις που παράγει το μωρό. Η μουσική λειτουργεί ως διαδραστικός νευροδιαβιβαστής που επηρεάζει το κυτταρικό σύστημα και την υπόφυση του εμβρύου. Αυτό θέτει ένα ίχνος μιας ποικιλίας αισθήσεων που θα καταγραφεί από το έμβρυο και θα του υπενθυμίσει τις ευχάριστες εμπειρίες που έζησε ενώ ήταν στη μήτρα.

Ψυχοπροφυλακτική Μουσική Θεραπεία

Η εργασία με τις έγκυες γυναίκες μπορεί να χαρακτηριστεί ψυχοπροφυλακτική μουσικοθεραπεία. Αυτός ο όρος περιλαμβάνει δύο συγκεκριμένες πτυχές της θεραπείας, την ευχαρίστηση και τους θεραπευτικούς χώρους. Είναι πολύ σημαντικό να έχουμε κατά νου τη διαφορά που υπάρχει μεταξύ αυτών των δύο πεδίων, διότι κατά τη διάρκεια της θεραπείας οι δραστηριότητες και οι στόχοι μας θα είναι διαφορετικοί. Για παράδειγμα, μια μητέρα που θα πρέπει να υποβληθεί σε καισαρική τομή, διότι έχει διαγνωσθεί με αποκόλληση πλακούντα , δεν πρέπει να λαμβάνει την ίδια μεταχείριση με μια μελλοντική μητέρα που δεν έχει προβλέψιμες επιπλοκές ή άλλη μητέρα που πρόκειται να έχει πρόωρο μωρό επειδή ενός προβλήματος υπέρβαρης ή υψηλής αρτηριακής πίεσης. Για το λόγο αυτό, διαιρούμε τις μελλοντικές μητέρες σε τρεις ομάδες σύμφωνα με κοινά χαρακτηριστικά.

Τα κριτήρια που τη θέτουν σε μια συγκεκριμένη ομάδα εξαρτώνται από τις πληροφορίες που ελήφθησαν κατά τη διάρκεια προσωπικής συνέντευξης ή μερικές φορές από ιατρικές συμβουλές. Μετά τη συνέντευξη, δημιουργούμε ένα προσωπικό αρχείο όπου συλλέγουμε όλες τις πληροφορίες σχετικά με την εγκυμοσύνη της, συμπεριλαμβανομένων των προσωπικών δεδομένων. Λεπτομέρειες περιλαμβάνουν την εβδομάδα της εγκυμοσύνης της, την αναμενόμενη ημερομηνία γέννησης, τα συνταγογραφούμενα φάρμακα, τυχόν ειδικές περιστάσεις που απαιτούν ιδιαίτερη φροντίδα, καθώς και προηγούμενες εγκυμοσύνες. Πρόσθετες πληροφορίες μπορεί να περιληφθούν εάν η εγκυμοσύνη αυτή έχει παραχθεί ως αποτέλεσμα θεραπείας τεχνητής γονιμοποίησης.

Όπως αναφέρθηκε προηγουμένως, οι ομάδες χωρίζονται σε τρεις κατηγορίες: φυσιολογικές εγκυμοσύνες, εγκυμοσύνες υψηλού κινδύνου και ειδικές εγκυμοσύνες. Είναι αρκετά διαφορετικό να δουλεύουμε με μια ομοιογενή ομάδα εγκύων γυναικών (με παρόμοια χαρακτηριστικά) από ότι με μια ετερογενή ομάδα. Για παράδειγμα, γυναίκες που έχουν λάβει θεραπεία τεχνητής γονιμοποίησης και είναι 40 ή 42 ετών, ίσως αυτή να είναι η τελευταία ευκαιρία να γίνουν μητέρες και από την άλλη, γυναίκες ηλικίας 20 έως 22 ετών που θα έχουν το πρώτο τους μωρό.