Αν έχετε κορίτσια χωρίς αυτοπεποίθηση και θάρρος τότε πρέπει να διαβάσετε το παρακάτω άρθρο

Γράφει η Μαργαρίτα Νικολάου

Ενώ στο σπίτι φαίνεται να έχει το «πάνω χέρι» όταν παίζει με τις φίλες της απογοητεύεται και τρέχει στην αγκαλιά μου.

Έχουμε κάνει πολλές συζητήσεις. Όπως για παράδειγμα ότι πρέπει να λέει «όχι» αν κάτι δεν θέλει να το κάνει. Να λέει «Όχι» αν δεν θέλει να παίξει ένα συγκεκριμένο παιχνίδι, να λέει «όχι» στις φίλες της όταν της ζητούν να τους χαρίσει το αγαπημένο της παιχνίδι, να λέει «όχι» όταν τα άλλα παιδιά της ζητούν να κάνει κάτι που ξέρει ότι δεν πρέπει και ότι είναι επικίνδυνο.

Πάντα όμως, στις περισσότερες περιπτώσεις καταλήγει να είναι το «θύμα» και το παιδάκι που θα τρέξει κλαίγοντας στην αγκαλιά της μαμάς του επειδή οι φίλες της την κορόιδεψαν και την έδιωξαν. Όπως για παράδειγμα προχθές που πήγαμε σε μία από τις καλύτερες φίλες της για καφέ. Εκεί εκτός από τη μικρή μου Νικόλ, θα ήταν ακόμη 2 κορίτσια φίλες της. Μετά από λίγη ώρα, ήρθε κλαίγοντας λέγοντάς μου ότι η φίλη της την έδιωξε και της είπε να φύγει από το σπίτι.

Προσπάθησα να την ηρεμίσω και τη ρώτησα αν θέλει να φύγουμε. Μου είπε «όχι» και έτσι την άφησα. Αφού τα βρήκαν οι τέσσερις φίλες μαζί, λίγο αργότερα ήρθε ξανά με γοερά κλάματα να μου πει πώς η φίλη της που την είχε καλέσει την έδιωξε ξανά. Αυτή τη φορά όμως, επέλεξα να την πάρω να φύγουμε. Της εξήγησα πως από τη στιγμή που δεν νιώθει καλά πρέπει να φύγουμε και την πήρα με κλάματα μέχρι το σπίτι.

Στο σπίτι ηρέμισε. Της εξήγησα ότι δεν τη μαλώνω και ότι δεν έκανε εκείνη κάτι λάθος. Μου είπε ότι της μιλούσαν άσχημα και με φωνές αλλά παρόλα αυτά ήθελε να μείνει στο σπίτι μαζί τους ακόμη και ας μην ήταν αποδεκτή. Την αγκάλιασα και προσπάθησα να καταλάβω αν κάνω εγώ κάτι λάθος. Μιλώντας με τη φίλη μου και ψυχολόγο Αλεξία Βερνίκου, μου εξήγησε πώς το χειρίστηκα σωστά και με συμβούλεψε να κάνω κάτι που θα βοηθήσει τη μικρή μου να αναπτύξει αυτοπεποίθηση, θάρρος και αυτοσεβασμό. Έτσι, πήρα την απόφαση εκτός από το μπαλέτο που το λατρεύουμε χθες να κάνουμε και το πρώτο μας μάθημα judo.

Μειώνοντας τις ώρες του κολυμβητηρίου, αποφασίσαμε με τον άνδρα μου και με παρότρυνση της ψυχολόγου φίλης μου, μια φορά την εβδομάδα να την αφιερώνουμε σε ένα μάθημα που μπορεί να διδάξει θάρρος σε ένα παιδί. Και η Νικόλ ξετρελάθηκε. Επιλέξαμε να πάμε στο Myplayce της Νέας Ερυθραίας καθώς είναι ένας χαρούμενος χώρος για ένα κορίτσι και συνάμα έχει έναν εκπληκτικό δάσκαλο ειδικό στο να βοηθά τα παιδιά να αποκτούν αυτοπεποίθηση και σεβασμό για τον εαυτό τους και τους άλλους.

Σε τι βοηθάει το judo τα παιδιά; Την απάντηση μου την έδωσε όπως πάντα η Αλεξία (που και εσείς μπορείτε να τη βρείτε στο My Playce της Νέας Ερυθραίας).

Κινητικά: Βοηθάει στην κίνηση και στον έλεγχο του σώματός τους
Συγκέντρωση: Βοηθάει στη συγκέντρωση μιας και είναι συνδυασμός κινήσεων
Αυτοπεποίθηση: Βοηθάει τα παιδιά να νιώσουν ότι μπορούν να καταφέρουν κάτι δύσκολο
Σεβασμό: Τα βοηθάει να λειτουργούν σε ζευγάρια και να σέβονται τον συναθλητή και τον αντίπαλό τους.
Θάρρος: Βοηθάει τα ντροπαλά, συνεσταλμένα και πιο μαζεμένα παιδιά να βγουν από το καβούκι τους, να νιώσουν δυνατά, να διεκδικήσουν και να καταφέρουν τον οποιοδήποτε στόχο τους.

Πολλοί μπορεί να σκεφτούν ότι το judo είναι ένα αγορίστικο άθλημα όμως κάνουν λάθος. Το judo δεν είναι μόνο για αγόρια. Αντιθέτως, τα κορίτσια και ειδικά τα πιο «ευγενικά» και συνεσταλμένα μαθαίνουν να λειτουργούν με ένα τρόπο διαφορετικό και καινούριο που τονώνει την αυτοπεποίθησή τους και ενισχύει τον δυναμισμό τους.

Ελπίζω να βοηθήσει τη μικρή μου κόρη να βγει από το καβούκι της. Να μη στεναχωριέται αν κάποιος δεν τη θέλει. Να μάθει να λέει όχι. Να μάθει να ελέγχει τα συναισθήματά της και πάνω από όλα να τη βοηθήσει να είναι χαρούμενη και ευτυχισμένη.

Ειλικρινά αν και τα δικά σας κοριτσάκια είναι «λεπτεπίλεπτα» και ευαίσθητα, χρειάζεται να τονώσετε την αυτοπεποίθησή τους. Και τι καλύτερο από μια δραστηριότητα που μπορεί να συνδυάσει, χαρά, παιχνίδι και αύξηση της πυγμής και του θάρρους;