Δεύτερο Πάσχα σε καραντίνα-Πώς θα διαχειριστούμε τα πάνω & τα κάτω των παιδιών
Δεύτερο Πάσχα σε καραντίνα… Χαρήκαμε όταν είδαμε πως το Πάσχα φέτος «πέφτει αργά» μαζί με την Πρωτομαγιά, πιστέψαμε πως θα το απολαμβάναμε πιο ελεύθεροι και ο καθένας μαζί με τους δικούς του, στο χωριό του ή όπου αλλού θέλει.
Με προφύλαξη βέβαια αλλά διαφορετικά από την περσινή χρονιά που βιώναμε έντονα το φόβο μιας πρωτόγνωρης πανδημίας…
Παρόλα αυτά, ακόμα και φέτος θα αναγκαστούμε να τηρήσουμε τα μέτρα και να χάσουμε κατά κάποιο τρόπο την επαφή με τους δικούς μας ανθρώπους, αν και οι περισσότεροι είναι πλέον εμβολιασμένοι.
Ο κόσμος είναι πλέον κουρασμένος από όλη αυτή την ταλαιπωρία και αρκετά συχνά φαίνεται να μην θέλει να συμμορφωθεί – μιλάω για τους νέους περισσότερο. Και όμως, χρειαζόμαστε λίγα αποθέματα υπομονής ακόμη, έως ότου καταφέρουμε να διαχειριστούμε ακόμα καλύτερα την πανδημία που μας έχει στερήσει την ελευθερία μας…
Άλλο ένα Πάσχα λοιπόν από τον καναπέ του σπιτιού μας, καθώς η ρουτίνα μας φαίνεται να συνεχίζεται για λίγες ημέρες ακόμη. Μην ξεχνάμε πως ανοίγει η εστίαση τουλάχιστον και μαζί με τον ηλιόλουστο καιρό της χώρας μας θα μπορούμε να απολαύσουμε «νέες» και «ξεχασμένες» συνήθειες μηνών!
Ας δούμε λοιπόν πώς μπορούμε να διαχειριστούμε και την ψυχολογία των παιδιών τις μέρες αυτές – που μην ξεχνάμε πως έχουν πολύ περισσότερη ενέργεια από εμάς και δεν ξέρουν πού και πώς να την διοχετεύσουν!
- Φροντίζουμε την δική μας ψυχική υγεία και την δική μας αίσθηση ματαίωσης για τις μέρες αυτές. Επαναλαμβάνω για άλλη μία φορά, πως τα παιδιά παίρνουν από εμάς τα μηνύματα που θα μιμηθούν. Αν λοιπόν ο γονιός δίνει την αίσθηση πως δεν αντέχει, αυτό ακριβώς θα αντιγράψει και το παιδί του…
- Διαχειριζόμαστε την δική μας ματαίωση και την δική μας απογοήτευση και θλίψη
- Βρίσκουμε διεξόδους μέσα από την επαφή με τη φύση – όσοι τουλάχιστον βρίσκονται κοντά σε αυτήν, μέσα από βόλτες και περιπάτους με ποδήλατα, πατίνια, κλπ.
- Δίνουμε λίγο περισσότερο χρόνο στα παιδιά μας – όχι μέσα από πλατφόρμες διαβάσματος αλλά ποιοτικό χρόνο.
- Φροντίζουμε την κοινωνικοποίηση – και την δική μας και των παιδιών.
- Αποφασίζουμε με ποιους θα μπορούσαμε να περάσουμε το Πάσχα – άλλο ένα ζευγάρι με παιδιά, παίρνοντας τις απαραίτητες προφυλάξεις με τεστ, κλπ.
- Μπαίνουμε στο κλίμα της Μεγάλης Εβδομάδας και στα έθιμα που την συνοδεύουν
- Δίνουμε σημασία στο «μαζί». Φτιάχνουμε μαζί με τα παιδιά κουλουράκια, τσουρέκια, την μαγειρίτσα ή την προετοιμασία του αρνιού – είτε μπει στη σούβλα, είτε στο φούρνο.
- Δίνουμε ίσως λίγη μεγαλύτερη έμφαση στον εθελοντισμό, φτιάχνοντας και προσφέροντας σε φιλανθρωπικές οργανώσεις τη δική μας συνεισφορά που δεν σημαίνει ότι πρέπει να είναι χρηματική, αλλά μία καρτούλα Πασχαλινή, ένα δωράκι απλό, κουλουράκια, κλπ.
- Μην ξεχνάμε πως είμαστε όλοι μαζί σε αυτό που αντιμετωπίζει ο πλανήτης ολόκληρος!
Δυστυχώς ο κορονοϊός υπάρχει και ενδεχομένως με τις μεταλλάξεις του θα υπάρχει αρκετό καιρό ακόμα. Ας έρθουμε κοντά ανοίγουμε την ψυχή μας, εκφράζοντας αυτό που νιώθουμε και μάλιστα, ρωτάμε τα παιδιά μας – όχι επίμονα και έντονα, πως αισθάνονται, τι σκέφτονται, τι θα ήθελαν αυτό το Πάσχα. Βλέπουμε μέχρι που μπορούμε να ικανοποιήσουμε αυτά τα «θέλω» τους και ερχόμαστε πιο κοντά τους, μέσα από το μοίρασμα και τον κοινό ποιοτικό μας χρόνο! Άλλωστε, και τα παιδιά έχουν συνηθίσει αυτή την κατάσταση και ξέρουν τι ακριβώς συμβαίνει. Και το πιο ενθαρρυντικό είναι πως ο καιρός ανοίγει, το καλοκαιράκι είναι κοντά και θα μπορέσουμε να απολαύσουμε πράγματα που στερηθήκαμε έναν χρόνο τώρα!
Καλό Πάσχα και Καλή Ανάσταση!
Ψυχολόγος-Ψυχοθεραπεύτρια, μέλος της Ελληνικής Εταιρείας Αγωγής Ψυχικής και Σεξουαλικής Υγείας