Τρόποι για να διαχειριστούν τα παιδιά τον θυμό τους

Ο παιδικός θυμός και η δύσκολη διαχείρισή του! Πόσες φορές έχετε νιώσει τον εαυτό σας να …μην ξέρετε πως να ηρεμήσετε το θυμωμένο παιδί σας και παράλληλα να θυμώνετε και εσείς όλο και περισσότερο; Μην ξεχνάτε πως τα μικρά σας σας αντιγράφουν και αν έχετε και εσείς πρόβλημα στη διαχείριση του θυμού σας, το περνάτε και σε εκείνα. Ας δούμε όμως κάποιους τρόπους διαχείρισης.

Αναγνώριση του θυμού:

Εξηγήστε στο παιδί σας πως ο θυμός είναι ένα ανθρώπινο συναίσθημα που μας λέει ότι κάτι δεν πάει καλά. Το θέμα είναι πως εκφράζει το θυμό αυτόν. Αν για παράδειγμα, φωνάζει, κλαίει, χτυπιέται, θα είναι δύσκολο να καταλάβετε τι θέλει, άρα μπορεί να σας εκφράσει ότι είναι θυμωμένο με … και θέλει …

Οριοθέτηση:

Για να ανταποκριθεί στο παραπάνω, θα πρέπει να οριοθετήσετε την κατάσταση, όπως για παράδειγμα, μπορώ να χτυπάω κάτω τα πόδια μου, όχι όμως άλλους ανθρώπους, μπορώ να πάω στο δωμάτιό μου και να φωνάξω, όχι όμως να πετάξω ή να σπάσω πράγματα…

Τρόποι έκφρασης:

Όπως προανέφερα, ο θυμός δεν είναι απαραίτητα καλός ή κακός, η έκφρασή του είναι αυτή που θα τον χαρακτηρίσει, μάλιστα μπορεί να γίνει και πολύ δημιουργικός. Δείξτε λοιπόν στα μικρά σας πως υπάρχουν και άλλοι τρόποι εκτόνωσης, πχ. μπορεί να βγει έξω και να τρέξει, να παίξει, να μιλήσει με έναν φίλο του, κλπ.

Αναγνώριση στο «πότε θυμώνω»:

Έχει μεγάλη σημασία να μάθει το παιδί σας να αναγνωρίζει ότι θυμώνει, να μπορεί να νιώθει τα σημάδια, πριν αναζητήσει την εκτόνωση. Φυσικά και δεν είναι πάντα εύκολο αυτό, μπορείτε όμως να το δοκιμάσετε, για παράδειγμα, όταν αισθάνεται ότι κάτι δεν πάει καλά, όταν η καρδούλα του αρχίζει και χτυπάει πιο δυνατά και γρήγορα, όταν θέλει να φωνάξει – και δεν είναι για να παίξει ή να σας φωνάξει, όταν νιώθει ότι αγριεύει, κλπ.

Τεχνικές διαχείρισης:

Τις παραπάνω στιγμές λοιπόν, μπορείτε να του ζητήσετε να πάει στο δωμάτιό του και να μετρήσει μέχρι το 10, να πάρει βαθιές αναπνοές, κλπ.

Υποχώρηση από εσάς:

Μην ξεχνάτε, πως μπορεί το παιδί σας να χρειάζεται την βοήθειά σας για να μάθει να ελέγχει το θυμό του, άρα θα πρέπει να το κάνετε και εσείς μαζί του και όχι να θυμώσετε, να χάσετε την ψυχραιμία σας ή να το τιμωρήσετε. Αντίθετα, η υπομονή σας είναι αυτή που θα δώσει καρπούς, δώστε του λίγο χρόνο να επεξεργαστεί όλα αυτά που έχετε ήδη πει και να βρει τον δικό του τρόπο.

Έχει και το παιδί σας συναισθήματα:

Απλά δεν ξέρει τι να τα κάνει, πως να τα διαχειριστεί. Είναι τόσο μικρούλι άλλωστε. Μην υποτιμάτε λοιπόν αυτό που θυμώνει το παιδί σας πιστεύοντας πως είναι αμελητέο, μπορεί για εσάς, όχι όμως για εκείνο! Ακούστε το και δείξτε του την ανάλογη προσοχή. Πολλές φορές τα παιδιά θυμώνουν γιατί απλά, αισθάνονται πως δεν ακούγονται από τον γονιό τους!

Δεν μας νοιάζει τι θα πει ο κόσμος:

Αλλοίμονο αν βάλετε τον κόσμο πάνω από το μικρό σας. Ασφαλώς και δεν είναι ωραίο βέβαια να φωνάζει δίπλα σε άλλους ανθρώπους, μπορείτε να τα πάρετε πιο εκεί, χωρίς να εκδηλώσετε το δικό σας άγχος για την γνώμη των τρίτων και για το ότι θα γίνεται …ρεζίλι!

Και όμως, σας αγαπάει:

Μπορεί να είστε εσείς το …εξιλαστήριο θύμα, χωρίς να σημαίνει αυτό πως δεν σας αγαπάει, ακόμα και αν σας φωνάζει ότι δεν θέλει να σας ξαναδεί ή ότι δεν σας αγαπάει!

Είστε το πρότυπό του:

Όλα τα παιδιά έχουν τους γονείς ως πρότυπο. Αν εσείς χρησιμοποιείτε συμπεριφορές όπως για παράδειγμα η παραπάνω, αν του λέτε όταν σας δυσαρεστεί ότι δεν το αγαπάτε ή το λέτε στο σύντροφό σας, μην σας φαίνεται περίεργο που απλά επαναλαμβάνει τη δική σας συμπεριφορά…

Μαρίνα Μόσχα
ΜΑ Κλινικής Ψυχολογίας – Ψυχοθεραπεύτρια