Πώς θα μάθω στο παιδί μου να μένει συγκεντρωμένο στο στόχο του;
Επιστροφή στην καθημερινή ρουτίνα μας.
Τα σχολεία ανοίγουν και οι μικροί αλλά και οι πιο μεγάλοι μαθητές επιστρέφουν στα θρανία. Πολλοί είναι οι γονείς που αναρωτιούνται: «Πως θα καταφέρω να κάνω το παιδί μου να μένει συγκεντρωμένο στους στόχους του;» Μία ερώτηση που αγχώνει αλλά και εκνευρίζει πολλές φορές το γονιό που ανησυχεί για τη εξέλιξη του παιδιού του, κυρίως στις δύσκολες μέρες που διανύουμε...
Ας μην ξεχνάμε πως ο γονιός είναι εκείνος που δίνει την τροφή της γνώσης στο παιδί του και το μαθαίνει τρόπους για να κάνει διάφορα στη ζωή του. Έτσι λοιπόν και εδώ, είναι εκείνος που χρειάζεται να το μάθει πως θα μένει σταθερό στους στόχους του...
1. Κοιτάζω τον στόχο μου:
Αν δεν κατανοήσω τι χρειάζεται να κάνω, πως θα τον ολοκληρώσω; Βρείτε παραδείγματα που μπορείτε να δώσετε στο παιδί σας για να καταλάβει καλύτερα το πρώτο αυτό βήμα και τη σημαντικότητα στο να καταλάβει τι του ζητείται!
2. Σκέφτομαι τα βήματα που χρειάζεται να ακολουθήσω για να τον ολοκληρώσω:
Σχεδιάζω το πλάνο μου και την στρατηγική μου, συλλέγω τις πληροφορίες που χρειάζομαι...
3. Συγκεντρώνομαι:
Σίγουρα αν το μυαλό μου είναι αλλού δεν πρόκειται να πάω παρακάτω!
4. Κάνω διάλειμμα με την άδεια εκείνου που μου έθεσε τον στόχο:
Μπορεί να φαίνεται δύσκολο να συγκεντρωθώ στο στόχο μου ή ακόμα και λόγω άγχους ή φόβου ότι μπορεί και να μην τα καταφέρω να νιώθω πως θέλω να σηκωθώ και να κάνω κάτι άλλο! Χρειάζεται λοιπόν να υπάρξει οριοθέτηση καθώς, αν σηκώνομαι κάθε λίγο, το μόνο που θα καταφέρω θα είναι να μην ...κάνω τίποτα και να απογοητεύομαι χειρότερα. Χρειάζεται λοιπόν ο γονιός να μάθει στο παιδί του να βρίσκει διεξόδους στο πιθανό άγχος του...
5. Αγνοώ περισπασμούς από τρίτους:
Μπορεί να θυμηθώ τους φίλους μου και να θέλω να πάω μαζί τους να παίξω. Μπορεί επίσης το μικρότερο ή μεγαλύτερο αδελφάκι να έχει άλλα, πιο ευχάριστα σχέδια... Ακόμα και δυνατοί θόρυβοι να μου αποσπούν την προσοχή ή ...οτιδήποτε άλλο! Μήπως είναι δικαιολογίες όλα αυτά για να αποφύγω να κάνω τα μαθήματά μου για παράδειγμα; Μάθετε το παιδί σας να αναγνωρίζει τι του συμβαίνει (όσο είναι δυνατόν βέβαια) και να βάζει προτεραιότητες!
6. Οριοθέτηση:
Αυτό που λέμε παραπάνω, είναι πολύ χρήσιμο να υπάρχει όριο και να οριοθετήσετε το παιδί σας. Αν κάνει ότι θέλει, όποτε θέλει, σημαίνει πως έχετε αποτύχει στο συγκεκριμένο ζήτημα που δεν είναι χρήσιμο μόνο για το παρόν αλλά για όλη του τη ζωή!
7. Προτεραιότητες:
Μαθαίνω να βάζω μία σειρά σε αυτά που είναι πιο σημαντικά ή πιο άμεσα να γίνουν. Για παράδειγμα, δεν γίνεται να έχω διαγώνισμα αύριο στο σχολείο και να διαβάζω για την άλλη εβδομάδα το μάθημα, ούτε να το αφήνω τελευταίο. Χρειάζεται λοιπόν, να μάθετε στο παιδί σας να κατανοεί την έννοια του σημαντικού, την έννοια του χρόνου αλλά και το τι έρχεται πρώτο, δεύτερο κλπ για τώρα!
Βέβαια όλα τα παραπάνω, χρειάζεται να γίνονται με μέθοδο και τρόπο. Χρειάζεται να το διδάξετε για να «μάθει» να ανταποκρίνεται πιο θετικά. Και για να το διδάξετε, χρειάζεται να του αφιερώσετε χρόνο...
Μαρίνα Μόσχα
Ψυχοθεραπεύτρια, Συνεργάτης του Ινστιτούτου Ψυχικής και Σεξουαλικής Υγείας του Θάνου Ασκητή
Διαβάστε επίσης:
Δεξιότητες που πρέπει να κατέχουν τα παιδιά ανά ηλικία!
Όταν το άγχος αποθαρρύνει τη συμμετοχή του παιδιού στην τάξη