Η συμμετοχή και ο ρόλος του πατέρα στην σύγχρονη οικογένεια

Ο πατέρας δεν είναι πλέον ο κουβαλητής – ο μόνος κουβαλητής – του σπιτιού, καθώς και η μητέρα συνεισφέρει στα περισσότερα σπίτια. Δεν είναι απών από το μεγάλωμα του παιδιού, αλλά συνήθως συμμετέχει και εκείνος ενεργά, έχει άποψη, το φροντίζει, το προσέχει, συμβάλλει στην ανατροφή του.

Σήμερα, που η γνώση και η πληροφόρηση «τρέχει» μέσα από τα ΜΜΕ, γίνεται όλο και περισσότερη κουβέντα για την παιδική ψυχολογία και το ρόλο των γονιών: πως πρέπει να είναι η μητέρα, πως ο πατέρας κλπ. Βέβαια, αρκετές φορές βλέπουμε να «ξεφεύγουν» οι γονείς και να φτάνουν στην υπερβολή, αλλά αυτό είναι άλλο θέμα.

Ο πατρικός ρόλος λοιπόν στις μέρες μας, θα λέγαμε πως έχει να κάνει με το χρόνο και την πιο θετική συμμετοχή του, μέσα από την ανάληψη υποχρεώσεων, όπως πχ. να πάει το παιδί του στα αθλήματα ή στο φροντιστήριο, αλλά και να παίξει μαζί του, να δει μία ταινία μαζί του, να πάνε βόλτα, κ.ά. Τα κοινωνικά στερεότυπα που έχουν πέσει αρκετά – τουλάχιστον στο συγκεκριμένο θέμα – του αφήνουν περισσότερο ελεύθερο χρόνο να κινηθεί, όπως εκείνος θέλει και να έρθει πιο κοντά με το παιδί του, καθώς και η συναισθηματική του έκφραση πλέον είναι περισσότερο αποδεκτή.

Ναι, επιτέλους στις μέρες μας, είναι πιο εύκολο – σε σχέση με το παρελθόν – για έναν άνδρα να εκφράσει και να μοιραστεί τα συναισθήματά του με το παιδί του. Άλλο ένα θετικό σημείο, που μάλιστα αν είναι αγόρι, του δείχνει και του ενισχύει την συναισθηματική έκφραση, ενώ είναι και το ανδρικό του πρότυπο, αλλά και του δίνει μαθήματα και για τη σχέση μέσα από τη σχέση με την μητέρα του. Έτσι λοιπόν, ο πατέρας είναι πιο τρυφερός, αγκαλιάζει το παιδί του, παίζει μαζί του, του αφιερώνει χρόνο και το χαίρεται! Γεγονός, που επιτρέπει μία πιο «κοντινή» σχέση ανάμεσά τους, με αποτέλεσμα το παιδί να νιώθει άνετα να μιλήσει μαζί του αλλά και να ζητήσει να του λύσει απορίες ή να το συμβουλέψει σε διάφορα θέματα, ακόμα και σεξουαλικά ζητήματα.

Η επικοινωνία, ο διάλογος, η διάθεση να «ακούσει» το παιδί του, φέρνει και τους δύο πιο κοντά, και ο πατέρας δεν είναι ο τιμωρός ή ο μπαμπούλας του παρελθόντος που τον χρησιμοποιούσε η μητέρα για να φοβίσει το παιδί της να διαβάσει ή να φάει το φαΐ του!

Μαρίνα Μόσχα
Ψυχοθεραπεύτρια, Συνεργάτης του Ινστιτούτου Ψυχικής και Σεξουαλικής Υγείας του Θάνου Ασκητή

Διαβάστε επίσης:
Έξι πράγματα που νιώθουν όλοι οι μπαμπάδες 24 ώρες μετά τον τοκετό
Πατρότητα: 45 τρόποι για να γίνεις καλύτερος πατέρας