Γιατί τα παιδιά θυμώνουν εύκολα;

Η ερώτηση που κάνουν συχνά οι γονείς για το μικρό τους που νιώθουν πως βγαίνει από τα όρια ενώ αρκετές φορές νιώθουν ανήμποροί να το διαχειριστούν.

Μία κατάσταση που μπορεί εύκολα να «ξεφύγει» και να καταλήξει σε οικογενειακό «δράμα» με φωνές, τιμωρίες, ζημιές και λόγια που …σκοτώνουν! Και όμως, ο θυμός είναι ένα φυσιολογικό συναίσθημα. Ένα συναίσθημα ανθρώπινο, που μας ειδοποιεί πως «κάτι δεν πάει καλά». Κάτι λοιπόν φαίνεται να μην πηγαίνει καλά με το παιδί σας και θυμώνει, κάτι το ενοχλεί. Το θέμα είναι πως, συνήθως – ανάλογα την ηλικία του – δεν μπορεί να εντοπίσει ακριβώς τι είναι αυτό που του φταίει ή δεν ξέρει πώς να το εκφράσει. Εδώ, εμείς οι «μεγάλοι» και πολλές φορές νιώθουμε να «βγαίνουμε από τα ρούχα μας» στην έκφραση του θυμού μας. Πόσο μάλλον ένα παιδί!

Γιατί θυμώνουμε;

Ας αναρωτηθούμε όμως, πότε θυμώνουμε; Όταν δεν παίρνουμε αυτό που θέλουμε, όταν μας έχουν τάξει πράγματα και παίρνουν πίσω την υπόσχεση, όταν μας λένε ψέματα, όταν μας κοροϊδεύουν, όταν δεν «ακουγόμαστε», όταν μας λένε τι να κάνουμε, όταν πιεζόμαστε, όταν νιώθουμε πως μας υποτιμούν, όταν νιώθουμε πως δεν μας αγαπάνε, όταν «δεν μας δίνουν», όταν μας πληγώνουν, όταν πονάμε, όταν δεν υπάρχει όριο και είμαστε όλοι ένα αλλά και τίποτα ταυτόχρονα! Ο θυμός λοιπόν, δείχνει πως το παιδί ενοχλείται και το «φωνάζει», αυτός είναι άλλωστε και ένας από τους «παιδικούς τρόπους» έκφρασης για πολλά συναισθήματα. Για παράδειγμα, μπορεί να φωνάζει στο γονιό: «Να φύγεις! Δε σε αγαπάω!» - η αγάπη είναι πρωταρχικό και πολύ σημαντικό συναίσθημα για ένα παιδί.

Τι σημαίνει όμως αυτή η κραυγή του; Πραγματικά δεν αγαπάει τον γονιό του ή μήπως απλά θέλει να του πει ότι ίσως χρειάζεται να νιώσει τη σιγουριά της γονικής αγάπης και την ασφάλεια; Μήπως θέλει να του δώσει μια αγκαλιά και να το καθησυχάσει που το μάλωσε προηγουμένως; Μήπως νιώθει πως ο γονιός του δεν θα το αγαπάει τώρα επειδή έκανε μια ζημιά;

Ας προσπαθήσουμε λοιπόν να έρθουμε κοντά του, να το ρωτήσουμε ήρεμα τι του συμβαίνει, τι προσπαθεί να μας πει, με τι θυμώνει. Μπορεί όχι την ώρα που είναι θυμωμένο αλλά αργότερα που θα έχει ηρεμήσει. Ας έχουμε στο μυαλό μας, ότι αρκετές φορές δεν ευθύνεται εκείνο για τον συγκεκριμένο τρόπο έκφρασης αλλά εμείς που μπορεί να τσακωνόμαστε μεταξύ μας και να φωνάζουμε, που μπορεί να είμαστε διαρκώς θυμωμένοι με κάτι, που ίσως δεν του δίνουμε τον χρόνο και την προσοχή που χρειάζεται…

Και αν δεν μπορούμε μόνοι μας να βγάλουμε άκρη και να έρθουμε πιο κοντά, δεν είναι ντροπή να απευθυνθούμε στον ειδικό που θα μας καθοδηγήσει και θα μας κάνει να δούμε και μία άλλη οπτική…

Μαρίνα Μόσχα
Ψυχοθεραπεύτρια, Συνεργάτης του Ινστιτούτου Ψυχικής και Σεξουαλικής Υγείας του Θάνου Ασκητή

Διαβάστε επίσης:
Νευρικό και ανυπάκουο παιδί: Γιατί οι φωνές των γονιών δεν βοηθούν
Νευρικό μωρό: Το παιδί σας γεννιέται με τη δική του προσωπικότητα